مسجد البیعه، مسجدی در مکه در کشور عربستان و در محل بیعت مردم يثرب با رسول خدا(ص) ساخته شده است.

اطلاعات اوليه
تأسیس قرن دوم هجرى
کاربری عبادت
مکان مکه
مشخصات
مساحت ٣٧۵ متر مربع
وضعیت فعال

تاریخ بنای این مسجد به قرن دوم هجرى باز مى‌گردد و از مساجد مورد توجه حجاج طى قرون متمادى بوده و زيارت مى‌شده است.

در دوره‌های مختلف بارها بازسازی شده است. این مسجد، زمانى درون شعبى بر فراز تپه‌اى كه اطرافش كوه بود، قرار داشت، ولی اكنون با صاف كردن آن كوه‌ها، حتى تا ده‌ها متر آن سوتر، اطراف مسجد خالى از كوه و تپه و در عرض خيابان‌كشى و پل‌سازى واقع شده است.

علت نام‌گذاری

زمانى كه مردم يثرب با اسلام آشنا شدند، در ايام حج، و در جمره عقبه، براى نخستين‌بار با رسول خدا(ص) بيعت كردند و پس از آن بود كه اسلام در مدينه گسترش يافت. اين رويداد مهمى بود كه مسلمانان عظمت و بزرگى آن را درک كرده و به همين دليل، در محل اين بيعت، مسجدى ساختند كه به نام «مسجد البيعه» شهرت يافت.

موقعیت مکانی

مسجد البیعه در مکه و نزدیک جمره عقبه [بیرون از محدودۀ شرعی مِنا از طرف مکه]، در دامنه جنوبی کوه ثُبَیر، واقع در شعبی معروف به شعب الانصار و شعب البیعه[۱] و سمت چپ کسی است که از مکه به سوی مِنا در حرکت است [یا سمت راست کسی که از منا به سوی مکه مراجعت می‌کند، پشت مسجد تابلوی «بدایة المِنی» بر بالای کوه دیده می‌شود] و فاصله این مسجد تا جمره عقبه نیز بیش از سیصد متر است.[۲]

ابن فهد یکی از قدیم‌ترین منابعی که از این مسجد گزارش داده، درباره موقعیت مکانی آن چنین می‌گوید: «اين مسجد در نزديكى عقبه قرار دارد، جايى كه حدّ نهايى منا از طرف مكه است. این مسجد، در شِعبى است كه دست چپ كسى است كه از منا به سوى مكه مى‌رود. فاصله مسجد البيعه تا جمره عقبه يك غَلْوَه (فاصله‌اى كه يك تير پرتاب ميشود.) يا اندكى بيشتر است.» [۳]

ساخت مسجد

بنابر کتیبه‌ای که از سال 144 قمری برجای مانده و بر دیوار غربی مسجد نصب شده، ساخت این مسجد به‌دستور ابوجعفر منصور عباسی انجام گرفته‌است. متن کتیبه بدین شرح است: «امر عبدالله اميرالمؤمنين ادامه الله ببنيان هذا المسجد مسجد البيعة التى كانت اول بيعة بويع بها رسول اللّه صلى الله عليه و سلم». [۴] و در كتيبه ديگر آمده است: «هذا امر عبدالله امير المؤمنين أكرمه اللّه ببنيان مسجد البيعة لحاج بيت الله و ابن السبيل على يدى السرى بن عبدالله فى سنة أربع و أربعين و مائة، أعظم الله أجر أمير المؤمنين فيما أذن له به من عمل صالح أحسن عليه». [۵]

بازسازى مسجد

کتیبه‌ای از سال 625 قمری نیز بر دیوار جنوبی مسجد نصب شده است و ساخت مسجد در زمان مستنصر عباسی خبر می‌دهد.[۶] اخبارى درباره بازسازى این مسجد در دوره عثمانى نیز نقل شده است. در منابع آمده است كه اين مسجد در سال يک هزار و دويست و پنجاه واندى در سلطنت عبدالحميدخان تعمير شد، در حالى كه يک رواق در قبله با محرابى داشت. توصیف آن چنین است: مقابل آن، صحن بزرگى است با ديوارهاى بلند كه در حال حاضر آباد است. طول مسجد از محراب تا آخر صحن آن ٣٨ ذراع و يک ششم است. [۷]

بدگویی ابن تیمیه از مسجد البیعه و اقبال مردم به این مسجد

ابن تیمیه(وفات 728ق) که مردم را از رفتن به اماکن متبرک نهی می‌کرد، به این مسجد نیز توجه داشته و از این‌که مردم زمان وی به این مسجد اقبال نشان می‌دادند؛ انتقاد کرده و به صراحت به بدگویی از این مسجد پرداخته است.[۸]

گزارش فاسی از مسجد البیعه

فاسی (وفات 832 هـ) به توصیف این مسجد در نیمه اول قرن نهم پرداخته و می‌گوید: این مسجد که بخش اعظم آن خراب شده، دارای دو رواق است که بر هر یک سه گنبد بر چهار طاق قوسی قرار گرفته است.پشت این رواق‌ها نیز میدانگاهی وجود دارد. طول هر دو رواق از شمال به جنوب 23× 14 ذراع و طول میدانگاه از دیوار شمالی تا جنوبی 5/24 × 33 ذراع و یک ششم ذراع است. در سمت شمال این مسجد دو در و دو در نیز در سمت جنوب است. [۹]


مساحت مسجد

تاریخ القویم آخرین مساحتی که برای مسجد البیعه ذکر کرده، 375 متر است (25 × 15)، مسجدی با دیوارهای بلند و بدون سقف، مناره و گنبد . [۱۰]اما پس از آن در اثر بازسازی که ملک فهد سعودی انجام داد، مساحت مسجد به 500 متر افزایش یافت. در این افزایش مسجد به شکل مستطیلی بود که طول آن در جهت شمالی 27/90 متر و عرض آن در جهت شرقی 17 متر بود. ارتفاع دیوارهایش 7متر بود. همچنین ارتفاع دیوار قبله نیز 7متر بود و طول آن 6/85 متر، ارتفاع دیوار شرقی 4متر، ارتفاع دیوار دوم رواق که از شمال و جنوب مسجد را می پوشاند 3/20 متر بود.[۱۱]

وضعیت کنونی

در سال ١۴٣٠ قمری منطقه منى بسيار توسعه يافته و بخش‌هايى از دو كوه در دو طرف جمرات برداشته شده و پل‌هاى چند طبقه تازه‌اى در اطراف آن ساخته شده است. مسجد كه زمانى درون شعبى بر فراز تپه‌اى كه اطرافش كوه بود، قرار داشت، اكنون با صاف كردن آن كوه‌ها، اطراف مسجد خالى از كوه و تپه و در عرض خيابان‌كشى و پل‌سازى شده است.

مساجد دیگری که به نام البیعه نیز شهرت دارند

پانویس

  1. اخبار مکه ( ازرقی ) ،ج 1 ص 303 ؛ المعجم الاثری، ص 177؛ اشهر المساجد، ص 168.
  2. تاریخ مکة المشرفه، ص 181؛ اتحاف الوری، ج2 ص 180.
  3. اتحاف الورى، ج ٢، ص ١٨٠.
  4. الاثار الاسلامية فى مكة المكرمه، ص ٢١٧.
  5. همان، ص ٢١٨.
  6. التاريخ القويم، ج ۶، ص ٢٨.
  7. افادة الانام، ج ٢، ص ۴٩.
  8. اقتضاء صراط المستقیم، ص 426
  9. شفاء الغرام، ج1 ص 348
  10. تاریخ القویم، ج6، ص 28
  11. دراسة تاريخية لمساجد المشاعر المقدسة، ص232
  12. اخبار مکه (ازرقی)، ج2 ص 201 و 271؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه ص 106
  13. اخبار مکه (ازرقی ) ،ج 2 ص 201 ؛ تاریخ مکة المشرفه، ص 181

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب / آثار اسلامی مکه و مدينه، رسول جعفریان. بخش «مسجد البیعه»، ج1، ص168-175، است.
  • اخبار مكة: ابوعبدالله محمد بن اسحاق الفاكهى، تصحيح عبدالملك بن دهيش، ١٩٩۴.
  • الكافى: ثقةالاسلام كلينى، تصحيح: على اكبر غفارى، تهران، دارالكتب الاسلاميه.
  • افادة الانام باخبار بلدالله الحرام.
  • اتحاف الورى بأخبار ام القرى: عمر بن فهد، مكه، دانشگاه‌ام القرى، ١٩٨٣.
  • التاريخ القويم لمكة و بيت الله الكريم: محمد طاهر كردى، ج ۵ مكه، مكتبة النهضة الحديثة، ١۴١٢ ق.
  • الاثار الاسلامية فى مكة المكرمه: الحارثى، ١۴٣٠.