←تبار
(←تبار) |
(←تبار) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==تبار== | ==تبار== | ||
در نسب او دو قول است: | در نسب او دو قول است: | ||
قول | قول مشهور: حمزة بن قاسم بن محمد بن عبدالله بن عبیدالله بن عبيدالله بن ابى‌الفضل العباس(ع). در این قول، پدربزرگ او محمد لحیانی معرفی شده است.<ref>عمدة الطالب، ص٣٣٠؛ رجال الطوسى، ص۴٢۴.</ref> | ||
قول نجاشی: حمزة بن قاسم بن على بن حمزة بن حسن بن عبيدالله بن ابى‌الفضل العباس(ع).<ref>رجال النجاشى، فهرست أسماء مصنفى الشيعة، ص ١۴٠.</ref> در این قول، پدربزرگ او علی بن حمزة معرفی شده است. | |||
برخی، از آنجا که علی بن حمزه، فرزندی به نام قاسم ندارد،<ref>المجدى فى الانساب، ص۴۴٠.</ref> و از آنجا که برای محمد لحیانی فرزندی به نام قاسم و نسل فراوانی برای او گزارش شده، قول مشهور را درست دانسته‌اند. | |||
حضرت عباس(ع) چند فرزند داشت؛ ولی نسل وی از عبيدالله گسترش يافت. عبيدالله فرزند لبابه، دانشمند و فرهيخته عصر خود بوده است. او دو فرزند به نام‌هاى عبدالله و حسن داشت كه نسلش از حسن ادامه يافت. حسن بن عبيدالله ۶٧ سال زندگى كرد. او را سرشاخه اصلى نوادگان حضرت عباس شمرده‌اند.<ref>سلسله‌جنبان رادمردى، ص ٣۴.</ref> ابراهيم<ref>اعيان الشيعه، ج٢، ص١٢٨.</ref> عباس، عبيدالله، فضل و حمزه از فرزندان اويند. حمزه، که جد حمزة بن قاسم است، در عصر [[مأمون عباسى]] مى‌زيست و به شباهت با [[امام علی(ع)]] شهرت داشت. وی به دليل ازدواج با زينب، يكى از نوادگان عبدالله جعفر، زينبى نيز خوانده مى‌شد.{{یادداشت}} برخی از نوادگان او، در فقه، حدیث یا شعر افراد برجسته‌ای بودند؛ مانند قاسم بن حمزه، ابو محمد علي بن حمزه،<ref>رجال‌النجاشي، ص ٢٧٣.</ref> فضل بن محمد<ref>مقاتل الطالبيين، ص ٨٩.</ref> و محمد بن علی.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref> | |||
==زیست‌نامه== | ==زیست‌نامه== | ||