←تألیفات
(←توثیق) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حمزة بن قاسم'''، مشهور به علوی و عباسی، | '''حمزة بن قاسم'''، مشهور به علوی و عباسی، | ||
او کتابی درباره زیارت و مناسک حج نگاشته است. | |||
==نام== | ==نام== | ||
حمزة بن قاسم، مكنى به «ابويعلى» از نوادگان | حمزة بن قاسم، مكنى به «ابويعلى» از نوادگان حضرت عباس(ع) است كه نسبش با ۵ واسطه به وی مىرسد. حمزه به دليل انتساب به امام علی(ع) به «علوى» و به دليل انتسابش به حضرت عباس(ع) به «عباسى» شهرت دارد.<ref>رجال الشيخ، الأبواب، ص۴٢۴؛ معجم رجال الحديث، ج٧، ص٢٩٠.</ref> | ||
==تبار== | ==تبار== | ||
خط ۸: | خط ۱۰: | ||
==زیستنامه== | ==زیستنامه== | ||
حمزة بن قاسم، در سالهای آغازین سده چهارم قمری | حمزة بن قاسم، در سالهای آغازین سده چهارم قمری میزیست؛ از آن رو كه از سعد بن عبدالله(م.٣٠١ق) روايت كرده و تَلعَكبرى (م.٣٨۵ق) نيز از او روايت كرده است.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref> | ||
==توثیق== | ==توثیق== | ||
نجاشی(م.۴۵۰ق.) رجالنگار شیعه و علامه حلى (م.٧٢۶ق)، حمزة بن قاسم را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب امامیه و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹؛ رجال العلامه الحلّى، ص ۵٣. </ref> ابنداود حلى (ت.۶۴٧ق)،<ref>رجال ابن داود، ص ١٣۴.</ref> سيد مصطفى تفرشى (م.١٠۴۴ق) در «نقد الرجال»،<ref>نقد الرجال، ج ٢، ص ١۶٨.</ref> حائرى مازندرانى (م.١٢١۶ق) در «منتهى المقال»،<ref>منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج ٣، ص ١٣٩.</ref> شيخ عباس قمى<ref>منتهى الآمال، ج ١، ص ٣۵٧ - ٣۵٩.</ref> و سيد ابوالقاسم خويى (م.١۴١٣ق)<ref>معجم رجال الحديث، ج ٧، ص ٢٩٠.</ref> نيز به بزرگى از وی ياد كردهاند. | نجاشی(م.۴۵۰ق.) رجالنگار شیعه و علامه حلى (م.٧٢۶ق)، حمزة بن قاسم را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب امامیه و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹؛ رجال العلامه الحلّى، ص ۵٣. </ref> ابنداود حلى (ت.۶۴٧ق)،<ref>رجال ابن داود، ص ١٣۴.</ref> سيد مصطفى تفرشى (م.١٠۴۴ق) در «نقد الرجال»،<ref>نقد الرجال، ج ٢، ص ١۶٨.</ref> حائرى مازندرانى (م.١٢١۶ق) در «منتهى المقال»،<ref>منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج ٣، ص ١٣٩.</ref> شيخ عباس قمى<ref>منتهى الآمال، ج ١، ص ٣۵٧ - ٣۵٩.</ref> و سيد ابوالقاسم خويى (م.١۴١٣ق)<ref>معجم رجال الحديث، ج ٧، ص ٢٩٠.</ref> نيز به بزرگى از وی ياد كردهاند. | ||
== استادان و شاگردان == | |||
او از سعد بن عبدالله، محمد بن اسماعيل البرمكى، حسن بن متيل، جعفر بن محمد بن مالك الفزارى و على بن جنيد الرازى روايت نقل مىكند. از سويى تلعكبرى، على بن محمد القلانسى، حسين بن ابراهيم بن احمد بن هشام المؤدب، على بن احمد بن محمد الدقاق از او روايت نقل مىكنند.<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج ۴، ص ١٨۶.</ref> | |||
==تألیفات== | ==تألیفات== | ||
برخی از آثار او به این شرح است: | |||
* من روی عن جعفر بن محمد(ع)؛ کتابی رجالی است و کسانی که از امام صادق(ع) روایت کردهاند را گردآوری کرده است. نجاشی، این کتاب را نیکو شمرده است. | |||
* كتاب التوحيد | |||
* كتاب الزيارات و المناسك | |||
* كتاب الرد على محمد بن جعفر الاسدي.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹.</ref> | |||
== کتابی درباره او == | |||
المثل الاعلی فی ترجمة ابویعلی، نام کتابی است که محمدعلی اردوباری درباره حمزة بن قاسم، در سال ۱۳۶۰ق نگاشته است.<ref>الذريعه، ج ١٩، ص ٧٨.</ref> این کتاب، با تحقیق و اضافات جودت قروینی، توسط CASIS، در لندن، در سال ۱۴۱۳ق. (۱۹۹۳م/۱۳۷۲ش) به چاپ رسیده است.<ref>[http://www.lib.ir/book/86647277/%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AB%D9%84-%D9%85%D8%AB%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%81%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%DB%8C%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%85/ کتابشناسی المثل الاعلی فی ترجمه ابی یعلی]، پایگاه اطلاعرسانی کتابخانههای ایران.</ref> | |||
== | ==جستارهای وابسته== | ||
[[مرقد حمزة بن قاسم (حله)|مرقد حمزة بن قاسم]] | |||
==پانوشت== | == پانوشت == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
خط ۳۹: | خط ۵۱: | ||
*'''رجال العلامه الحلّى'''، | *'''رجال العلامه الحلّى'''، | ||
* '''رجال ابن داود'''، | *'''رجال ابن داود'''، | ||
* '''نقد الرجال'''، | *'''نقد الرجال'''، | ||
* '''منتهى المقال فى أحوال الرجال'''، ابوعلى حائرى، | *'''منتهى المقال فى أحوال الرجال'''، ابوعلى حائرى، | ||
* '''منتهى الآمال'''، محدث قمى، | *'''منتهى الآمال'''، محدث قمى، | ||
* '''معجم رجال الحديث'''، | *'''معجم رجال الحديث'''، | ||
*'''موسوعة طبقات الفقهاء'''، با اشراف آيةالله سبحانى، | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |