آیه ۱۲۸ سوره بقره

متن و ترجمه

شرح واژگان

اسلام در اصل لغت به معنای وارد شدن به وادی سِلْم و آشتی است؛ و انقیاد و صلح و صفا از لوازم آن است، البته أسْلَم و سلّم به معنای تسلیم امر خدا شدن نیز به کار رفته است. ۱ و در اصطلاح قرآنی به معنای اولین مرتبه عبودیت است، چنان‌که می‌فرماید: «وَ لٰکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنٰا وَ لَمّٰا یَدْخُلِ الْإِیمٰانُ فِی قُلُوبِکُمْ (حجرات: ۱۴)». بدیهی است که آنان که در آغاز راه ورود به دین اسلام هستند، ابتدا اسلام می‌آورند و پس از آن به مرحله بعدی می‌رسند.

ب. ذریه: ذرّ به معنای اشیاء ریزی است که منتشر می‌شود؛ و ذریه به معنای نسلی است که از یک انسان به وجود می‌آید. ۲ البته برخی، اصل این واژه را از کلمه «ذرو»، و به معنای صغار اولاد دانسته‌اند. ۳ هر چند در عرف به فرزندان با واسطه و بی واسطه نیز ذریه گفته می‌شود، آن‌گونه که قرآن می‌فرماید: «ذُرِّیَّةً بَعْضُهٰا مِنْ بَعْضٍ (آل‌عمران: ۳۴)».

ج. رؤیت: رؤیت در اصل به معنای مطلق نظر است. ۴ برخی نیز می‌گویند: رؤیت به معنای درک شیء مریی است. ۵ لیکن این نظر و درک ممکن است به‌

چشم‌انداز

محتوا

پانویس

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.