احتیاط واجب

مفهوم‌شناسی

احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.[۱] دو نوع احتیاط در کتاب‌های فقهی بیان شده است: احتیاط واجب و احتیاط مستحب.[۲]

احتیاط واجب، احتیاطی است که عمل به آن واجب است؛ یعنی گاهی فقیه، فتوا به احتیاط می‌دهد که همان احتیاط واجب در رساله توضیح المسائل مراجع است. مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من واجب است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.[۳]

فرق احتیاط واجب با احتیاط مستحب

احکام

برخی از احکام مرتبط با احتیاط واجب عبارت است از:

  • بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو جامه احرام برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید.

پانوشت

  1. تهانوی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۱م، ج۱، ص۱۰۹.
  2. فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶.
  3. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ١٤١٧ق، ج۱، ص۱۲.

منابع

  • توضيح‌المسائل امام خمینی، سید روح‌الله خمینی، تهران‌، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، چاپ نهم، ۱۳۷۲ش.

//////////////////////

  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،
  • '،

مقالات مرتبط