مناره سلیمانیه

مناره سلیمانیه، از مناره‌های مسجدالنبی است و در سمت شمال شرقی جای‌گرفته‌است.

شکل‌گیری اولیه

در زمان پیامبر مسجدالنبی مناره نداشت و بلال با رفتن بر دیوار خانه‌های هم‌جوار مسجد، اذان را ادا می‌کرد. در زمان ولیدبن عبدالملک، همراه با بازسازی مسجد، 4 مناره در هر گوشه مسجدالنبی با پایه 8 در 8 ذراع( در حدود 4در 4 متر)ساخته شد. درباره ارتفاع مناره‌ها اقوال مختلفی بیان شده، برخی ارتفاع آن ها را 55 ذراع(27متر) یا 60 ذراع(30متر) و برخی با بیان جزییات بیشتر ارتفاع مأذنه های جنوب شرقی و شمال شرقی را 55 ذراع و مأذنه شمال غربی را 53 ذراع ذکر کرده اند. به نقل از منابع مأذنه واقع در زاویه جنوب غربی به امر سلیمان بن عبدالملک به واسطه اینکه مشرف بر محل سکونتش بود از بین رفت. در توسعه مهدی عباسی نیز، این سه مأذنه دوره ولیدبن عبدالملک پا برجا بوده است.بدین ترتیب علی رغم این که توسعه مهدی تنها در جهت شمالی بود، مأذنه‌های شمال شرقی و شمال غربی مسجد تخریب نشد.

مناره شمال شرقی در دوره ممالیک

در دوره ممالیک و در زمان بیبرس، مناره‌ها، درها، مخازن و همه اثاث مسجد، بازسازی شد. همچنین علی رغم منابع دیگر، سمهودی از ساخت مناره‌ شمال شرقی(سنجاریه)، جنوب شرقی (رئیسیه)، در دوره قلاوون خبر می‌دهد. و زمان ساخت آن ها را سال 654ق./1256م بیان می‌کند.

در دوره اول اصلاحات قایتبای در سال‌های 879-880ه.ق، در پی و اساس مأذنه شمال شرقی اصلاحاتی انجام شد و مطالح و نوع خاک آن تغییر یافت. پی دیوار شرقی نیز از گل و آهک و شن ریخته شد.

مناره سلیمانیه

مناره شمال شرقی که تا پیش از این سنجاریه نیز خوانده می‌شد، تخریب و مأذنه جدیدی جای ساخته شد و مناره سلیمانیه نام گرفت.

اساس و پی این این مأذنه در عمق 13 ذراع، عرض پی 7در 7 ذراع(4/59متر) و مقطع مناره در سطح زمین 6در 6 ذراع (3/93متر) بود.

مأذنه سلیمانیه از سه طبقه تشکیل شده بود: طبقه اول تا بالای بام مسجد، طبقه دوم هشت ضلعی و طبقه سوم استوانه‌ای بود.

طبقات دوم و سوم هر کدام به شرفه‌ای ختم می‌شدند. در این دوره هلال‌های طلایی بر منبر، گنبد روی قبر و مأذنه‌های چهارگانه قرار گرفت.

جستارهای وابسته

مسجدالنبی

بازسازی مسجدالنبی

بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک)

بازسازی مسجدالنبی (مهدی عباسی)

بازسازی مسجدالنبی (ممالیک بحری)

بازسازی مسجدالنبی (قایتبای)

بازسازی مسجدالنبی (سلیمان قانونی)