←رویارویی با امام حسین
A sharefat (بحث | مشارکتها) |
A sharefat (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در سال 60ه.ق، چون [[عبیدالله بن زیاد]] از حرکت امام حسین(ع) به سوی [[عراق]] خبر یافت، [[حصین بن تمیم|حُصَین بن تمیم]]، صاحب شرطه کوفه، را به [[قادسیه]] فرستاد. حصین نیز حرّ را با هزار سپاهی، به منزله مقدمه سپاه، از قادسیه روانه کرد. | در سال 60ه.ق، چون [[عبیدالله بن زیاد]] از حرکت امام حسین(ع) به سوی [[عراق]] خبر یافت، [[حصین بن تمیم|حُصَین بن تمیم]]، صاحب شرطه کوفه، را به [[قادسیه]] فرستاد. حصین نیز حرّ را با هزار سپاهی، به منزله مقدمه سپاه، از قادسیه روانه کرد. | ||
===رویارویی با امام حسین=== | ===رویارویی با امام حسین=== | ||
امام حسین در در روز 26 ذی‌الحجه، کنار بلندی‌های [[ذی حسم|ذی حُسُم]] با حرّ و سپاهش روبه‌رو شد. تصریح منابع بر آن است که حرّ نه برای جنگ بلکه صرفاً برای انتقال امام نزد ابن زیاد اعزام شده بود و از این‌رو با سپاهیانش رو در روی توقف‌گاه کاروان امام صف‌آرایی کرد و راه را بر امام حسین(ع) بست و مانع از حرکت ایشان به سوی کوفه شد. <ref>الارشاد، ج٢، صص ٧٨ و ٨٠؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج١، صص ٣٣٠ و ٣٣٢.</ref> | امام حسین در در روز 26 ذی‌الحجه، کنار بلندی‌های [[ذی حسم|ذی حُسُم]] با حرّ و سپاهش روبه‌رو شد. تصریح منابع بر آن است که حرّ نه برای جنگ بلکه صرفاً برای انتقال امام نزد ابن زیاد اعزام شده بود و از این‌رو با سپاهیانش رو در روی توقف‌گاه کاروان امام صف‌آرایی کرد و راه را بر امام حسین(ع) بست و مانع از حرکت ایشان به سوی کوفه شد. <ref>الارشاد، ج٢، صص ٧٨ و ٨٠؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج١، صص ٣٣٠ و ٣٣٢.</ref> | ||
به رغم این صف‌آرایی خصمانه، واکنش امام صلح‌آمیز بود، چنان که به یارانش دستور داد سپاهیان حرّ و اسبانشان را سیراب کنند. | به رغم این صف‌آرایی خصمانه، واکنش امام صلح‌آمیز بود، چنان که به یارانش دستور داد سپاهیان حرّ و اسبانشان را سیراب کنند. | ||
===ممانعت از حرکت امام=== | ===ممانعت از حرکت امام=== | ||
چون امام با یاران خویش عزم بازگشت به [[مدینه]] نمود، حرّ ممانعت کرد و پیشنهاد نمود که امام راهی غیر از راه کوفه و مدینه در پیش گیرد تا وی بتواند از ابن زیاد کسب تکلیف کند. آنگاه امام حسین و یارانش در مسیر [[عذیب|عُذیب]] و قادسیه حرکت کردند و حرّ نیز همراه آنان بود. | چون امام با یاران خویش عزم بازگشت به [[مدینه]] نمود، حرّ ممانعت کرد و پیشنهاد نمود که امام راهی غیر از راه کوفه و مدینه در پیش گیرد تا وی بتواند از ابن زیاد کسب تکلیف کند. آنگاه امام حسین و یارانش در مسیر [[عذیب|عُذیب]] و قادسیه حرکت کردند و حرّ نیز همراه آنان بود. | ||