کاربر:Salar/صفحه تمرین۱
احتیاط واجب
مفهوم‌شناسی
احتیاط در لغت به معنای حفظ نمودن و در اصطلاح فقه شیعه، عبارت است از عمل کردن به احکام، به گونه‌ای که یقین داشته باشد به وظیفه‌اش عمل کرده است.[۱] دو نوع احتیاط در کتاب‌های فقهی بیان شده است: احتیاط واجب و احتیاط مستحب.[۲]
احتیاط واجب یا الزام‌آور، احتیاطی است که عمل به آن واجب بوده و آن در جایی است که مجتهد با وجود بررسی ادلّه شرعی به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نکرده و فتوایی نیز درباره آن نمی‌دهد؛ اما احتیاط را لازم می‌داند[۳] مانند شک بین اینکه نماز تمام بر من واجب است یا شکسته، که احتیاط واجب در خواندن هر دو است.[۴] و یا در پوشیدن دو جامه احرام برای مردان (لُنگ و ردا)، احتیاط واجب آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط آن است که لبیک را دوباره بگوید.[۵]
تفاوت احتیاط واجب با احتیاط مستحب
تفاوت احتیاط واجب و احتیاط مستحب عبارت است از: احتیاط واجب، احتیاط بدون فتوا است و مقلد می‌تواند به همان احتیاط عمل کند، یا به فتوای مجتهد دیگری که پس از آن مجتهد، از دیگران اعلم است مراجعه کند.[۶]
احتیاط مستحب، احتیاط همراه با فتوا است و مقلد می‌تواند یا به همان احتیاط عمل کند و یا به فتوای همراه آن عمل نماید و نمی‌تواند در این مسئله به مجتهد دیگر رجوع کند.[۷]
احکام
برخی از احکام مرتبط با احتیاط واجب عبارت است از:
- بنابر نظر امام خمینی، پوشیدن دو جامه احرام برای مردان[م۲۶۹ ۱] که یکی «لنگ» است و دیگری «ردا» که باید آن را به دوش بیندازند و احتیاط واجب [م۲۶۹ ۲] آن است که قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط [م۲۶۹ ۳]آن است که لبیک را دوباره بگوید.
پانوشت
منابع
- توضيح‌المسائل امام خمینی، سید روح‌الله خمینی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، چاپ نهم، ۱۳۷۲ش.
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،