←انگیزه ساخت
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==انگیزه ساخت== | ==انگیزه ساخت== | ||
اهل بیتِ [[امام حسین(ع)]] را، پس از رویداد [[عاشورا]] و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازه‌ای در منطقه [[مسیحیت|مسیحی‌نشین]] دمشق بود وارد شهر کردند.{{یادداشت|سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازه‌های دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.}}<ref>مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.</ref> دمشق، غیر از دروازه‌های اصلی، دارای دروازه‌های فرعی نیز بوده، که باب جیرون یکی از آنها بود.<ref>معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.</ref> به گفته | اهل بیتِ [[امام حسین(ع)]] را، پس از رویداد [[عاشورا]] و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازه‌ای در منطقه [[مسیحیت|مسیحی‌نشین]] دمشق بود وارد شهر کردند.{{یادداشت|سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازه‌های دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.}}<ref>مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.</ref> دمشق، غیر از دروازه‌های اصلی، دارای دروازه‌های فرعی نیز بوده، که باب جیرون یکی از آنها بود.<ref>معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.</ref> به گفته ابن حوقل (م.۳۶۷ق)، سر امام حسین(ع) که روی نیزه قرار داشت، برای مدتی کوتاه، نزدیک باب جیرون قرار گرفت. به باور وی سر حضرت یحیی(ع) نیز در همین مکان نصب شده بود.<ref>صورة الأرض، ج1، ص175.</ref> بر پایه روایتی دیگر، سر امام حسین(ع)، به سبب شلوغی یا علتی دیگر، در این نقطه به زمین افتاد؛ پس از آن، سر امام(ع) را برداشته، به کاخ [[یزید]] بردند. برخی این نقل را، به سبب تناسب آن با نام مسجد، درست‌تر دانسته‌اند.<ref name=":0">مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص۱۲۴.</ref> | ||
این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع) بود، مورد توجه و احترام دوستداران [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] بوده و به همین علت، مسجدی در این مکان ساخته شد. این مسجد، از سوی [[ناصبی|ناصبی‌ها]] ویران گردید، ولی دوستداران اهل بیت(ع)، دوباره آن مسجد را بنا کردند؛ ولی باز هم توسط ناصبی‌ها خراب شد. این ساخت و تخریب بارها صورت گرفت، تا آنکه به دستور یکی از والیان [[بنی عثمان|عثمانی]] به نام قایتبای، تابلویی در آنجا نصب شده و بازسازی آن ممنوع شد. | این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع) بود، مورد توجه و احترام دوستداران [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] بوده و به همین علت، مسجدی در این مکان ساخته شد. این مسجد، از سوی [[ناصبی|ناصبی‌ها]] ویران گردید، ولی دوستداران اهل بیت(ع)، دوباره آن مسجد را بنا کردند؛ ولی باز هم توسط ناصبی‌ها خراب شد. این ساخت و تخریب بارها صورت گرفت، تا آنکه به دستور یکی از والیان [[بنی عثمان|عثمانی]] به نام قایتبای، تابلویی در آنجا نصب شده و بازسازی آن ممنوع شد. | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.<ref>الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.</ref> بر پایه روایتی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام آن را مسجد السقط گذاشتند.<ref name=":0" /> | واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.<ref>الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.</ref> بر پایه روایتی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام آن را مسجد السقط گذاشتند.<ref name=":0" /> | ||
== اکنون == | ==اکنون== | ||
بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷- ۱۴۳۸ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نرده‌ای بوده و بسیاری از مردم از آن بی‌خبر بوده‌اند.<ref name=":0" /> | بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷- ۱۴۳۸ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نرده‌ای بوده و بسیاری از مردم از آن بی‌خبر بوده‌اند.<ref name=":0" /> | ||