←واژهشناسی
(←منابع) |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
<br /> | |||
==واژهشناسی== | |||
مزور، واژهای عربی و اسم مفعول، به معنای زیارت شده است<ref>الصحاح، ج2، ص674؛ لسان العرب، ج4، ص336؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ [[مزور]] برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانستهاند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج1، ص260.</ref> | |||
== | == معرفی == | ||
مزور، | مزور، شخص يا قبرى است كه مورد [[زيارت]] قرار مىگيرد. [[زائر]]، زيارت كننده و مزور، زيارت شده است. به خود [[مزار]] نیز كه زيارت مىشود، مىتوان مزور گفت. به شخص زندهاى كه به ديدارش مىروند نیز، مزور گفته شده است.<ref>فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص8۸.</ref> | ||
== در روایات == | |||
در برخی روایات، خدا «بهترین مزور» دانسته شده است.<ref>صحيفة الإمام الرضا(ع)، ص86.</ref> [[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]] نیز، در فرازی از دعای ورود به [[مسجد الحرام]]، خدا را «گرامیترین مزور» دانسته است.{{یادداشت|أنت خير مأتي و أكرم مزور.}}<ref>الكافي، ج4، ص402.</ref> در یکی از زیارتنامههای [[امام علی(ع)]]، که [[حضرت خضر(ع)]] نیز با آن زیارت شده، واژه مزور به کار رفته است. در پایان این زیارتنامه، [[زائر]] بر گردن هر مزوری حقی نسبت به زائر دانسته و خدا را گرامیترین مزور دانسته است.{{یادداشت|اللهم عبدك و زائرك، متقرب إليك بزيارة أخي رسولك، و على كل مزور حق على من أتاه و زاره، و أنت أكرم مزور و خير مأتي.}}<ref name=":0">المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص227؛ فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> بر پایه این روایت، هر زائرى بر گردن مزور حقى دارد كه یکی آنها اكرام و احترام و پذيرايى است.<ref name=":0" /> | |||
<br /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۱۶: | خط ۳۱: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/88 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/88 | ||
}} | }} | ||
*'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۴ق. | ||
*'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة'''، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. | *'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة'''، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق. | ||
خط ۲۱: | خط ۳۷: | ||
*'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق. | *'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، موسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق. | ||
*'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، ۱۴۱۴ق. | *'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، ۱۴۱۴ق. | ||
*الكافي، محمد بن يعقوب كلينى، الإسلامية، تهران، 1407ق. | |||
*صحيفة الإمام الرضا عليه السلام، على بن موسى امام هشتم(ع)، مشهد، 1406ق. | |||
*المزار الكبير، محمد بن جعفر بن مشهدى، قم، 1419ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |