←ویژگیها
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
یکی از بخشهای زیبای سفرنامه از نظر ادبی، فصل وصف المناجاة و العبادة است. در این فصل به توصیف شبهای جمعه حرم امام حسین(ع) پرداخته شده و از مناجاتخوان حرم یاد شده که پس از گذشتن یک سوم شب بالای مناره رفته و شعری را میخوانده است. بخشی از متن به این شرح است:<blockquote> | یکی از بخشهای زیبای سفرنامه از نظر ادبی، فصل وصف المناجاة و العبادة است. در این فصل به توصیف شبهای جمعه حرم امام حسین(ع) پرداخته شده و از مناجاتخوان حرم یاد شده که پس از گذشتن یک سوم شب بالای مناره رفته و شعری را میخوانده است. بخشی از متن به این شرح است:<blockquote> | ||
... | ...فإنّه كلّما مضى ثلثا اللّيل ارتقى المحيعل على المنارة، ونزعَ عنه شعار (ثياب) اللّيل و دِثاره، أخذَ ينشِدُ أبياتاً تُحيي ميتَ القلوب، و تُشفي الفؤاد المكروب، تبعث النفس على خلع الدَّعة، و تحدوها إلى ذكر مَن بيده ناصِيةُ الضّيق والسَّعة، توقِظ الرّقودَ على مِهاد الغفلة، و تُذكِّرهم أيّام المُهلة، وربّما يصرف عنانه إلى المناجاة، و يَعطف لسانه إلى المناداة، و كثيراً ما ينشد هذه الأبيات، التي هي أرقّ من ماء الحياة، و ألطف من نسيم الغداة{{یادداشت|مطلع شعر، «لَكَ الحَمْدُ يا ذا الجودِ والمَجد و العُلى/تباركتَ تُعطي مَن تشاء وتمنع» است. <ref>الرحلة العراقیة، ص۱۰۲.</ref>}} | ||
</blockquote> | </blockquote> | ||