بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''احمد بن ابراهیم مجاب(ع)''' یکی از چهار فرزند [[ابراهیم مجاب]] و از نوادگان [[امام موسی کاظم(ع)]] در حومه شهر سیرجان، قرار دارد که بین اهالی به کمالالدین مشهور است. | '''احمد بن ابراهیم مجاب(ع)''' یکی از چهار فرزند [[ابراهیم مجاب]] و از نوادگان [[امام موسی کاظم(ع)]] در حومه شهر سیرجان، قرار دارد که بین اهالی به کمالالدین مشهور است. | ||
بنابر نقل مورخان انگیزه مهاجرت سیداحمد به سیرجان به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان بوده است. قبر احمد بن ابراهیم در حومه شهر سیرجان قرار دارد و مورد توجه شیعیان است. | بنابر نقل مورخان انگیزه مهاجرت سیداحمد به سیرجان به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان بوده است. قبر احمد بن ابراهیم در حومه شهر سیرجان قرار دارد و مورد توجه شیعیان است. سیداحمد دارای پنج فرزند به نامهای ابوعبدالله جعفر، ابومحمد حمزه، ابویحیی محمد، ابوالفضل احمد و ابومحمد عبدالله بود. | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود. <ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١؛ التذکرة، ص١46.</ref> «[[ضامن بن شدقم حسینی]]» درباره او مینویسد: امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد. <ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١.</ref> مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم(ع) است. او مردی خویشتندار، دینمدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنیاحمد» مشهورند. | احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود. <ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١؛ التذکرة، ص١46.</ref> «[[ضامن بن شدقم حسینی]]» درباره او مینویسد: امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد. <ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١.</ref> مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم(ع) است. او مردی خویشتندار، دینمدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنیاحمد» مشهورند. | ||
«[[ابوسعیده موسوی]]»، احمد را نقیبی سرشناس و عابدی زاهد معرفی میکند. «یکنی السید احمد بابی جعفر، کان نقیباً وجیهاً وعابداً زاهداً». <ref>المشجر الوافی، ج١، ص٢٩6. </ref> «صاحب الشجرة المبارکة» از سکونت احمد در سیرجان خبر میدهد. <ref>الشجرة المبارکة، ص١٠٣.</ref> «[[ابوطالب مروزی]]»، از علمای انساب قرن هفتم هجری نیز با صراحت مینویسد: «احمد بالسیرجان، عقبه ببغداد والکوفة»؛ «احمد در سیرجان سکونت داشت و نسلش در [[بغداد]] و [[کوفه]] پراکنده بودند». <ref>الفخری، ص١6.</ref> | «[[ابوسعیده موسوی]]»، احمد را نقیبی سرشناس و عابدی زاهد معرفی میکند. «یکنی السید احمد بابی جعفر، کان نقیباً وجیهاً وعابداً زاهداً». <ref>المشجر الوافی، ج١، ص٢٩6. </ref> «صاحب الشجرة المبارکة» از سکونت احمد در سیرجان خبر میدهد. <ref>الشجرة المبارکة، ص١٠٣.</ref> «[[ابوطالب مروزی]]»، از علمای انساب قرن هفتم هجری نیز با صراحت مینویسد: «احمد بالسیرجان، عقبه ببغداد والکوفة»؛ «احمد در سیرجان سکونت داشت و نسلش در [[بغداد]] و [[کوفه]] پراکنده بودند». <ref>الفخری، ص١6.</ref> | ||
== | ==دیدگاه علما== | ||
«[[سلطان الواعظین شیرازی]]»، انگیزه مهاجرت احمد به سیرجان را به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان میداند.<ref>شبهای پیشاور، ص١٣٠.</ref> در حومه شهر سیرجان، آرامگاه باشکوهی به امامزاده احمد بن ابراهیم المجاب منسوب است که بین اهالی به کمالالدین مشهور است. <ref>مزارات کرمان، ج٢، ص ١٨٨ و ١٨٩.</ref> | «[[سلطان الواعظین شیرازی]]»، انگیزه مهاجرت احمد به سیرجان را به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان میداند.<ref>شبهای پیشاور، ص١٣٠.</ref> در حومه شهر سیرجان، آرامگاه باشکوهی به امامزاده احمد بن ابراهیم المجاب منسوب است که بین اهالی به کمالالدین مشهور است. <ref>مزارات کرمان، ج٢، ص ١٨٨ و ١٨٩.</ref> | ||
«آیتالله شیخ محمد رحمتی» که خود اهل سیرجان و از علمای انساب است، در اینباره مینویسد: قبری در حومه متصل به سیرجان به نام امامزاده احمد داریم که قابل انطباق بر احمد بن ابراهیم المجاب است. بیمناسبت نیست که یکی دو برادر با هم به سیرجان هجرت کرده و بقیه بعداً به آنان پیوستهاند.<ref>انجاز العدات، ص١٢٨.</ref> | «آیتالله شیخ محمد رحمتی» که خود اهل سیرجان و از علمای انساب است، در اینباره مینویسد: قبری در حومه متصل به سیرجان به نام امامزاده احمد داریم که قابل انطباق بر احمد بن ابراهیم المجاب است. بیمناسبت نیست که یکی دو برادر با هم به سیرجان هجرت کرده و بقیه بعداً به آنان پیوستهاند.<ref>انجاز العدات، ص١٢٨.</ref> | ||
== | ==آرامگاه منسوب در عراق== | ||
با وجود آنکه ورود احمد بن ابراهیم به سیرجان مسلم بوده و در سیرجان قبری به او منسوب است، [[ابن عنبه]] او را از مهاجران به قصر [[ابن هبیره]] ذکر میکند و قبر وی را در آنجا میداند. <ref>عمدة الطالب، ص٢45.</ref> دیگر علمای انساب پس از ابن عنبه نیز همین دیدگاه را پذیرفتهاند. <ref>مناهل الضرب، ص4٧4؛ بدایع الانساب، ص١4؛ المشجر الوافی، ج١، ص4٩6؛ اختران تابناک، ج١، ص566.</ref> | با وجود آنکه ورود احمد بن ابراهیم به سیرجان مسلم بوده و در سیرجان قبری به او منسوب است، [[ابن عنبه]] او را از مهاجران به قصر [[ابن هبیره]] ذکر میکند و قبر وی را در آنجا میداند. <ref>عمدة الطالب، ص٢45.</ref> دیگر علمای انساب پس از ابن عنبه نیز همین دیدگاه را پذیرفتهاند. <ref>مناهل الضرب، ص4٧4؛ بدایع الانساب، ص١4؛ المشجر الوافی، ج١، ص4٩6؛ اختران تابناک، ج١، ص566.</ref> | ||