صندوق
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۸ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
هرچند كه صندوق، به جعبۀ چوبى يا فلزى گفته مى‌شود كه درون آن، لباس و اشياء ديگر را مى‌گذارند، ولى در اصطلاح ديگر، به جعبۀ چوبى يا خاتم‌كارى شده‌اى كه روى قبر امام يا بزرگان ديگر گذاشته مى‌شود نيز مى‌گويند. معمولاً اين صندوق، آراسته به آيات قرآن و اشعار است و روى آن را هم پارچه‌اى سبز و منقوش به آيات و ادعيه مى‌پوشانند. اولين صندوقى كه بر مزار حضرت رضا (ع) قرار گرفت، مربوط به اوايل قرن ششم هجرى است و آخرين آن، مربوط به سال ١٣١١شمسى مى‌باشد.[۱]
«صندوق شهادت» يا تابوت عهد و تابوت سكينه كه در فرهنگ قوم يهود جايگاه خاصّى دارد، صندوقى بود كه حضرت موسى (ع) به امر پروردگار آن را ساخت و ويژگى‌هايى داشت و بنى‌اسرائيل هنگام جنگ با دشمنان، آن را با خود مى‌بردند و ضامن پيروزى و غلبه بر دشمن بود. بعدها آن صندوق را كه برايشان بسيار مقدس بود، در معبد هيكل سليمان در قدس قرار دادند.[۲]
پانوشت
منابع
حرم در واژه‌ها، از مجموعه «رهنما»، سید ابراهیم موسوی‌پناه، آستان قدس رضوى، ۱۳۹۱ش.