کاربر:Salar/صفحه تمرین۱
عقد نکاح یکی از محرمات احرام است.
مفهوم‌شناسی
عقد نکاح، ايجاب و قبول با الفاظ خاصی است که براي به زوجيت درآوردن مرد و زن انجام مي گيرد و شرايط، احکام و آثاري بر آن مترتب است. به نظر شيعه فرقي بين عقد موقت و دائم نيست.
حکم
عقد نکاحي که در حال احرام انجام گيرد، به اجماع شيعه از نظر تکليفي حرام و از نظر وضعي باطل است.
کفاره خارج کردن خون از بدن در حال احرام
نظر فقیهان شیعه درباره کفاره خارج کردن خون از بدن در حال احرام، عبارت است از:
- اگر محرمی مجبور به بیرون آوردن خون از بدنش شد به اتفاق نظر فقهاء کفاره‌ای بر عهده‌اش نیست.[۱]
- اما اگر فرد در حال احرام با خاراندن بدنش باعث خروج خون گردد، باید یک مد طعام (حدود ۷۵۰ گرم گندم یا برنج یا خرما یا آرد و...)[۲] بدهد.[۳]
- برخی دیگر بر این باورند که کفاره خارج کردن خون از بدن در حال احرام و اختیار، قربانی کردن یک گوسفند است.[۴]
- عده‌ای نیز برای این کار (خارج کردن خون از بدن در حال احرام و اختیار)، کفاره‌ای بر این شخص احرامگزار واجب نمی‌دانند.[۵]
کفاره حجامت در حال احرام
مشهور فقهای امامیه به استناد نبودن دلیل صریح برای خون برون آوردن احرامگزار از حجامت، کفاره‌ای را لازم نمی‌دانند.[۶] اما به نظر برخی از آنان کفاره (گوسفند) لازم است.[۷]
اهل سنت نیز به دلیل اینکه اصل حجامت را برای احرامگزار جائز[۸] یا مکروه[۹] می‌دانند، کفاره‌ای برای آن قائل نیستند.
خارج کردن خون از بدن غیر محرم یا حیوان
به نظر مشهور فقیهان امامیه، خون برون آوردن احرامگزار از بدن غیر احرامگزار جایز است[۱۰] و بعضی از فقها با توجه به حدیثی از امام صادق(ع)[۱۱] گفته‌اند مستحب است محرم از بیرون آوردن خون از بدن محرم دیگر اجتناب کند.[۱۲]
جستارهای وابسته
پانوشت
- ↑ تذکره الفقها، ج7، ص359؛ الروضه البهیه فی شرح اللمعه، ج2، ص241. مسالک الافهام، ج2، ص266.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح‌المسائل مراجع، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۲۸.
- ↑ اشاره السبق، ص131.
- ↑ الدروس، ج1، ص386؛ مجمع الفائده، ج7، ص53.
- ↑ مسالک الافهام، ج2، ص266؛ مدارک الاحکام، ج7، ص368؛ الحدائق الناضره، ج15، ص524-527.
- ↑ 9. تذکره الفقهاء، ج7، ص358؛ فقه الامام الصادق، ج2، ص179-180؛ المعتمد فی شرح المناسک، ج4، ص251.
- ↑ . نک: مناهج الاخیار، ج3 ص387.
- ↑ . کتاب الام، ج7، ص224؛ الدر المختار، ج2، ص540؛ المغنی، ج3، ص279.
- ↑ . شرح الزرقانی علی الموطا، ج2، ص412.
- ↑ 5. تحریر الوسیله، ج1، ص427؛ مناسک الحج، محشی، ج1، ص201، م450؛ کتاب الحج، گلپایگانی، ج2، ص258-259.
- ↑ 6. الکافی، ج4، ص360-361.
- ↑ 7. مناسک الحج، محشی، ج1، ص201.
منابع
- تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش.
//////////////////////////////
- ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، محمد باقر سبزواری (م.1090.ق.)، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث.
- المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلی (757 -841ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، 1407ق.
- القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحا، سعدی ابوجیب، دمشق، دار الفکر، 1408ق.
- الاصطلاحات الفقهیه فی رسائل العلمیه، یاسین عیسی عاملی، بیروت، دارالبلاغه، 1413ق.
- تحرير الاحکام الشرعيه علي مذهب الاماميه، حسن بن يوسف حلي (م. 726ق.)، چاپ سنگي.
- مسالك الافهام الي تنقيح شرايع الاسلام، الشهيد الثاني (م.965ق.)، قم، معارف اسلامي، 1413ق.
- التنقيح الرائع لمختصر الشرائع، مقداد بن عبدالله السيوري، تحقیق عبداللطيف حسيني کوه کمري، قم، مرعشي نجفي، 1404ق.
- من لا يحضره الفقيه، شيخ صدوق محمد بن علي بن بابويه (م.381ق.)، تحقیق علی اکبر غفاري، قم، النشر الاسلامي، 1404ق.
- تهذيب الاحکام في شرح المقنعة للشيخ المفيد، محمد بن حسن الطوسي (385-460ق.)، تحقیق سيد حسن موسوي خرسان و علي آخوندي، تهران، انتشارات دارالکتب اسلاميه، 1365ش.
- المقنعه، شيخ مفيد محمد بن محمد بن النعمان (336-413ق.)، قم، دفتر انتشارات اسلامي، 1410ق.
- النهاية في مجرد الفقه و الفتاوي، محمد بن حسن الطوسي (385-460ق.)، قم، قدس محمدی.
- قواعد الاحکام في معرفة الحلال و الحرام، حسن بن يوسف حلي (648-726ق.)، قم، النشر الاسلامي، 1413ق.
- ايضاح الفوائد في شرح اشکالات القواعد، حسن بن يوسف حلي (648-771ق.)، تحقيق سيد حسين موسوي کرماني و علي پناه اشتهاردي و عبدالرحيم بروجردي، قم، انتشارات اسماعيليان، 1387ق.
- المعتمد في شرح المناسك، محاضرات الخوئي (م.1413ق.)، الخلخالي، قم، مدرسة دارالعلم، 1410ق.
- تعاليق مبسوطه علي العروة الوثقي، محمد اسحاق الفياض، قم، ابن مولف، 1418ق.
- المهذب البارع في شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلي (757 -841ق.)، تحقيق مجتبي عراقي، قم، النشر الاسلامی، 1407ق.
- مستند الشيعة في احکام الشريعه، احمد بن محمد مهدي النراقي (م. 1245ق.)، قم، مؤسسة آل البيت لاحياء التراث، 1417ق.
- کتاب الام، محمد بن ادريس الشافعي (م. 204ق)، بيروت، دار الفکر، 1403ق.
- تذكرة الفقهاء، حسن بن يوسف حلي (م. 726ق.)، قم، آل البيت، 1416ق.
- الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقيه، زين‌الدين بن علي، شهيد ثاني (911-966ق.)، تحقيق سيد محمد کلانتر، نجف الاشرف، مطبعه الادب، 1378ق.
- إشارة السبق إلي معرفة الحق، علي بن حسن الحلبي (م.قرن6)، تحقيق ابراهيم بهادري، قم، النشر الاسلامي، 1414ق.
- رساله توضیح المسایل (مراجع)، محمدحسن بنی‌هاشمی خمینی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر نشر اسلامی.
- الدروس الشرعيه فی فقه الامامیه، محمد بن مکي الشهيد الاول (م.786ق.)، قم، النشر الاسلامي، 1407ق.
- مدارك الاحكام، سيد محمد بن علي الموسوي العاملي (م.1009ق.)، قم، آل البيت، 1410ق.
- الحدائق الناضرة في احکام العترة الطاهره، يوسف بن احمد البحراني (م. 1186ق.)، تحقيق محمد تقي ايرواني و علي آخوندي، قم، النشر الاسلامي، 1363ش
- فقه الامام جعفرالصادق، محمد جواد مغنيه (م.1400ق.)، قم، انصاريان، 1421ق.
- مناهج الاخيار في شرح الاستبصار، سيد احمد علوي عاملي (م.1060ق.)، قم، انتشارات اسماعيليان.
- الدر المختار، علاءالدين محمد بن علي الحصکفي (م.1088ق.)، بيروت، دار الفکر، 1415ق.
- المغني، عبدالله بن قدامه (م.620ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه.
- شرح الزرقاني علي موطأ الامام مالک، محمد بن عبدالباقي الزرقاني (م.1122ق.)، تحقيق طه عبدالرؤوف سعد، قاهرة، مکتبة الثقافة الدينية، 1424ق.
- تحرير الوسيله، امام خميني قدس سره (م.1368ش.)، نجف، دار الكتب العلميه، 1390ق.
- مناسك حج (المحشي)، امام خميني قدس سره (م.1368ش.)، تهران، مشعر، 1416ق.
- کتاب الحج، سيد محمد رضا موسوي گلپايگاني (م.1414ق.)، مقرر احمد صابري همداني، قم، دار القرآن الکريم 1414ق.
- الکافي، محمد بن يعقوب کليني (م.329ق.)، تحقيق علي‌اکبر غفاري، تهران، دار الکتب اسلاميه، 1362ش.
- مناسك حج (المحشي)، امام خميني قدس سره (م.1368ش.)، تهران، مشعر، 1416ق.
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،