←محتوا
(←محتوا) |
(←محتوا) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
'''بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا'''، کتابی است به زبان عربی، نوشته سید عبدالحسین کلیدار، که به تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا میانه سده چهاردهم پرداخته است. | |||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
سید عبدالحسین | سید عبدالحسین کلیدار آل طعمة (1298 -1380ق)، فرزند علی، از خاندان آل طعمه، که ابتدا به سادات فائزی معروف بوده و پس از آن به آل طعمه معروف شدند. پدر او علی، نقیب و کلیددار حرم امام حسین(ع) بود. او بین سال‌های 1318 و 1343 قمری تولیت آن حرم بود. کتابخانه بزرگی داشت که در سال 1333ق در شورش حمزه بیگ سوخت. وی ادیب، تاریخ‌دان و اهل تألیف بود. برخی از آثار او عبارتند از: تاریخ المعاهد العلمیة، ادیان العرب فی الجاهلیة، تاریخ آل طعمه الموسویین، بطون قریش، ترجمه حیاة، تاریخ کربلاء الکبیر، قریش فی التاریخ، تاریخ المدن، العلوین فی العصر العباس، تاریخ کربلا فارسی.<ref>نقباء البشر، ج3، ص1059–1058؛ معجم رجال الفکر و الادب فی کربلا، ص115 و 116؛ المنتخب من اعلام الفکر و الادب، ص216؛ اللذریعه، ج3، ص280؛ مستدرک اعیان الشیعه، ج، ص259-260؛ معجم مورخی الشیعه، ج1، ص442-443؛ موسوعة اعلام العراق فی قرن العشرین، ج3، ص146؛ تراث کربلا، ص93 و 94، 216-219.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۷: | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلاء، | کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلاء، به تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا میانه سده چهاردهم قمری پرداخته است. موضوعات این کتاب عبارتند از: پیشینه و شکل‌گیری شهر کربلا و حرم امام حسین(ع)، رویدادهای تاریخی، تاریخ و جغرافیای برخی مناطق کربلا، جغرافیای رودها و معرفی برخی بزرگان کربلا. مهمترین رویدادهای بررسی شده، تخریب قبر امام حسین(ع) به دست متوکل، یورش نادرشاه به عراق، حمله وهابیان به کربلا و ثورة العشرین است. موضوعات این کتاب به ترتیب فهرست به این شرح است: | ||
*'''تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا سده سیزدهم قمری.''' | *'''تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا سده سیزدهم قمری.''' | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۳: | ||
:در این بخش، پس از بررسی واژگانی و جغرافیایی کربلا، به معرفی کربلا پیش از اسلام، کربلا در زمان حکومت امام علی(ع)، کربلا هنگام ورود امام حسین(ع)، نخستین زائر امام حسین(ع)،{{یادداشت|به باور وی، نخستین زائر امام حسین(ع) عبدالله بن حر جعفی بوده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۲۶.</ref>}} ورود جابر بن عبدالله انصاری به کربلا، علت‌های شکل نگرفتن آبادی در کربلا تا سال ۲۴۷ق، تخریب قبر امام حسین(ع) به دست متوکل، منع زیارت امام حسین(ع) به دست او (236-247ق)، آغاز آبادنی کربلا در دوره منتصر عباسی، ابراهیم مجاب نخستین ساکن کربلا در سال ۲۴۷ق، زیارت امام حسین(ع) توسط عضدالدوله آل بویه در سال ۳۷۰ق، معرفی کربلا در سده هفتم و آغاز سده هشتم قمری،{{یادداشت|بر پایه گزارش الطنجی، کربلا را شهری کوچک دانسته، روی قبر امام حسین(ع) بنای گسترده و روی ضریح چراغ‌های طلا و نقره معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۲۶.</ref>}} کربلا در سده دهم قمری{{یادداشت|بر پایه گزارش نورالله شوشتری، کربلا را یکی از بزرگترین شهرها، دارای آبی گوارا و باغ‌های سرسبز پیرامون آن معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۲.</ref>}} و کربلا در سده دوازدهم قمری{{یادداشت|بر پایه گزارش عباس المدنی، حرم امام حسین(ع) را دارای طلایی دانسته که چشم را مبهوت و دارای جواهراتی دانسته که با مالیات همه شهر کربلا برابری می‌کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۳ و ۳۴.</ref>}} پرداخته است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۷-۳۵.</ref> | :در این بخش، پس از بررسی واژگانی و جغرافیایی کربلا، به معرفی کربلا پیش از اسلام، کربلا در زمان حکومت امام علی(ع)، کربلا هنگام ورود امام حسین(ع)، نخستین زائر امام حسین(ع)،{{یادداشت|به باور وی، نخستین زائر امام حسین(ع) عبدالله بن حر جعفی بوده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۲۶.</ref>}} ورود جابر بن عبدالله انصاری به کربلا، علت‌های شکل نگرفتن آبادی در کربلا تا سال ۲۴۷ق، تخریب قبر امام حسین(ع) به دست متوکل، منع زیارت امام حسین(ع) به دست او (236-247ق)، آغاز آبادنی کربلا در دوره منتصر عباسی، ابراهیم مجاب نخستین ساکن کربلا در سال ۲۴۷ق، زیارت امام حسین(ع) توسط عضدالدوله آل بویه در سال ۳۷۰ق، معرفی کربلا در سده هفتم و آغاز سده هشتم قمری،{{یادداشت|بر پایه گزارش الطنجی، کربلا را شهری کوچک دانسته، روی قبر امام حسین(ع) بنای گسترده و روی ضریح چراغ‌های طلا و نقره معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۲۶.</ref>}} کربلا در سده دهم قمری{{یادداشت|بر پایه گزارش نورالله شوشتری، کربلا را یکی از بزرگترین شهرها، دارای آبی گوارا و باغ‌های سرسبز پیرامون آن معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۲.</ref>}} و کربلا در سده دوازدهم قمری{{یادداشت|بر پایه گزارش عباس المدنی، حرم امام حسین(ع) را دارای طلایی دانسته که چشم را مبهوت و دارای جواهراتی دانسته که با مالیات همه شهر کربلا برابری می‌کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۳ و ۳۴.</ref>}} پرداخته است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۷-۳۵.</ref> | ||
* '''تاریخ کربلا در سده سیزدهم قمری.{{یادداشت|نویسنده این سده را بدترین سده تاریخ کربلا دانسته است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۷.</ref>}}''' | *'''تاریخ کربلا در سده سیزدهم قمری.{{یادداشت|نویسنده این سده را بدترین سده تاریخ کربلا دانسته است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۷.</ref>}}''' | ||
:در این بخش، حکومت عثمانی به سه دوره تقسیم شده و رخدادهای دوره دوم و سوم آن شرح داده شده است. رویدادهای دوره دوم عبارتند از: یورش نادرشاه به عراق (۱۱۶۳ق)، ناامنی، قتل و غارت در این دوره و پایان این دوره با سقوط داود پاشا (ح.۱۸۱۷-۱۸۳۱ق).<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۷-۴۶.</ref> در دوره سوم که با پادشاهی علی رضا پاشا (آغاز ۱۲۴۶ق) شروع شد، به رویدادهای حمله وهابیان به کربلا (۱۲۱۶ق)، رویداد مناخور (۱۲۴۱-۱۲۴۵ق)،{{یادداشت|این رویداد به حمله داود پاشا، توسط به حله و کربلا، تصرف حله، مقاومت کربلا و محاصره آن در ۱۸ ماه و اسیر شدن نقیب کربلا پس از ۴ سال گفته شده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۵۶ و ۵۷.</ref>}} حادثة نجیب پاشا (۱۲۵۸ق){{یادداشت|به گفته نویسنده، مردم کربلا نسبت به حکومت نافرمانی کرده، مالیات پرداخت نمی‌کردند؛ نجیب پاشا، والی بغداد، کربلا را محاصره کرده و با نیرنگ امان دادن، وارد کربلا شده و به قتل و غارت پرداخت. او وارد صحن عباسی شده و هر که به قبر حضرت عباس(ع) پناه می‌برد را می‌کشت.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۵۸ و ۵۹.</ref>}} و فتنه علی هدله (۱۲۹۳ق){{یادداشت|گروهی از مردم کربلا با رهبری علی هدله، در برابر حکومت عثمانی دست به مقابله زدند. دستور حمله به کربلا و تخریب و قتل مردم آن از جانب حکومت عثمانی صادر شد. پس از ورود، آن گروه پراکنده شده، برای مردم شهر حکم عفو صادر شد. رهبران گروه دستگیر و به بغداد برده شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۴۶ و ۶۱.</ref>}} پرداخته شده است. | :در این بخش، حکومت عثمانی به سه دوره تقسیم شده و رخدادهای دوره دوم و سوم آن شرح داده شده است. رویدادهای دوره دوم عبارتند از: یورش نادرشاه به عراق (۱۱۶۳ق)، ناامنی، قتل و غارت در این دوره و پایان این دوره با سقوط داود پاشا (ح.۱۸۱۷-۱۸۳۱ق).<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۳۷-۴۶.</ref> در دوره سوم که با پادشاهی علی رضا پاشا (آغاز ۱۲۴۶ق) شروع شد، به رویدادهای حمله وهابیان به کربلا (۱۲۱۶ق)، رویداد مناخور (۱۲۴۱-۱۲۴۵ق)،{{یادداشت|این رویداد به حمله داود پاشا، توسط به حله و کربلا، تصرف حله، مقاومت کربلا و محاصره آن در ۱۸ ماه و اسیر شدن نقیب کربلا پس از ۴ سال گفته شده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۵۶ و ۵۷.</ref>}} حادثة نجیب پاشا (۱۲۵۸ق){{یادداشت|به گفته نویسنده، مردم کربلا نسبت به حکومت نافرمانی کرده، مالیات پرداخت نمی‌کردند؛ نجیب پاشا، والی بغداد، کربلا را محاصره کرده و با نیرنگ امان دادن، وارد کربلا شده و به قتل و غارت پرداخت. او وارد صحن عباسی شده و هر که به قبر حضرت عباس(ع) پناه می‌برد را می‌کشت.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۵۸ و ۵۹.</ref>}} و فتنه علی هدله (۱۲۹۳ق){{یادداشت|گروهی از مردم کربلا با رهبری علی هدله، در برابر حکومت عثمانی دست به مقابله زدند. دستور حمله به کربلا و تخریب و قتل مردم آن از جانب حکومت عثمانی صادر شد. پس از ورود، آن گروه پراکنده شده، برای مردم شهر حکم عفو صادر شد. رهبران گروه دستگیر و به بغداد برده شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۴۶ و ۶۱.</ref>}} پرداخته شده است. | ||
* '''تاریخ کربلا در سده چهاردهم قمری.''' | *'''تاریخ کربلا در سده چهاردهم قمری.''' | ||
:رخدادهایی که در این سده بیان شده‌اند عبارتند از: رویداد زهاوی درباره ایرانی‌ها (۱۳۲۴ق)،{{یادداشت|پس از برقراری صلح بین حکومت و مردم کربلا، مقرر شد از این شهر غرامت گرفته شود. کاسبان که بیشترشان ایرانی بودند حاضر به پرداخت نشده و در آستانه سفارت انگلیس در کربلا تحصن کردند. سرانجام استاندار وقت، زهاوی شبانه به خیمه‌هایشان حمله برده، نززدیک به ۵۰ نفر از ایرانییان کشته و زخمی شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۶۳.</ref>}} | :رخدادهایی که در این سده بیان شده‌اند عبارتند از: رویداد زهاوی درباره ایرانی‌ها (۱۳۲۴ق)،{{یادداشت|پس از برقراری صلح بین حکومت و مردم کربلا، مقرر شد از این شهر غرامت گرفته شود. کاسبان که بیشترشان ایرانی بودند حاضر به پرداخت نشده و در آستانه سفارت انگلیس در کربلا تحصن کردند. سرانجام استاندار وقت، زهاوی شبانه به خیمه‌هایشان حمله برده، نززدیک به ۵۰ نفر از ایرانییان کشته و زخمی شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۶۳.</ref>}} حادثه حمزة بک (۱۳۳۳ق)،{{یادداشت|مردم کربلا پس از سخت‌گیری‌های حکومت، قیام کرده، زندانی‌ها را آزاد کرده و مکان‌های حکومتی و خانه‌های آن‌ها را تصرف کردند. استاندار وقت، حمزة بک با نیروهایش در بخش شرقی شهر و مردم در بخش غربی آن مستقر شده، بینشان جنگ برقرار شد. افراد زیادی از دو طرف کشته شده، شهر به دست مردم افتاد تا هنگامی که انگلیس آن را اشغال کرد.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۶۴.</ref>}} [[انقلاب عشرین|ثورة العشرین]] (۱۹۲۰م) و روز ورود موهای پیامبر(ص) به کربلا (۱۳۱۰ق). | ||
* '''سه بخش درباره کربلا پس از شهادت امام حسین(ع).''' | *'''سه بخش درباره کربلا پس از شهادت امام حسین(ع).''' | ||
:این سه بخش عبارتند از: توصیف حائر حسینی، دفن شدن بدن‌های شهیدان توسط بنی اسد{{یادداشت|در قسمتی از این بخش گفته است: بنی اسد ۳ قبر کندند. یکی برای امام حسین(ع) و علی اکبر(ع)، دومی برای شهدای بنی‌هاشم و آخری برای دیگر شهیدان. ممکن نشد که بدن امام(ع) را یک دفعه از زمین بردارند؛ چرا | :این سه بخش عبارتند از: توصیف حائر حسینی، دفن شدن بدن‌های شهیدان توسط بنی اسد{{یادداشت|در قسمتی از این بخش گفته است: بنی اسد ۳ قبر کندند. یکی برای امام حسین(ع) و علی اکبر(ع)، دومی برای شهدای بنی‌هاشم و آخری برای دیگر شهیدان. ممکن نشد که بدن امام(ع) را یک دفعه از زمین بردارند؛ چرا | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۷: | ||
را گرفته و به محل دفن رساندند. <ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۷۳؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۳۵۰</ref>}} و تاریخ ساخت حرم امام حسین(ع).<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۶۷-۹۳.</ref> | را گرفته و به محل دفن رساندند. <ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۷۳؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۳۵۰</ref>}} و تاریخ ساخت حرم امام حسین(ع).<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۶۷-۹۳.</ref> | ||
* '''مکان‌های تاریخی مهم در نقشه کربلا.''' | *'''مکان‌های تاریخی مهم در نقشه کربلا.''' | ||
:این بخش، به موقعیت جغرافیایی رودهای نهران،{{یادداشت|به گفته نویسنده، دو رود بودند مشهور به نهران، که از رود فرات منشعب می‌شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۹۵.</ref>}} العلقمی، نینوی، الغازانی{{یادداشت| منسوب به غازانخان که از قبیله‌های مغول بود.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۰۹؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۳۵۰.</ref>}} و سلیمانی پرداخته و جایگاه دو منطقه طف و حائر را معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۹۴-۱۲۰.</ref> | :این بخش، به موقعیت جغرافیایی رودهای نهران،{{یادداشت|به گفته نویسنده، دو رود بودند مشهور به نهران، که از رود فرات منشعب می‌شدند.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۹۵.</ref>}} العلقمی، نینوی، الغازانی{{یادداشت| منسوب به غازانخان که از قبیله‌های مغول بود.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۰۹؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۳۵۰.</ref>}} و سلیمانی پرداخته و جایگاه دو منطقه طف و حائر را معرفی کرده است.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۹۴-۱۲۰.</ref> | ||
* '''روستاهای پیرامون کربلا هنگام ورود امام حسین(ع).''' | *'''روستاهای پیرامون کربلا هنگام ورود امام حسین(ع).''' | ||
:در این بخش، به روستاهای نینوا و غاضریه، شفیه، عقر و نواویس پرداخته شده است. | :در این بخش، به روستاهای نینوا و غاضریه، شفیه، عقر و نواویس پرداخته شده است. | ||
* '''برخی از بزرگان و نقیبان کربلا.''' | *'''برخی از بزرگان و نقیبان کربلا.''' | ||
:در آغاز مصادر و منابع سرگذشت این بزرگان را بیان کرده، سپس نام و شرح حال آن‌ها را به این شرح ذکر کرده است: محمد عابد،{{یادداشت|دفن‌شده در جوار احمد بن موسی شاهچراغ در شیراز.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۰۹؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۱۳۵.</ref>}} تاج الدین ابراهیم مجاب، معروف به ردّ السلام،{{یادداشت|این لقب به این سبب بوده که وقتی وارد مقام امام حسین(ع) می‌شود عرض میکند: السلام علیک یا اباعبدالله و صدایی می‌شنود که:علیک السلام یا ولدی، از آن زمان معروف به رد السلام می‌گردد.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۴۰.</ref>}} ابوفائز محمد خامس، سید احمد ثانی، سید طعمه، سید طعمه دوم، سید طعمه سوم، سید نعمت الله، سید یحیی ضیاءالدین نقیب الاشراف، سید درویش، سید علی ثالث (م.1318ق).<ref>مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۱۲۹-۱۶۱.</ref> | :در آغاز مصادر و منابع سرگذشت این بزرگان را بیان کرده، سپس نام و شرح حال آن‌ها را به این شرح ذکر کرده است: محمد عابد،{{یادداشت|دفن‌شده در جوار احمد بن موسی شاهچراغ در شیراز.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۰۹؛ مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۱۳۵.</ref>}} تاج الدین ابراهیم مجاب، معروف به ردّ السلام،{{یادداشت|این لقب به این سبب بوده که وقتی وارد مقام امام حسین(ع) می‌شود عرض میکند: السلام علیک یا اباعبدالله و صدایی می‌شنود که:علیک السلام یا ولدی، از آن زمان معروف به رد السلام می‌گردد.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، ص۱۴۰.</ref>}} ابوفائز محمد خامس، سید احمد ثانی، سید طعمه، سید طعمه دوم، سید طعمه سوم، سید نعمت الله، سید یحیی ضیاءالدین نقیب الاشراف، سید درویش، سید علی ثالث (م.1318ق).<ref>مقاله بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۰ و ۱۱، ص۱۲۹-۱۶۱.</ref> | ||
* '''اخباری درباره حائر حسینی و زائران آن در عصر عباسی از کتاب امالی شیخ طوسی.''' | *'''اخباری درباره حائر حسینی و زائران آن در عصر عباسی از کتاب امالی شیخ طوسی.''' | ||
* '''استدراکات''' | *'''استدراکات''' | ||
* '''ملحقات''' | *'''ملحقات''' | ||
:'''ملحق اول:''' تعمیرات حرم امام حسین(ع) و نام 27تن از آن ها. | :'''ملحق اول:''' تعمیرات حرم امام حسین(ع) و نام 27تن از آن ها. | ||