زیارت امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

==روزهای خاص زیارتی==

روایات، به زيارت امام حسین(ع) در همه سال سفارش کرده‌اند؛ در این میان، برخی روزها به صورت ویژه سفارش شده‌اند. اهل  حدیث و فقیهان [[شیعه]]، این روایات را زیر عنوان‌های «استحباب» و «تاکید استحباب» دسته‌بندی کرده‌اند.<ref>وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴۶۵، ۴٧٣، ۴۷۹ و ج ۴، ص۴٧۵-۴٧۸.</ref> برای نمونه، [[حر عاملی|حر عاملى]]، مجموعه روایت‌های زيارت امام حسين(ع) در شب جمعه را زیر عنوان «باب تأكّد زيارة الحسين كل ليلة جمعة و كل يوم» نامگذاری کرده است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴٧٩.</ref> دلیل خاص بودن این روزها را، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران و فرشتگان در این روز<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵.</ref> و بیشتر بودن لطف و کرم خدا در این روزها به امام حسین(ع) و زائران او دانسته‌ شده است.<ref name=":1" />

===روز اربعین===

{{اصلی|اربعین}}

روز [[اربعین]]، بیستم [[ماه صفر]]، روز برگشت کاروان اهل بیت امام حسین(ع) از [[شام]] به سوی [[مدینه]] و روزی است که [[جابر بن عبدالله انصاری]] به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت.<ref>مصباح المتهجد، ص ۷۸۷.</ref> برای زیارت در این روز دو روایت آمده است. [[امام حسن عکسری(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین را یکی از نشانه‌های پنج‌گانه مؤمن دانسته است.{{یادداشت|امام حسن عسکری(ع)، نشانه‌های مؤمن را ۵۱ رکعت نماز در روز، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن دانسته است.}} امام صادق(ع) به [[صفوان بن مهران|صفوان جمال]] زیارت‌نامه‌ای را آموزش داد تا روز اربعین هنگامی که روز بالا می‌آید بخواند و پس از آن دو رکعت نماز بگذارد، دعا کند و برگردد.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.</ref>