←توابع و پیرامون
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
انبار شهرى است در نزديكى بلخ و ناحيه‌اى از نواحى جوزجان<ref>مسالك و ممالك، ص ١٢.</ref> | انبار شهرى است در نزديكى بلخ و ناحيه‌اى از نواحى جوزجان<ref>مسالك و ممالك، ص ١٢.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
انبار جوزجان را «انبير» هم نوشته‌اند. به نوشته ابن‌حوقل به فاصله يك روز از «اشبورقان» واقع و بزرگ‌تر از مرو الرود و داراى تاك‌ها و فراخى نعمت و باغ‌ها و بناهايش از گل بوده است.<ref>صورة الارض، ص ١٧٧.</ref> اكنون شهرى بدين نام وجود ندارد ولى احتمال دارد در محل «سارى پل» كنونى در قسمت علياى رودخانه شبورقان بوده باشد.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج ٣، ص ٣۴٢٩.</ref> برخى گفته‌اند انبار جوزجان همان شهرى است كه ناصر خسرو قباديانى هنگام سفر به اشبورقان از آن‌جا عبور كرد و آن را «كرسى جوزجانان» ناميده است.<ref>سفرنامه ناسرخسرو، ص ٢ و ٣.</ref> ياقوت حموى از «سِكّة الانبار» نام مى‌برد كه در بالاى مرو است. | انبار جوزجان را «انبير» هم نوشته‌اند. به نوشته ابن‌حوقل به فاصله يك روز از «اشبورقان» واقع و بزرگ‌تر از مرو الرود و داراى تاك‌ها و فراخى نعمت و باغ‌ها و بناهايش از گل بوده است.<ref>صورة الارض، ص ١٧٧.</ref> اكنون شهرى بدين نام وجود ندارد ولى احتمال دارد در محل «سارى پل» كنونى در قسمت علياى رودخانه شبورقان بوده باشد.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج ٣، ص ٣۴٢٩.</ref> برخى گفته‌اند انبار جوزجان همان شهرى است كه ناصر خسرو قباديانى هنگام سفر به اشبورقان از آن‌جا عبور كرد و آن را «كرسى جوزجانان» ناميده است.<ref>سفرنامه ناسرخسرو، ص ٢ و ٣.</ref> ياقوت حموى از «سِكّة الانبار» نام مى‌برد كه در بالاى مرو است. در فرهنگ‌هاى جغرافيايى از چندين سرزمين ديگر با عنوان انبار ياد شده است؛ از جمله «انبار آبادى» در اطراف شهرستان بوكان آذربايجان غربى و انبار از توابع منطقه سيد چشمه شهرستان ماكو. <sup>۵</sup> | ||
==توابع و پیرامون== | ==توابع و پیرامون== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«الحديثه» قريه‌اى كهن بود و در آن دو معبد و خانه‌هايى از نصارا قرار داشت. هرثمة بن اعين، بعد از مرزبندى زمین‌های موصل و اسكان اعراب در آن، به حديثه آمد و عده‌اى از مسلمانان عرب را در آن مقيم ساخت. درباره علت نام‌گذارى‌اش گفته‌اند كه عده‌اى از اهالى انبار در عصر حجاج بن يوسف ثقفى از ستم وى و والى او{{یادداشت|ابن رفيل.}} در اين شهر به ستوه آمدند؛ پس ناگزير از انبار به حديثه رفتند و با همكارى اهالى اين ديار، مسجدى ساختند و نامش را «حديثه» نهادند.<ref>فتوح البلدان، ص ۴۶۶.</ref> حديثه در پنج فرسخى انبار قرار داشت وآب رودخانه فرات بر آن احاطه داشت.<ref>برگزيده مشترك ياقوت حموى.</ref> | «الحديثه» قريه‌اى كهن بود و در آن دو معبد و خانه‌هايى از نصارا قرار داشت. هرثمة بن اعين، بعد از مرزبندى زمین‌های موصل و اسكان اعراب در آن، به حديثه آمد و عده‌اى از مسلمانان عرب را در آن مقيم ساخت. درباره علت نام‌گذارى‌اش گفته‌اند كه عده‌اى از اهالى انبار در عصر حجاج بن يوسف ثقفى از ستم وى و والى او{{یادداشت|ابن رفيل.}} در اين شهر به ستوه آمدند؛ پس ناگزير از انبار به حديثه رفتند و با همكارى اهالى اين ديار، مسجدى ساختند و نامش را «حديثه» نهادند.<ref>فتوح البلدان، ص ۴۶۶.</ref> حديثه در پنج فرسخى انبار قرار داشت وآب رودخانه فرات بر آن احاطه داشت.<ref>برگزيده مشترك ياقوت حموى.</ref> | ||
== اهمیت == | ==اهمیت== | ||
<br /> | <br /> | ||
==اکنون== | ==اکنون== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
*'''تاريخ ايران بعد از اسلام'''، عبدالحسين زرين‌كوب، | *'''تاريخ ايران بعد از اسلام'''، عبدالحسين زرين‌كوب، | ||
*'''تاريخ و فرهنگ ايران، در دوران انتقال از عصر ساسانى به عصر اسلامى'''، محمدمحمدى ملايرى، | *'''تاريخ و فرهنگ ايران، در دوران انتقال از عصر ساسانى به عصر اسلامى'''، محمدمحمدى ملايرى، | ||
*'''سفرنامه'''، ناصر خسرو قباديانى، به كوشش نادر وزين‌پور، | *'''سفرنامه'''، ناصر خسرو قباديانى، به كوشش نادر وزين‌پور، | ||
*'''صورة الارض'''، ابن‌حوقل، ترجمه جعفر شعار، | *'''صورة الارض'''، ابن‌حوقل، ترجمه جعفر شعار، | ||
*'''لغت‌نامه دهخدا'''، چاپ جديد، | *'''لغت‌نامه دهخدا'''، چاپ جديد، | ||
*'''مسالك و ممالك'''، | *'''مسالك و ممالك'''، | ||
*'''مفاتيح العلوم'''، | *'''مفاتيح العلوم'''، | ||
*'''معجم البلدان'''، ياقوت حموى، | *'''معجم البلدان'''، ياقوت حموى، | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||