←جایگاه علمی
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==جایگاه علمی== | ==جایگاه علمی== | ||
ابن مسعود در برخی از مناسبت‌های نزول قرآن حضور داشت.<ref>انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۲.</ref> وی از زمان | ابن مسعود در برخی از مناسبت‌های نزول [[قرآن]] حضور داشت.<ref>انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۲.</ref> وی از زمان [[پیامبر(ص)]] تعلیم قرآن را آغاز کرد و یکی از چهار تنی بود که پیامبر فراگرفتن قرآن را از آنان سفارش کرد.<ref>تاریخ الاسلام، ج۳، ص۳۸۵.</ref> ابن مسعود از نخستین حافظان و مشهورترین [[قاریان]] و [[مفسران]] قرآن بود که قرآن را همان‌گونه که نازل شده بود، تلاوت می‌کرد. وی در [[علوم قرآنی]] از جمله [[ناسخ و منسوخ]] سرآمد بود.<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۳۶۳.</ref> | ||
=== | ===مُصحَف ابن مسعود=== | ||
در جریان | در جریان یکسان‌سازی نسخه‌های قرآن در زمان [[عثمان]]، از نسخه‌ای با عنوان مُصحَف ابن مسعود سخن به میان آمده است که به آن توجهی نشده است. عثمان او را که در کوفه بود، امر کرد که مصحف خود را تحویل دهد تا همراه دیگر مصحف‌ها محو شود.گویا نخست ابن مسعود به این امر تن درنداد و در پی نامه عثمان، به مدینه آمد و پس از شنیدن سخنان درشت، به فرمان عثمان مضروب شد.<ref> تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۱.</ref> بر پایه برخی روایت‌ها، مصحف وی سوزانده شد.<ref>تاریخ الخمیس، ج۲، ص۲۷۳.</ref> | ||
البته بر پایه گزارشی، مصحف او در سده‌های بعد در [[عراق]] یافت شده است.<ref>المنتظم، ج۱۵، ص۵۹؛ تاریخ الاسلام، ج۲۷، ص۲۳۷.</ref> در سده سوم هجری [[فضل بن شاذان]] نسخه‌ای از مصحف وی را روایت کرده است.<ref>الفهرست، ص۲۹.</ref> مصحف او ۱۱۱ [[سوره]] داشت و به دلیل قرائت [[سوره فاتحه]] در نمازها و اعتقاد وی به این که مُعَوَّذَتَین (سوره‌های [[سوره فلق|فلق]] و [[سوره ناس|ناس]]) از خود پیامبر است، فاقد سوره‌های فاتحه و ناس و فلق بود.<ref>الاتقان، ج۱، ص۲۰۳؛ التمهید، ج۱، ص۱۷۰-۱۷۱.</ref> | |||
===تفسیر=== | ===تفسیر=== | ||
ابن مسعود در روزگار خود فردی آگاه به مفاهیم قرآن و اسباب نزول آیات شناخته می‌شد.<ref> صحیح مسلم، ج۷، ص۱۴۷-۱۴۹.</ref> او بخشی از تفسیر قرآن را از | ابن مسعود در روزگار خود فردی آگاه به مفاهیم قرآن و [[اسباب نزول]] آیات شناخته می‌شد.<ref> صحیح مسلم، ج۷، ص۱۴۷-۱۴۹.</ref> او بخشی از تفسیر قرآن را از [[امام علی(ع)]] فراگرفت.<ref>سعد السعود، ص۲۸۵؛ بحار الانوار، ج۸۹، ص۱۰۵.</ref> در دوره‌های بعد، آراء او را مفسران مذاهب گوناگون اسلامی برگرفته‌اند. [[سدی|سُدّی]] در تفسیر خود غالباً روایت‌های او را نقل کرده است.<ref>البدایة و النهایه، ج۱، ص۱۰، ۱۸، ۵۹؛ ج۲، ص۴.</ref> ابن مسعود با تربیت شاگردانی چون علقمة بن قیس نخعی، اسود بن یزید نخعی، مسروق بن اجدع، و عبیدة بن عمرو سلمانی، مکتب تفسیری [[کوفه]] را پایه‌گذاری کرد<ref>الاصابه، ج۱، ص۵۸؛ التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۱۱۸؛ نک: عبدالله بن مسعود، ص۲۸۵-۲۹۸.</ref> که پس از مکتب تفسیری [[مکه]] مهم‌ترین مکتب به شمار می‌آمد. | ||
===نقل حدیث=== | ===نقل حدیث=== | ||