←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''مزار'''، حرم و بقعه [[امامان(ع)]]، امام‌زادگان، شهیدان و اولیای الهی است که مردم به [[زیارت]] آن می‌روند. این استعمال، از برخی روایات [[معصومان(ع)]] گرفته شده است. به قبرستان نیز مزار گفته شده و به کتاب‌هایی که درباره زیارت نگاشته شده، مانند [[کتاب المزار (شیخ مفید)|کتاب المزار شیخ مفید]] نیز مزار می‌گویند. | |||
==واژه‌شناسی== | ==واژه‌شناسی== | ||
مزار، واژه‌ای عربی و اسم مکان، به معنای محل [[زیارت]] است<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ [[مزور]] برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> این واژه، به عنوان مصدر میمی،<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> به معنای زیارت کردن نیز به کار رفته است.<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> | مزار، واژه‌ای عربی و اسم مکان، به معنای محل [[زیارت]] است<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ [[مزور]] برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> این واژه، به عنوان مصدر میمی،<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> به معنای زیارت کردن نیز به کار رفته است.<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
==زیارتگاه== | ==زیارتگاه== | ||
مزار، حرم و بقعه [[امامان(ع)]]، امام‌زادگان، شهیدان و اولیای الهی است که مردم به | مزار، حرم و بقعه [[امامان(ع)]]، امام‌زادگان، شهیدان و اولیای الهی است که مردم به [[زیارت]] آن می‌روند. سفارش [[معصومان(ع)]] به حضور در کنار مدفن امامان(ع)، انبیا و قبرهای مؤمنان و زیارت آن‌ها، باعث شده به این‌گونه قبرها و مکان‌ها «مزار» گفته شود.<ref name=":1">فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۱، ص87.</ref> [[امام باقر(ع)]]، برای [[زیارت وداع|وداع]] با [[آستان مقدس امام علی(ع)|قبر امام علی(ع)]] زیارتی ذکر کرده، که در یکی از فرازهای آن از قبر وی به عنوان مزار یاد شده است.{{یادداشت|اللّهم لا تَحرِمْنی ثوابَ مزَاره الّذی اوجبتَ لَهُ!}}<ref>إقبال الأعمال، ج1، ص471.</ref> در روایتی دیگر، به گفته [[حضرت محمد(ص)]]، خدا قبر کسی را که با دوستیِ آل محمد از دنیا برود «مزار فرشتگان مهربانی» قرار می‌دهد.{{یادداشت|من مات علی حب آل محمد جعل الله قبره مزار ملائکة الرحمة.}}<ref>الطرائف، ص267؛ بحارالأنوار، ج٢٣ ص٢٣٣.</ref> | ||
==قبرستان== | ==قبرستان== | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/86 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/86 | ||
}} | }} | ||
* إقبال | |||
* بحار | *'''إقبال الأعمال'''، علی بن موسی بن طاووس، تهران، ۱۴۰۹ق. | ||
* تاج العروس من جواهر | *'''بحار الأنوار'''، محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، بیروت، ۱۴۰۳ق. | ||
* الصحاح: تاج اللغة و صحاح | *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | ||
* | *'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة'''، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. | ||
* المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر | *'''الطرائف'''، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه داود إلهامی، قم، ۱۳۷۴ش. | ||
* لسان | *'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق. | ||
*'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، ۱۴۱۴ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||