رمل

تعریف

رمل در فقه عبارت است از هروله کردن،[۱]  نوعي حرکت ميان راه رفتن و دويدن،[۲] تند راه رفتن همراه با نزديک گذاشتن گام­ها است.[۳] به گونه اي که شانه­ها حرکت کرده و تکان بخورند.[۴] برخي گفته اند: رمل عبارت است از تکان دادن شانه ها، همراه با گام هاي کوچک، همانند شخص مبارزي که با غرور ميان دو صف دوست و دشمن حرکت مي کند.[۵] برخي از فقهاي اهل سنت تعريفي متفاوت از رمل ارائه داده وگفته اند: رمل عبارت است از اضطباع و تکان دادن شانه ها به اين صورت که حج گزار يکي از دو جانب لباس احرام* را داخل در زير بغل کرده و بر شانه ديگر اندازد و هنگام حرکت دو کتف خود را با دويدن آرام تکان دهد.[۶] در لغت عرب به اين نوع راه رفتن «خَبَب» گفته مي شود.[۷] در برخي از روايات اهل بيت(ع) و  اهل سنت، از رمل با عنوان «سعي»[۸]، «هروله»[۹] و « خَبَب»[۱۰] نيز ياد شده است.

رمل در طواف

...

رمل در سعی صفا و مروه

...

پانویس

  1. القاموس الفقهي، ص153؛ مستند الشيعه، ج12، ص78؛ معجم لغة الفقها، ص227.
  2. ذخيرة المعاد، ج1، ص646؛ مستند الشيعه، ج12، ص78.
  3. مجمع البحرين، ج‌5، ص 385.
  4. لسان العرب، ج‌11، ص 295؛ تاج العروس، ج‌14، ص 294((رمل))
  5. معجم مصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج2، ص183.((رمل))
  6. المبسوط، سرخسي، ج4، ص 10.
  7. لسان العرب، ج1، ص341؛ تاج العروس، ج1، ص447؛ الحدائق الناضره، ج16، ص128-129.
  8. الکافي، ج4، ص434؛ تهذيب الاحکام، ج5، ص149؛ الحدائق الناضره، ج16، ص276.
  9. وسائل الشيعه، ج13، ص503؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص444.
  10. مستدرک الوسائل، ج10، ص54و67.

منابع