بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
بر پایه روایات شیعی، هبوط [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] در سرزمین مکه و قرار گرفتن آدم(ع) بر [[کوه صفا]] و حوا بر [[کوه مروه]]، به فرمان خدا و به دست جبرئیل انجام شد. سپس جبرئیل(ع) به امر خدا یکی از خیمه‌های بهشتی را در جایی که بعداً خانه کعبه در آن بنا شد، بر پا کرد و آدم و حوا را در آن، جای داد. نور ستون این خیمه، کوه‌های مکه و پیرامون آن را روشن کرد و خداوند محدوده‌ای را که نور ستون به آن جا رسید، حرم نام نهاد. سپس جبرئیل(ع) به امر خدا خیمه را برچید و به جای آن، خانه کعبه را بنا کرد<ref>[http://lib.eshia.ir/11005/4/195/علة الکافی، ج4، ص195-197.]؛ [http://lib.eshia.ir/12013/1/35/عطاء تفسیر عیاشی، ج1، ص35-38.]</ref> و در روز هشتم [[ذی‌حجه]]، آدم(ع) را [[مکلف]] به [[غسل]] و [[احرام]] نمود و آن‌گاه مناسک حج مانند [[تلبیه]]، [[وقوف در منا]] و [[وقوف در عرفات|عرفات]]، [[حلق]] (تراشیدن سر)، [[رمی جمرات]]، و [[طواف]] را به وی آموخت. چون آدم(ع) در حال [[طواف]] به ملتزم (فاصله میان [[حجرالاسود]] و در خانه کعبه) رسید، جبرئیل از او خواست که به درگاه خدا [[توبه]] کند.<ref>[http://lib.eshia.ir/12015/1/44/واما تفسیر قمی، ج1، ص44-45.]؛ [http://lib.eshia.ir/11005/4/191/وبعث الکافی، ج4، ص191-194.]</ref> بر پایه روایتی دیگر که با توجه به روایات دیگر چندان معتبر به نظر نمی‌رسد، آن‌گاه که آدم(ع) از [[هند]] به [[مکه]] می‌آمد، جبرئیل او را راهنمایی کرد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10514/2/166/هند روض الجنان، ج2، ص166.]</ref> | بر پایه روایات شیعی، هبوط [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] در سرزمین مکه و قرار گرفتن آدم(ع) بر [[کوه صفا]] و حوا بر [[کوه مروه]]، به فرمان خدا و به دست جبرئیل انجام شد. سپس جبرئیل(ع) به امر خدا یکی از خیمه‌های بهشتی را در جایی که بعداً خانه کعبه در آن بنا شد، بر پا کرد و آدم و حوا را در آن، جای داد. نور ستون این خیمه، کوه‌های مکه و پیرامون آن را روشن کرد و خداوند محدوده‌ای را که نور ستون به آن جا رسید، حرم نام نهاد. سپس جبرئیل(ع) به امر خدا خیمه را برچید و به جای آن، خانه کعبه را بنا کرد<ref>[http://lib.eshia.ir/11005/4/195/علة الکافی، ج4، ص195-197.]؛ [http://lib.eshia.ir/12013/1/35/عطاء تفسیر عیاشی، ج1، ص35-38.]</ref> و در روز هشتم [[ذی‌حجه]]، آدم(ع) را [[مکلف]] به [[غسل]] و [[احرام]] نمود و آن‌گاه مناسک حج مانند [[تلبیه]]، [[وقوف در منا]] و [[وقوف در عرفات|عرفات]]، [[حلق]] (تراشیدن سر)، [[رمی جمرات]]، و [[طواف]] را به وی آموخت. چون آدم(ع) در حال [[طواف]] به ملتزم (فاصله میان [[حجرالاسود]] و در خانه کعبه) رسید، جبرئیل از او خواست که به درگاه خدا [[توبه]] کند.<ref>[http://lib.eshia.ir/12015/1/44/واما تفسیر قمی، ج1، ص44-45.]؛ [http://lib.eshia.ir/11005/4/191/وبعث الکافی، ج4، ص191-194.]</ref> بر پایه روایتی دیگر که با توجه به روایات دیگر چندان معتبر به نظر نمی‌رسد، آن‌گاه که آدم(ع) از [[هند]] به [[مکه]] می‌آمد، جبرئیل او را راهنمایی کرد.<ref>[http://lib.eshia.ir/10514/2/166/هند روض الجنان، ج2، ص166.]</ref> | ||
بر پایه روایات اهل سنت، جبرئیل(ع) در صحرای [[عرفات]] و [[منا]] نیز آدم(ع) را همراهی کرد. در عرفات به آدم یادآوری کرد که فرشتگان پنجاه هزار سال پیش از آفرینش او، خانه خدا را طواف کرده‌اند.<ref>[http://lib.eshia.ir/44758/1/219/أول السیرة الحلبیه، ج1، ص219.]؛ [http://lib.eshia.ir/44818/1/209/وأول سبل الهدی، ج1، ص209.]؛ [http://lib.eshia.ir/41689/1/315/وَأول الدر المنثور، ج1، ص315.]</ref> هنگام جدا شدن از آدم(ع) در سرزمین منا، گفت: «تمن» یعنی: «هر چه می‌خواهی، از خدا طلب کن!» <ref>[http://lib.efatwa.ir/43240/7/118/وَيُقَال عمدة القاری، ج7، ص118.]</ref> بر پایه روایتی شیعی، جبرئیل این سخن را به [[ابراهیم]] گفت.<ref>[http://lib.eshia.ir/14032/1/98/جيرئيل عیون اخبار الرضا، ج1، ص98.]</ref> بدین سبب، این سرزمین منا نامیده شد.<ref>[http://lib.eshia.ir/14032/1/98/سميت عیون اخبار الرضا، ج1، ص98.]</ref> | بر پایه روایات اهل سنت، جبرئیل(ع) در صحرای [[عرفات]] و [[منا]] نیز آدم(ع) را همراهی کرد. در عرفات به آدم یادآوری کرد که فرشتگان پنجاه هزار سال پیش از آفرینش او، خانه خدا را طواف کرده‌اند.<ref>[http://lib.eshia.ir/44758/1/219/أول السیرة الحلبیه، ج1، ص219.]؛ [http://lib.eshia.ir/44818/1/209/وأول سبل الهدی، ج1، ص209.]؛ [http://lib.eshia.ir/41689/1/315/وَأول الدر المنثور، ج1، ص315.]</ref> هنگام جدا شدن از آدم(ع) در سرزمین منا، گفت: «تمن» یعنی: «هر چه می‌خواهی، از خدا طلب کن!» <ref>[http://lib.efatwa.ir/43240/7/118/وَيُقَال عمدة القاری، ج7، ص118.]</ref> بر پایه روایتی شیعی، جبرئیل این سخن را به [[ابراهیم]] گفت.<ref>[http://lib.eshia.ir/14032/1/98/جيرئيل عیون اخبار الرضا، ج1، ص98.]</ref> بدین سبب، این سرزمین منا نامیده شد.<ref>[http://lib.eshia.ir/14032/1/98/سميت عیون اخبار الرضا، ج1، ص98.]</ref> | ||