بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
'''مدرسه آخوند'''،در [[نجف]] به مدرسههای سهگانه کبری، وسطی و صغری گفته شده که با نظارت [[آخوند خراسانی]] (م.۱۳۲۹ق)، مرجع تقلید [[شیعه]] و سرمایه آسانقلی بیگ، ساخته شده است. مدرسه بزرگ در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائیها، مدرسه وسطی در محله بُراق و مدرسه صغری در محه مِشراق قرار دارد. برخی از عالمان شیعه مانند [[آقا نجفی قوچانی]] (م.۱۳۶۳ق)، [[سید محمود شاهرودی]] (م.۱۳۵۳ش)، [[سید عبدالهادی شیرازی]] و سید مرتضی مرعشی نجفی در این مدرسهها درس خوانده یا ساکن بودهاند. | |||
==مدرسه بزرگ== | ==مدرسه بزرگ== | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
===تاریخچه=== | ===تاریخچه=== | ||
این مدرسه، در سال ۱۳۲۱ق. زیر نظر [[آخوند خراسانی]]، مرجع تقلید [[شیعه]] و با کمک مالی آستانقلی بیگ، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری، امیر بخارا پایهگذاری شد.<ref name=":0">موقوفات ایرانیان در عراق، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.</ref> بر پایه گزارش آقا نجفی قوچانی، در زمان ساخت این مدرسه، آخوند خراسانی، روزی یک ساعت به محل مدرسه رفته، گوشهای نشسته، کار بنّا و کارگران را تماشا میکرد.{{یادداشت|او مینویسد: رفتم نزد آقای آخوند؛ مدرسه بزرگ که تازه بنایی میکردند و خود آقای آخوند هر روز یک ساعتی به آن مدرسه میرفت و گوشهای مینشست و به کار عمله و بنا تماشا میکرد و خوشش میآمد؛ بلکه نوعاً تماشای تعمیرات خصوصاً خیریه که یک نوع از صدقات جاریه است، خوشایند است. نزدیک بود طبقه اول آن مدرسه تمام شود؛ عرض کردم از این مدرسه به من حجره داده میشود؟ فرمودند: پس به جهت که بنا میشود؟! [سپس به فرزندش گفت] میرزا مهدی! هر حجره که آقا میخواهد به ایشان بده و به اسم ایشان ثبت کن. آقا میرزا مهدی گفت: کدام را میخواهی؟ و من حجرهای که در گوشه واقع بود، تعیین کردم. فرمودند: همه از این حجرهها که فضای مدرسه در نظر اندازشان هست، تعیین میکنند و تو خیلی ساده هستی که گوشه مستور را تعیین میکنی. گفتم: من حجره میخواهم که درس در او بخوانم و افکارم مرتب باشد، نه برای تماشا که خوش منظره باشد؛ والا این قدرها من هم شعور دارم که آنها بهتر است، اما نه برای طلبه. . . کمکم منتقل شدم به مدرسه آخوند و به جدیت تمام مشغول به درس و بحث و نوشتن شدم.}}<ref name=":1">سیاحت شرق، ص ٣۴١.</ref> | این مدرسه، در سال ۱۳۲۱ق. زیر نظر [[آخوند خراسانی]] (م.۱۳۲۹ق)، مرجع تقلید [[شیعه]] و با کمک مالی آستانقلی بیگ، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری، امیر بخارا پایهگذاری شد.<ref name=":0">موقوفات ایرانیان در عراق، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.</ref> بر پایه گزارش آقا نجفی قوچانی، در زمان ساخت این مدرسه، آخوند خراسانی، روزی یک ساعت به محل مدرسه رفته، گوشهای نشسته، کار بنّا و کارگران را تماشا میکرد.{{یادداشت|او مینویسد: رفتم نزد آقای آخوند؛ مدرسه بزرگ که تازه بنایی میکردند و خود آقای آخوند هر روز یک ساعتی به آن مدرسه میرفت و گوشهای مینشست و به کار عمله و بنا تماشا میکرد و خوشش میآمد؛ بلکه نوعاً تماشای تعمیرات خصوصاً خیریه که یک نوع از صدقات جاریه است، خوشایند است. نزدیک بود طبقه اول آن مدرسه تمام شود؛ عرض کردم از این مدرسه به من حجره داده میشود؟ فرمودند: پس به جهت که بنا میشود؟! [سپس به فرزندش گفت] میرزا مهدی! هر حجره که آقا میخواهد به ایشان بده و به اسم ایشان ثبت کن. آقا میرزا مهدی گفت: کدام را میخواهی؟ و من حجرهای که در گوشه واقع بود، تعیین کردم. فرمودند: همه از این حجرهها که فضای مدرسه در نظر اندازشان هست، تعیین میکنند و تو خیلی ساده هستی که گوشه مستور را تعیین میکنی. گفتم: من حجره میخواهم که درس در او بخوانم و افکارم مرتب باشد، نه برای تماشا که خوش منظره باشد؛ والا این قدرها من هم شعور دارم که آنها بهتر است، اما نه برای طلبه. . . کمکم منتقل شدم به مدرسه آخوند و به جدیت تمام مشغول به درس و بحث و نوشتن شدم.}}<ref name=":1">سیاحت شرق، ص ٣۴١.</ref> | ||
در اواخر سده چهاردهم قمری، ساختمان این مدرسه فرسوده شده و در سال ۱۳۴۸ش. (۱۳۸۹ق) با تلاش نصرالله خلخالی و با هزینه علی سیاهپوشان تجدید بنا شد.<ref name=":0" /> عباس خاتم یزدی، عالم شیعی ساختمان جدید را «در سه طبقه مجلل» معرفی کرده است.<ref name=":2">خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١.</ref> | در اواخر سده چهاردهم قمری، ساختمان این مدرسه فرسوده شده و در سال ۱۳۴۸ش. (۱۳۸۹ق) با تلاش نصرالله خلخالی و با هزینه علی سیاهپوشان تجدید بنا شد.<ref name=":0" /> عباس خاتم یزدی، عالم شیعی ساختمان جدید را «در سه طبقه مجلل» معرفی کرده است.<ref name=":2">خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١.</ref> |