بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
صفوان بن مهران جمال کوفی اسدی، با کنیه ابومحمد، در آغاز نیمه اول سده دوم هجری، در شهر [[کوفه]]، به دنیا آمد. | صفوان بن مهران جمال کوفی اسدی، با کنیه ابومحمد، در آغاز نیمه اول سده دوم هجری، در شهر [[کوفه]]، به دنیا آمد. | ||
از قبیله بنی اسد بوده، به پیشه شترداری می‌پرداخت و شتران خود را کرایه می‌داد، به همین دلیل به جمّال شهرت یافت.<ref>ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۶۰؛ شیخ حسن عاملی، التحریر الطاووس، ص۱۵۳،ش ۲۰۱، (چاپ دارالذخائر) ؛ علی بن عبدالله علیاری، بهجة الآمال، ج ۵، ص۳۹؛ آیت‌الله خویی، معجم رجال الحدیث، | از قبیله بنی اسد بوده، به پیشه شترداری می‌پرداخت و شتران خود را کرایه می‌داد، به همین دلیل به جمّال شهرت یافت.<ref>ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۶۰؛ شیخ حسن عاملی، التحریر الطاووس، ص۱۵۳،ش ۲۰۱، (چاپ دارالذخائر) ؛ علی بن عبدالله علیاری، بهجة الآمال، ج ۵، ص۳۹؛ آیت‌الله خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۵۰؛ فهرست نجاشی، ص۱۴۰؛ الفهرست للطوسی، ص۸۴،ش ۳۴۷؛ رجال العلاّمه الحلّی، ص۸۹،ش ۲، رجال الکشی، ج ۲، ص۸۲۸، شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص۲۱۷.</ref> | ||
صفوان جمّال، از [[کوفه]] به [[مدینه]] رفت و یکی از اصحاب [[امام صادق(ع)]] شد. بعد از شهادت امام صادق(ع)، در سال ۱۴۸ق، از محضر [[امام کاظم(ع)]] بهره برده، در شمار اصحاب او قرار گرفت.<ref>فهرست نجاشی، ص۱۴۰ چاپ داوری قم؛ مدرس خیابانی، ریحانة الادب، ج ۳؛ ص۴۵۵؛ تحفةالاحباب، ص۲۱۸،ش ۲۹۳؛ قاضی نورالله شوشتری، مجالس المؤمنین، ج ۱، ص۳۹۱؛ هدیةالاحباب، ص۱۸۸؛ تنقیح المقال، ج ۲، ص۹۹؛ شیخ محمدتقی شوشتری، قاموس الرجال، ج ۵، ص۵۰۲ (چاپ جامعه مدرسین قم) ؛ رجال الطوسی، ص۲۲۰،ش ۴۱.</ref> | صفوان جمّال، از [[کوفه]] به [[مدینه]] رفت و یکی از اصحاب [[امام صادق(ع)]] شد. بعد از شهادت امام صادق(ع)، در سال ۱۴۸ق، از محضر [[امام کاظم(ع)]] بهره برده، در شمار اصحاب او قرار گرفت.<ref>فهرست نجاشی، ص۱۴۰ چاپ داوری قم؛ مدرس خیابانی، ریحانة الادب، ج ۳؛ ص۴۵۵؛ تحفةالاحباب، ص۲۱۸،ش ۲۹۳؛ قاضی نورالله شوشتری، مجالس المؤمنین، ج ۱، ص۳۹۱؛ هدیةالاحباب، ص۱۸۸؛ تنقیح المقال، ج ۲، ص۹۹؛ شیخ محمدتقی شوشتری، قاموس الرجال، ج ۵، ص۵۰۲ (چاپ جامعه مدرسین قم) ؛ رجال الطوسی، ص۲۲۰،ش ۴۱.</ref> | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
==از نگاه دیگران== | ==از نگاه دیگران== | ||
[[نجاشی]]، رجال‌نگار [[شیعه]] اعتقاد وی را نیکو، و او را مورد اعتماد و عادل دانسته است.<ref>فهرست نجاشی، ص۱۴۰.</ref> [[شیخ مفید]]، صفوان را از یاران دائمی، خواص و محرم رازِ امام صادق(ع) می‌داند و او را فقیهی صالح معرفی می‌کند.<ref>«کان مِن شیوخ ابی‌عبدالله (علیه‌السلام) و خاصته و بِطانته و ثِقاته الفقهاء الصالحین (رحمه الله)» ؛ ارشاد مفید، ص۲۸۸ (چاپ بصیرتی قم) و نیز بنگرید به: رجال علامه حلّی، ص۸۹؛ مجالس المؤمنین، ج ۱، ص۳۹۱ و معجم رجال الحدیث، | [[نجاشی]]، رجال‌نگار [[شیعه]] اعتقاد وی را نیکو، و او را مورد اعتماد و عادل دانسته است.<ref>فهرست نجاشی، ص۱۴۰.</ref> [[شیخ مفید]]، صفوان را از یاران دائمی، خواص و محرم رازِ امام صادق(ع) می‌داند و او را فقیهی صالح معرفی می‌کند.<ref>«کان مِن شیوخ ابی‌عبدالله (علیه‌السلام) و خاصته و بِطانته و ثِقاته الفقهاء الصالحین (رحمه الله)» ؛ ارشاد مفید، ص۲۸۸ (چاپ بصیرتی قم) و نیز بنگرید به: رجال علامه حلّی، ص۸۹؛ مجالس المؤمنین، ج ۱، ص۳۹۱ و معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۵۰.</ref> | ||
[[شیخ عباس قمی]]، صفوان جمال را ذوب شده در ولایت [[اهل بیت(ع)]] می‌داند.<ref>تحفة الاحباب، ص۱۸۸؛ شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج ۲ (ذیل واژه «صفوان»).</ref> | [[شیخ عباس قمی]]، صفوان جمال را ذوب شده در ولایت [[اهل بیت(ع)]] می‌داند.<ref>تحفة الاحباب، ص۱۸۸؛ شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج ۲ (ذیل واژه «صفوان»).</ref> | ||