←معرفی
(←منابع) |
(←معرفی) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==واژه‌شناسی== | ==واژه‌شناسی== | ||
مجاور، واژه‌ای عربی و اسم فاعل از «جاوَرَ» بوده و جاور به همسایه شدن،<ref>مقدمة الأدب، ص231؛ المصباح المنير، ج1، ص114؛ تاج العروس، ج6، ص220.</ref> نزدیک کسی سکونت کردن<ref>معجم الأفعال المتداولة، ص118.</ref> و مسکن دادن به کسی{{یادداشت|جاور الرجلَ مجاورة، و جِوارا: ساكنه.}}<ref>المحكم و المحيط الأعظم، ج7، ص543.</ref> معنا شده است. | مجاور، واژه‌ای عربی و اسم فاعل از «جاوَرَ» بوده و جاور به همسایه شدن،<ref>مقدمة الأدب، ص231؛ المصباح المنير، ج1، ص114؛ تاج العروس، ج6، ص220.</ref> نزدیک کسی سکونت کردن<ref>معجم الأفعال المتداولة، ص118.</ref> و مسکن دادن به کسی{{یادداشت|جاور الرجلَ مجاورة، و جِوارا: ساكنه.}}<ref>المحكم و المحيط الأعظم، ج7، ص543.</ref> معنا شده است. برای این واژه، در واژه‌نامه‌های فارسی، معانی همسایه، همجوار، در کنار دیگری،<ref name=":0">فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه مجاور.</ref> معتکف،<ref name=":1">لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه مجاور.</ref> کسی که به قصد ثواب در کنار یک بنای مقدس اقامت می کند<ref name=":0" /> آمده است. دهخدا نیز، یکی از معانی مجاور را کسی دانسته که در مکان‌های مقدس و مشاهد متبرک مانند [[مکه]]،[[مدینه]]، [[نجف]] و [[کربلا]] اقامت گزیند.<ref name=":1" /> | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
مجاور، به كسى گفته مى‌شود كه در يك شهر زيارتى، سكونت داشته باشد. در مقابل، [[زائر]] و مسافر است كه از جاى ديگر به [[زيارت]] آمده است. زائر و مجاور، معمولاً با هم به كار برده مى‌شوند. سکونت در شهرهاى مقدس، امرى پسنديده است؛ از اين رو، برخى افراد در مکان‌های مذهبی مانند [[مكه]]، [[مدينه]]، [[نجف]]، [[كربلا]] ساكن مى‌شوند. به كسى كه مقيم شهر مكه شده باشد، [[جارالله|جار الله]] گفته شده كه به معناى همساي خدا است. به سكونت درسرزمين‌هاى مقدس و شهرهاى زيارتى، «مجاورت» گفته مى‌شود. | مجاور، به كسى گفته مى‌شود كه در يك شهر زيارتى، سكونت داشته باشد. در مقابل، [[زائر]] و مسافر است كه از جاى ديگر به [[زيارت]] آمده است. زائر و مجاور، معمولاً با هم به كار برده مى‌شوند. سکونت در شهرهاى مقدس، امرى پسنديده است؛ از اين رو، برخى افراد در مکان‌های مذهبی مانند [[مكه]]، [[مدينه]]، [[نجف]]، [[كربلا]] ساكن مى‌شوند. به كسى كه مقيم شهر مكه شده باشد، [[جارالله|جار الله]] گفته شده كه به معناى همساي خدا است. به سكونت درسرزمين‌هاى مقدس و شهرهاى زيارتى، «مجاورت» گفته مى‌شود. | ||