آیتالله خامنهای: روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغنهایی باشد که برای زینت استعمال میشود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.
مسئله 396
امام خمینی: جایز نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از احرام، اگر اثرش باقی میماند تا وقت احرام. [م396 ۱]
آیتالله زنجانی: ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد.
آیتالله سبحانی: استفاده از کرمهای مختلف، نرمکننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرقسوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند.
آیتالله سیستانی: محرم میتواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.
مسئله 398
امام خمینی: خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد.
مسئله 399
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن کفاره نیست. [م399 ۱]
آیتالله تبریزى: کفاره روغنمالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفارهاش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.
آیتالله خامنهای: به ذیل مسئله بعد مراجعه شود.
آیتالله خویی: کفاره روغنمالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفارهاش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.
آیتالله زنجانی: کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است.
آیتالله سبحانی: احتیاط مستحب یک گوسفند است.
آیتالله مکارم: احتیاطاً یک گوسفند است.
آیتالله نوری: کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.
مسئله 400
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. [م400 ۱]
آیتالله بهجت، آیتالله تبریزى: کفارهاش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط.
آیتالله خامنهای: بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغنهای غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد.
آیتالله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
آیتالله سیستانی: اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغنمالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است.
آیتالله فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.