دعاهای مدینه

دعاهای مدینه مجموعه دعاهایی که بر اساس روایات و فتوای فقیهان شیعه، خواندن آنها در مکان‌های مکه مستحب است.

مسجد النبی

مستحب است در روضة النبی (میان منبر و مرقد پیامبر) این دعا خوانده شود:

دعای روضة النبی

اَللّهُمَّ إِنَّ هذِهِ رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ جَنَّتِكَ، وَشُعْبَةٌ مِنْ شِعابِ رَحْمَتِكَ، الَّتِي ذَكَرَها رَسُولُكَ وَأَبانَ عَنْ فَضْلِها، وَشَرَفِ التَّعَبُّدِ لَكَ فِيها، فَقَدْ بَلَّغْتَنِيها فِي سَلامَةِ نَفْسِي، فَلَكَ الْحَمْدُ يا سَيّـِدِي عَلى عَظِيمِ نِعْمَتِكَ عَلَيَّ فِي ذلِكَ، وَعَلى ما رَزَقْتَنِيهِ مِنْ طاعَتِكَ، وَطَلَبِ مَرْضاتِكَ، وَتَعْظِيمِ حُرْمَةِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، بِزِيارَةِ قَبْرِهِ وَالتَّسْلِيمِ عَلَيْهِ، وَالتَّرَدُّدِ فِي مَشاهِدِهِ وَمَواقِفِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ يا مَوْلايَ، حَمْداً يَنْتَظِمُ بِهِ مَحامِدُ حَمَلَةِ عَرْشِكَ، وَسُكّانِ سَماواتِكَ لَكَ، وَيَقْصُرُ عَنْهُ حَمْدُ مَنْ مَضى، وَيَفْضُلُ حَمْدَمَنْ بَقِيَ مِنْ خَلْقِكَ لَكَ،

وَلَكَ الْحَمْدُ يامَوْلايَ،حَمْدَ مَنْ عَرَفَ الْحَمْدَ لَكَ، وَالتَّوْفِيقَ لِلْحَمْدِ مِنْكَ، حَمْداً يَمْلاَُ ماخَلَقْتَ وَيَبْلُغُ حَيْثُ ما أَرَدْتَ، وَلا يَحْجُبُ عَنْكَ وَلا يَنْقَضِي دُونَكَ، وَيَبْلُغُ أَقْصى رِضاكَ وَلا يَبْلُغُ آخِرَهُ أَوائِلُ مَحامِدِ خَلْقِكَ لَكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ ما عُرِفَ الْحَمْدُ، واعْتُقِدَ الْحَمْدُ، وَجُعِلَ ابْتِداءَ الْكَلامِ الْحَمْدُ، يا باقِيَ الْعِزّـِ وَالْعَظَمَةِ، وَدائِمَ الْقُدْرَةِ وَشَدِيدَ الْبَطْشِوَالْقُوَّةِ، وَنافِذَالاَْمْرِ وَالاِْرادَةِ، وَواسِـعَ الرَّحْمَةِ وَالْمَغْفِرَةِ، وَرَبَّ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، كَمْ مِنْ نِعْمَة لَكَ عَلَيَّ يَقْصُرُ عَنْ اَيْسَرِها حَمْدِي، وَلا يَبْلُغُ أَدْناها شُكْرِي، وَكَمْ مِنْ صَنائِـعَ مِنْكَ إِلَيَّ لايُحِيطُ بِكَثْرَتِها وَهْمِي، وَلايُقَيِّدُها فِكْرِي.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى نَبِيِّكَ الْمُصْطَفى، عَيْنِ الْبَرِيَّةِ طِفْلاً وَخَيْرِها شابّاً وَكَهْلاً، أَطْهَرِ الْمُطَهَّرِينَ شِيمَةً، وَأَجْوَدِ الْمُسْتَمْطِرِينَ دِيمَةً، وَأَعْظَمِ الْخَلْقِ جُرْثُومَةً، اَلَّذِي أَوْضَحْتَ بِهِ الدِّلالاتِ، وَأَقَمْتَ بِهِ الرِّسالاتِ، وَخَتَمْتَ بِهِ النُّبُوّاتِ، وَفَتَحْتَ بِهِ بابَ الْخَيْراتِ، وَ أَظْهَرْتَهُ مَظْهَراً، وَابْتَعَثْتَهُ نَبِيّاً وَهادِياً أَمِيناً مَهْدِيّاً، داعِياً إِلَيْكَ، وَدالاًّ عَلَيْكَ، وَحُجَّةً بَيْنَ يَدَيْكَ. اَللّهُمَّ صَلّـِ عَلَى الْمَعْصُومِينَ مِنْ عِتْرَتِهِ وَالطَّيّـِبِينَ مِن اُسْرَتِهِ، وَشَرِّفْ لَدَيْكَ مَنازِلَهُمْ، وَعَظّـِمْ عِنْدَكَ مَراتِبَهُمْ، وَاجْعَلْ فِي الرَّفِيقِ الاَْعْلى مَجالِسَهُمْ، وَارْفَعْ إِلى قُرْبِ رَسُولِكَ دَرَجاتِهِمْ، وَتَمِّمْ بِلِقائِهِ سُرُورَهُمْ، وَوَفّـِرْ بِمَكانِهِ اُنْسَهُمْ.

اَللّهُمَّ إِنَّ هذِهِ رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ جَنَّتِكَ، وَشُعْبَةٌ مِنْ شِعابِ رَحْمَتِكَ، الَّتِي ذَكَرَها رَسُولُكَ وَأَبانَ عَنْ فَضْلِها، وَشَرَفِ التَّعَبُّدِ لَكَ فِيها، فَقَدْ بَلَّغْتَنِيها فِي سَلامَةِ نَفْسِي، فَلَكَ الْحَمْدُ يا سَيّـِدِي عَلى عَظِيمِ نِعْمَتِكَ عَلَيَّ فِي ذلِكَ، وَعَلى ما رَزَقْتَنِيهِ مِنْ طاعَتِكَ، وَطَلَبِ مَرْضاتِكَ، وَتَعْظِيمِ حُرْمَةِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، بِزِيارَةِ قَبْرِهِ وَالتَّسْلِيمِ عَلَيْهِ، وَالتَّرَدُّدِ فِي مَشاهِدِهِ وَمَواقِفِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ يا مَوْلايَ، حَمْداً يَنْتَظِمُ بِهِ مَحامِدُ حَمَلَةِ عَرْشِكَ، وَسُكّانِ سَماواتِكَ لَكَ، وَيَقْصُرُ عَنْهُ حَمْدُ مَنْ مَضى، وَيَفْضُلُ حَمْدَمَنْ بَقِيَ مِنْ خَلْقِكَ لَكَ،

خداوندا! اين جا بوستانى از بوستانهاى بهشت تو است، و بخشى از رحمت تو مى باشد كه از آن و فضيلت و شرافت عبادت تو در آن ياد كرده است كه مرا در كمال سلامت به اينجا رساندى. پس سپاس تراست اى سرورم بر اين نعمت بزرگت (توفيق زيارت)، شكر و سپاس تو را سزاست بر اينكه طاعت و موجبات جلب رضايت خويش و بزرگداشت درود پيامبر، كه رحمت خدا و بركاتش بر او باد، را به وسيله زيارت مرقدش و آمد و شد در اماكن و تردّد و توقفش را نصيبم نمودى، پس حمد ترا سزاست اى مولايم، حمدى هماهنگ با حمد حاملان عرش و ساكنان آسمان ها برايت، حمدى فراتر از حمد گذشتگان و برتر از حمدآيندگان خلقت،

وَلَكَ الْحَمْدُ يامَوْلايَ،حَمْدَ مَنْ عَرَفَ الْحَمْدَ لَكَ، وَالتَّوْفِيقَ لِلْحَمْدِ مِنْكَ، حَمْداً يَمْلاَُ ماخَلَقْتَ وَيَبْلُغُ حَيْثُ ما أَرَدْتَ، وَلا يَحْجُبُ عَنْكَ وَلا يَنْقَضِي دُونَكَ، وَيَبْلُغُ أَقْصى رِضاكَ وَلا يَبْلُغُ آخِرَهُ أَوائِلُ مَحامِدِ خَلْقِكَ لَكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ ما عُرِفَ الْحَمْدُ، واعْتُقِدَ الْحَمْدُ، وَجُعِلَ ابْتِداءَ الْكَلامِ الْحَمْدُ، يا باقِيَ الْعِزّـِ وَالْعَظَمَةِ، وَدائِمَ الْقُدْرَةِ وَشَدِيدَ الْبَطْشِوَالْقُوَّةِ، وَنافِذَالاَْمْرِ وَالاِْرادَةِ، وَواسِـعَ الرَّحْمَةِ وَالْمَغْفِرَةِ، وَرَبَّ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، كَمْ مِنْ نِعْمَة لَكَ عَلَيَّ يَقْصُرُ عَنْ اَيْسَرِها حَمْدِي، وَلا يَبْلُغُ أَدْناها شُكْرِي، وَكَمْ مِنْ صَنائِـعَ مِنْكَ إِلَيَّ لايُحِيطُ بِكَثْرَتِها وَهْمِي، وَلايُقَيِّدُها فِكْرِي.

حمد ويژه تو است اى مولايم، حمدى همانند حمد عارفان به حمد و قدرشناسان توفيق حمد تو، حمدى به گنجايش فضاى هستى و به امتداد خواست و اراده تو، حمدى كه محجوب و وامانده از وصول به تو نگردد و موافق با كمال رضايتت باشد، حمدى كه آغازين سپاس هاى خلقت به پاى آن نرسد، حمد ترا از آنگاه كه حمد را مى شناسم و به آن معتقدم و آن لحظه كه حمد سرآغاز گرديده، اى صاحب عزت و عظمت و قدرت جاودان و دارنده قدرت و توانايى و امر و اراده نافذ، و رحمت و مغفرت گسترده و پروردگار دنيا و آخرت، چه بسيار نعمت هايى كه حمد من در خور اندكى از آنها نمى باشد و شكرم به اندازه كمترين آنها نيست و چه بسا الطافى كه بيشترين آنها فراتر از گمان من است و انديشه ام به آنها نمى رسد،

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى نَبِيِّكَ الْمُصْطَفى، عَيْنِ الْبَرِيَّةِ طِفْلاً وَخَيْرِها شابّاً وَكَهْلاً، أَطْهَرِ الْمُطَهَّرِينَ شِيمَةً، وَأَجْوَدِ الْمُسْتَمْطِرِينَ دِيمَةً، وَأَعْظَمِ الْخَلْقِ جُرْثُومَةً، اَلَّذِي أَوْضَحْتَ بِهِ الدِّلالاتِ، وَأَقَمْتَ بِهِ الرِّسالاتِ، وَخَتَمْتَ بِهِ النُّبُوّاتِ، وَفَتَحْتَ بِهِ بابَ الْخَيْراتِ، وَ أَظْهَرْتَهُ مَظْهَراً، وَابْتَعَثْتَهُ نَبِيّاً وَهادِياً أَمِيناً مَهْدِيّاً، داعِياً إِلَيْكَ، وَدالاًّ عَلَيْكَ، وَحُجَّةً بَيْنَ يَدَيْكَ. اَللّهُمَّ صَلّـِ عَلَى الْمَعْصُومِينَ مِنْ عِتْرَتِهِ وَالطَّيّـِبِينَ مِن اُسْرَتِهِ، وَشَرِّفْ لَدَيْكَ مَنازِلَهُمْ، وَعَظّـِمْ عِنْدَكَ مَراتِبَهُمْ، وَاجْعَلْ فِي الرَّفِيقِ الاَْعْلى مَجالِسَهُمْ، وَارْفَعْ إِلى قُرْبِ رَسُولِكَ دَرَجاتِهِمْ، وَتَمِّمْ بِلِقائِهِ سُرُورَهُمْ، وَوَفّـِرْ بِمَكانِهِ اُنْسَهُمْ.

خداوندا! بر پيامبرت، برجسته ترين فرد در كودكى و برترين آنها در جوانى و كهن سالى، پاكو پاكيزه ترين مردم در اخلاق و سخى‌ترين و مداوم‌ترين سخاوتمندان و بزرگترين و اصيل ترين آفريده ها كه به وسيله او راه هاى هدايت را روشن و رسالت ها را اقامهو نبوت را به او پايان دادى باب خيرات را به وسيله او گشودى و او را جلوه گر ساختى،و به عنوان پيامبر، هدايتگر، امين، راهنما، دعوت كننده خلق به سوى توحجت خويش برانگيختى، خداوندا! درود فرست بر معصومان عترت پيامبر و پاكان خاندانش و جايگاهشان را در درگاهت والا ساز و مقامشان را والا و بزرگ گردان و در رفيق اعلا جايشان ده، و درجاتشان تا مقام قرب پيامبرت بالا و با ديدارش سرورشان را كامل و انسشان را وافر ساز.

خداوندا! اين جا بوستانى از بوستانهاى بهشت تو است، و بخشى از رحمت تو مى باشد كه از آن و فضيلت و شرافت عبادت تو در آن ياد كرده است كه مرا در كمال سلامت به اينجا رساندى. پس سپاس تراست اى سرورم بر اين نعمت بزرگت (توفيق زيارت)، شكر و سپاس تو را سزاست بر اينكه طاعت و موجبات جلب رضايت خويش و بزرگداشت درود پيامبر، كه رحمت خدا و بركاتش بر او باد، را به وسيله زيارت مرقدش و آمد و شد در اماكن و تردّد و توقفش را نصيبم نمودى، پس حمد ترا سزاست اى مولايم، حمدى هماهنگ با حمد حاملان عرش و ساكنان آسمان ها برايت، حمدى فراتر از حمد گذشتگان و برتر از حمدآيندگان خلقت،

خداوندا! اين جا بوستانى از بوستانهاى بهشت تو است، و بخشى از رحمت تو مى باشد كه از آن و فضيلت و شرافت عبادت تو در آن ياد كرده است كه مرا در كمال سلامت به اينجا رساندى. پس سپاس تراست اى سرورم بر اين نعمت بزرگت (توفيق زيارت)، شكر و سپاس تو را سزاست بر اينكه طاعت و موجبات جلب رضايت خويش و بزرگداشت درود پيامبر، كه رحمت خدا و بركاتش بر او باد، را به وسيله زيارت مرقدش و آمد و شد در اماكن و تردّد و توقفش را نصيبم نمودى، پس حمد ترا سزاست اى مولايم، حمدى هماهنگ با حمد حاملان عرش و ساكنان آسمان ها برايت، حمدى فراتر از حمد گذشتگان و برتر از حمدآيندگان خلقت،

حمد ويژه تو است اى مولايم، حمدى همانند حمد عارفان به حمد و قدرشناسان توفيق حمد تو، حمدى به گنجايش فضاى هستى و به امتداد خواست و اراده تو، حمدى كه محجوب و وامانده از وصول به تو نگردد و موافق با كمال رضايتت باشد، حمدى كه آغازين سپاس هاى خلقت به پاى آن نرسد، حمد ترا از آنگاه كه حمد را مى شناسم و به آن معتقدم و آن لحظه كه حمد سرآغاز گرديده، اى صاحب عزت و عظمت و قدرت جاودان و دارنده قدرت و توانايى و امر و اراده نافذ، و رحمت و مغفرت گسترده و پروردگار دنيا و آخرت، چه بسيار نعمت هايى كه حمد من در خور اندكى از آنها نمى باشد و شكرم به اندازه كمترين آنها نيست و چه بسا الطافى كه بيشترين آنها فراتر از گمان من است و انديشه ام به آنها نمى رسد،

خداوندا! بر پيامبرت، برجسته ترين فرد در كودكى و برترين آنها در جوانى و كهن سالى، پاكو پاكيزه ترين مردم در اخلاق و سخى‌ترين و مداوم‌ترين سخاوتمندان و بزرگترين و اصيل ترين آفريده ها كه به وسيله او راه هاى هدايت را روشن و رسالت ها را اقامهو نبوت را به او پايان دادى باب خيرات را به وسيله او گشودى و او را جلوه گر ساختى،و به عنوان پيامبر، هدايتگر، امين، راهنما، دعوت كننده خلق به سوى توحجت خويش برانگيختى، خداوندا! درود فرست بر معصومان عترت پيامبر و پاكان خاندانش و جايگاهشان را در درگاهت والا ساز و مقامشان را والا و بزرگ گردان و در رفيق اعلا جايشان ده، و درجاتشان تا مقام قرب پيامبرت بالا و با ديدارش سرورشان را كامل و انسشان را وافر ساز.

ستون توبه

مستحب است پس از خواندن دو رکعت نماز نزدیک ستون توبه، این دعا خوانده شود:

دعای ستون توبه

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. اَللّهُمَّ لاتُهِنّـِي بِالْفَقْرِ، وَلا تُذِلَّنِي بِالدَّيْنِ، وَلا تَرُدَّنِي إِلَى الْهَلَكَةِ، وَأَعْصِمْنِي كَيْ أَعتَصِمَ، وَأَصْلِحْنِي كَيْ أَنْصَلِحَ، وَاهْدِنِي كَيْ أَهْتَدِيَ. اَللّهُمَّ اَعِنّـِي عَلَى اجْتِهادِ نَفْسِي، وَلا تُعَذِّبْنِي بِسُوءِ ظَنّـِى، وَلا تُهْلِكْنِي وَأَنْتَ رَجائِي، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَغْفِرَلِي وَقَدْ أَخْطَأْتُ، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَعْفُوَ عَنّـِي وَقَدْ أَقْرَرْتُ، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تُقِيلَ وَقَدْ عَثَرْتُ،

وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تُحْسِنَ وَقَدْ اَسَأْتُ، وَأَنْتَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، فَوَفّـِقْنِي لِما تُحِبُّ وَتَرْضى، وَيَسّـِرْ لِيَ الْيَسِيرَ، وَجَنّـِبْنِي كُلَّ عَسِير. اَللّهُمَّ أَغْنِنِي بِالْحَلالِ عَنِ الْحَرامِ، وَبِالطّاعَةِ عَنِ الْمَعاصِي، وَبِالْغِنى عَنِ الْفَقْرِ، وَبِالْجَنَّةِ عَنِ النّارِ، وَبِالاَْبْرارِ عَنِ الفُجّارِ، يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ، وَأَنْتَ عَلى كُلّـِ شَيء قَدِيرٌ. پس حاجات خودش را از خدا بخواهد.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. اَللّهُمَّ لاتُهِنّـِي بِالْفَقْرِ، وَلا تُذِلَّنِي بِالدَّيْنِ، وَلا تَرُدَّنِي إِلَى الْهَلَكَةِ، وَأَعْصِمْنِي كَيْ أَعتَصِمَ، وَأَصْلِحْنِي كَيْ أَنْصَلِحَ، وَاهْدِنِي كَيْ أَهْتَدِيَ. اَللّهُمَّ اَعِنّـِي عَلَى اجْتِهادِ نَفْسِي، وَلا تُعَذِّبْنِي بِسُوءِ ظَنّـِى، وَلا تُهْلِكْنِي وَأَنْتَ رَجائِي، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَغْفِرَلِي وَقَدْ أَخْطَأْتُ، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَعْفُوَ عَنّـِي وَقَدْ أَقْرَرْتُ، وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تُقِيلَ وَقَدْ عَثَرْتُ،

به نام خداوند رحمان و رحيم، خداوندا! مرا با تهى دستى خوار مساز و با قرض ذليلم مگردان، و به هلاكتم مينداز، و مرا از گناه بازدار تا آلوده نگردم، و توفيق اصلاحم بخش تا صالح گردم و هدايتم كن تا در راه هدايت گام نهم، خداوندا! مرا بر جهاد با نفس يارى ده، و به كيفر بد گمانى دچارم مكن، و مرا هلاك نكن كه تو مايه اميدم مى باشى، من خطا كارم و تو شايسته مغفرتى، من معترف به گناهم و تو شايسته بخشايندگى مى باشى، تو شايسته گذشتى و من اهل لغزش و گناهم

وَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تُحْسِنَ وَقَدْ اَسَأْتُ، وَأَنْتَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، فَوَفّـِقْنِي لِما تُحِبُّ وَتَرْضى، وَيَسّـِرْ لِيَ الْيَسِيرَ، وَجَنّـِبْنِي كُلَّ عَسِير. اَللّهُمَّ أَغْنِنِي بِالْحَلالِ عَنِ الْحَرامِ، وَبِالطّاعَةِ عَنِ الْمَعاصِي، وَبِالْغِنى عَنِ الْفَقْرِ، وَبِالْجَنَّةِ عَنِ النّارِ، وَبِالاَْبْرارِ عَنِ الفُجّارِ، يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ، وَأَنْتَ عَلى كُلّـِ شَيء قَدِيرٌ. پس حاجات خودش را از خدا بخواهد.

من تبه كارم و تو شايسته نكوكارى، و تو با پرهيزگاران و آمرزش خواهانى پس مرا به آنچه دوست دارى موفق بدار، و مرا به امور سهل و آسان رهنمون و از دشوارى ها دورم دار، خداوندا! مرا با روزى حلال از كسب حرام و با اطاعت از معصيت و با دارايى از فقر و با بهشت از دوزخ و با مصاحبت نيكان از بدان بى نيازم كن، اى آنكه بى همتا و شنوا و بينايى و بر انجام هر چيز توانايى.

به نام خداوند رحمان و رحيم، خداوندا! مرا با تهى دستى خوار مساز و با قرض ذليلم مگردان، و به هلاكتم مينداز، و مرا از گناه بازدار تا آلوده نگردم، و توفيق اصلاحم بخش تا صالح گردم و هدايتم كن تا در راه هدايت گام نهم، خداوندا! مرا بر جهاد با نفس يارى ده، و به كيفر بد گمانى دچارم مكن، و مرا هلاك نكن كه تو مايه اميدم مى باشى، من خطا كارم و تو شايسته مغفرتى، من معترف به گناهم و تو شايسته بخشايندگى مى باشى، تو شايسته گذشتى و من اهل لغزش و گناهم

به نام خداوند رحمان و رحيم، خداوندا! مرا با تهى دستى خوار مساز و با قرض ذليلم مگردان، و به هلاكتم مينداز، و مرا از گناه بازدار تا آلوده نگردم، و توفيق اصلاحم بخش تا صالح گردم و هدايتم كن تا در راه هدايت گام نهم، خداوندا! مرا بر جهاد با نفس يارى ده، و به كيفر بد گمانى دچارم مكن، و مرا هلاك نكن كه تو مايه اميدم مى باشى، من خطا كارم و تو شايسته مغفرتى، من معترف به گناهم و تو شايسته بخشايندگى مى باشى، تو شايسته گذشتى و من اهل لغزش و گناهم

من تبه كارم و تو شايسته نكوكارى، و تو با پرهيزگاران و آمرزش خواهانى پس مرا به آنچه دوست دارى موفق بدار، و مرا به امور سهل و آسان رهنمون و از دشوارى ها دورم دار، خداوندا! مرا با روزى حلال از كسب حرام و با اطاعت از معصيت و با دارايى از فقر و با بهشت از دوزخ و با مصاحبت نيكان از بدان بى نيازم كن، اى آنكه بى همتا و شنوا و بينايى و بر انجام هر چيز توانايى.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب‌ ادعیه و آداب حرمین شریفین در عمره مفرده با ترجمه فارسی، مرکز تحقیقات حج، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۷ش است.