←پانوشت
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانوشت) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== واژه‌شناسی == | |||
==== شرطه ==== | |||
به معناى دنباله و عقبه سپاه است. درباره «شرطه» دو معنا وجود دارد: | |||
از ماده «شرط»، به معناى علامت و نشان است{{یادداشت|الشرط بفتحتين العلامة.}}<ref>طريحى، مجمع البحرين، ج۴، ص ٢۵٧.</ref> و به گروهى از پيشاهنگان لشكر كه در رزم حاضر باشند، «شُرطه» مى‌گويند{{یادداشت|الشُّرْطَةُ أوّل طائفة من الجيش تشهد الوقعة.}}<ref>النهايه، ج٢، ص ۴۶٠.</ref> و در مقام نسبت دادن، به آنان «شُرطى» مى‌گويند. گويا شُرطه همان «مقدمه» لشكر است كه چون داراى علامات و نشانه‌هايى بودند، به اين نام خوانده شده و با آن علامت‌ها شناخته مى‌شدند.<ref>راغب اصفهانى، المفردات، ص ۴۵٠.</ref> بنابراين شرطة الخميس نقش پيشقراولى را ايفا مى‌كردند و اولين گروهى بودند كه وارد جنگ مى‌شدند. | |||
شرطه از «شرْط» (به سكون راء) به معناى التزام به كارى است. <sup>۵</sup>با توجه به اين معنا مى‌توان شرطة الخميس را گروه و نيروى ويژه‌اى دانست كه به دليل پيمان و عهد در جان بركف بودن، عهده‌دار مأموريت‌هاى ويژه بوده‌اند. اين معنا در روايت نيز بيان شده است: گروهى كه با امام شرط بهشت مى‌كنند. <sup>۶</sup> | |||
همچنين از اصبغ بن نباته پرسيدند: چرا «شرطة الخميس» نام گرفتيد؟ پاسخ داد: «ضمنا له الذبح و ضمن لنا الفتح» ؛ ما كشتن دشمن را ضمانت مى‌كرديم و اميرالمؤمنين پيروزى و بهشت را براى ما ضمانت مى‌كرد. | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||