بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==آرامگاه صحابه و تابعین== | ==آرامگاه صحابه و تابعین== | ||
ثویه بیابانی در بیرون کوفه بود، که ۶ هزار مسلمان<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref> و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref> و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]]<ref>تاریخ الکوفه، ص۶۸.</ref> در آن دفن شدند؛ از جمله: [[خباب بن ارت]]<ref>طبقات ابن سعد، ج ۳، ص۱۶۷.</ref> | ثویه بیابانی در بیرون کوفه بود، که ۶ هزار مسلمان<ref>الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص۴۸۲.</ref> و گروه زیادی از [[صحابه]]، [[تابعین]]<ref>وفیات الاعیان، ج ۲، ص۵۰۶.</ref> و یاران نزدیک [[امام علی(ع)]]<ref>تاریخ الکوفه، ص۶۸.</ref> در آن دفن شدند؛ از جمله: [[خباب بن ارت]]،<ref>طبقات ابن سعد، ج ۳، ص۱۶۷.</ref> قنبر،<ref>البته در شهر حمص سوريه نيز قبرى وجود دارد كه منسوب به قنبر است</ref> زید بن صوحان، صعصعة بن صوحان<ref>عتبات عالیات، ص۵۴-۵۶</ref> و [[کمیل بن زیاد]]. | ||
رسم مردم کوفه بر این بود که مردگان را در ثویه، که به کوفه نزدیک بود، دفن می‌کردند و کسی را در منطقه [[غری]] که کنار ثویه و دورتر از کوفه بود دفن نمی‌کردند. امام علی(ع) وصیت کرد در ثویه دفن نشود؛ بلکه در منطقه غری دفن شود و قبرش مخفی بماند تا بدنش از دست‌دازی دشمنانش حفظ شود. | رسم مردم کوفه بر این بود که مردگان را در ثویه، که به کوفه نزدیک بود، دفن می‌کردند و کسی را در منطقه [[غری]] که کنار ثویه و دورتر از کوفه بود دفن نمی‌کردند. امام علی(ع) وصیت کرد در ثویه دفن نشود؛ بلکه در منطقه غری دفن شود و قبرش مخفی بماند تا بدنش از دست‌دازی دشمنانش حفظ شود. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
* '''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، دار صادر، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۹۹۵م. | * '''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، دار صادر، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۹۹۵م. | ||
* '''وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان'''، ابن خلکان احمد بن محمد، محقق: عباس، احسان، دار صادر، بیروت، بی‌تا. | * '''وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان'''، ابن خلکان احمد بن محمد، محقق: عباس، احسان، دار صادر، بیروت، بی‌تا. | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده:مکان‌های تاریخی کوفه]] | [[رده:مکان‌های تاریخی کوفه]] | ||