کاربر:Salar/صفحه تمرین۱
جِدال به معنای سوگند خوردن به خدا برای اثبات یا رد سخنی است و از محرمات احرام می‌باشد. این سوگند همراه الفاظ خاصی مانند «بلی و الله» (سوگند به خدا! چنین است) و «لا و الله» (سوگند به خدا! چنین نیست) است. بنابر احتیاط واجب سایر نام‌های خدا نیز مانند لفظ الله بوده و در حکم جدال است.
اگر احرام‌گزار کمتر از سه مرتبه سوگندِ راست بخورد، باید استغفار کند؛ اما در سه مرتبه، کفاره آن یک گوسفند است. همچنین کفاره قسمِ دروغ، یک مرتبه، یک گوسفند، دو مرتبه، یک گاو و سه مرتبه، یک شتر (بنابر احتیاط واجب) است.
مفهوم‌شناسی
سوره بقره، آیه ۱۹۷:
﴿لا جِدَالَ فِی الْحَجِّ﴾ (در حج، جدال نیست)
مقصود از جدال در محرمات احرام، آن است که برای اثبات یا رد سخنی، به خدا سوگند بخورد. این سوگند همراه الفاظ خاصی مانند «لا و الله» (سوگند به خدا! چنین نیست) و «بلی و الله» (سوگند به خدا! چنین است) نیز می‌باشد.[۱] در آیه ۱۹۷ سوره بقره و روایات امامان شیعه[۲] نیز به حرمت سوگند خوردن در حال احرام اشاره شده است؛[۳] البته در پاره‌ای روایات، دشنام دادن و فخرفروشی نیز یکی از نمونه‌های جدال دانسته شده است.[۴]
همچنین واژه «جِدال» در لغت به معنای ستیز، مباحثه کردن، دلیل آوردن و چیره شدن بر طرفِ مقابل است.[۵]
احکام و شرایط جدال
درباره شرایط جدال و حکم فقهی آن دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است.
سوگند به لفظ الله
قَسَم اگر به لفظ «الله» باشد یا مترادف آن مانند «خدا» در زبان فارسی، جدال است.[۶] قَسَم به غیر خدا، به هر کسی باشد، ملحق به جدال نیست؛[۷] اما به نظر محمد فاضل لنکرانی لفظ «الله» بدون «لا» و «بلی» جدال نیست و حرمت ندارد. همچنین مترادف «الله» نیز به هر زبانی که باشد جدال نبوده و حرام نیست.[۸]
سوگند به سایر اسامی خدا
بنابر احتیاط واجب سایر نام‌های خدا نیز مانند لفظ الله بوده و در حکم جدال است مثل کسی که سوگند بخورد به «رحمان» و «رحیم» و «خالق سموات و ارض»؛[۹] اما به نظر محمدتقی بهجت، اگر قسم به لفظ جلاله (الله) نباشد جدال نیست.[۱۰]
سوگند در حال ضرورت
اگر محرم در حال ضرورت، برای اثبات حق، ابطال باطل و اظهار دوستی مؤمن یا تکریم او به لفظ الله و غیر آن قسم بخورد، در حکم جدال است و کفاره هم ندارد.[۱۱]
کفاره
سوگند راست: اگر احرام‌گزار کمتر از سه مرتبه سوگندِ راست بخورد، باید استغفار کند؛ اما در سه مرتبه، کفاره آن یک گوسفند است.[۱۲]
سوگند دروغ: کفاره قسم دروغ، یک مرتبه، یک گوسفند، دو مرتبه، یک گاو و سه مرتبه، یک شتر (بنابر احتیاط واجب) است.[۱۳]
مقاله‌های مرتبط
پانوشت
- ↑ الانتصار، سید مرتضی، ص241-242؛ غنیة النزوع، ص160؛ تذکرة الفقهاء، ج8، ص27.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص328؛ وسائل الشیعه، ج12، ص463.
- ↑ الکافی، ج4، ص338؛ تهذیب الاحکام، ج5، ص297-298.
- ↑ تفسیر عیاشی، ج1، ص95؛ دعائم الاسلام، ج1، ص291.
- ↑ الصحاح، ج4، ص1653؛ معجم مقاییس اللغه، ج1، ص433-434؛ لسان العرب، ج11، ص103-105، «جدل.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۴، ص۲۱۰
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۴، ص۲۱۰
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۴، ص۲۱۰
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۵، ص۲۱۰.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۵، ص۲۱۰.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۳۷۶، ص۲۱۱.
- ↑ مناسک نوین، ص۱۰۳.
- ↑ مناسک نوین، ص۱۰۳.
منابع
- الانتصار، السید المرتضی (م. 436ق.)، قم، النشر الاسلامی، 1415ق.
- تذکرة الفقهاء، العلامة الحلی (م. 726ق.)، قم، آل البیت، 1414ق.
- تفسیر العیاشی: العیاشی (م. 320ق.)، به کوشش رسولی محلاتی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیه.
- تهذیب الاحکام: الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش موسوی و آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1365ش.
- دعائم الاسلام: النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش فیضی، قاهره، دارالمعارف، 1383ق.
- الصحاح، الجوهری (م. 393ق.)، به کوشش العطار، بیروت، دارالعلم للملایین، 1407ق.
- غنیة النزوع، ابن زهرة الحلبی (م. 585ق.)، به کوشش بهادری، قم، مؤسسه امام صادق، 1417ق.
- فرهنگ فقه فارسی، جمعی از محققان، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- الکافی: الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1375ش.
- لسان العرب: ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق.
- معجم مقاییس اللغه: ابن فارس (م. 395ق.)، به کوشش عبدالسلام، قم، دفتر تبلیغات، 1404ق.
- من لا یحضره الفقیه، الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق.
- مناسک نوین: مصطفی آخوندی و عبدالرحمان انصاری، تهران، محراب قلم، ۱۳۹۰ش.
- وسائل الشیعه: الحر العاملی (م. 1104ق.)، قم، آل البیت، 1412ق.
- توضيح‌المسائل امام خمینی، سید روح‌الله خمینی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، چاپ نهم، ۱۳۷۲ش.
- درسنامه فقه مطابق با فتاوای مراجع معظم تقلید، محمدحسین فلاح‌زاده، قم، مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۵ش.
- العروة الوثقی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، ١٤١٧ق.
- فرهنگ فقه فارسی، جمعی از محققان، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، محمد تهانوی، به تحقیق علی دحروج، ترجمه فارسی عبدالله خالدی، با ترجمه انگلیسی و فرانسوی جورج زینانی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، چاپ اول، ۱۹۹۱م.
- '،