←واژهشناسی
(←پانوشت: اصلاح ارقام) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۳۰]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۳۰]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | ||
'''مَضْجَع'''، | |||
==واژهشناسی== | |||
«مَضجع» به معناى قبر و آرامگاه است. «ضجع» يعنى خوابيدن به پهلو، و چون مرده را در قبر به پهلوى راست و رو به قبله قرار مىدهند، به آن مرده، «ضجيع» و به قبر و مرقدش «مضجع» گفته مىشود كه جمع آن «مضاجع» است. وقتى دربارۀ كسى مىگويند: «نَوّر اللهُ مضجَعه» يعنى خداوند، قبرش را پر از نور كند و نور به قبرش ببارد. بر روى سنگ قبر بعضى از علما هم «مضجع شريف...» مىنويسند. | |||
<ref name=":0">فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۱، ص91.</ref> | |||
<ref> | == در روایات == | ||
مضجع در روایات بسیاری، به معنای جای خواب<ref>كافي، ج5، ص362 و ج4، ص449 ، ۴۵۱، ۴۵۷، ۴۵۸، ۴۶۱، ۵۳۰، ۵۳۹ و ج۱۵، ص۴۴۶؛ </ref> و گاهی به معنای مدفن<ref>نهج البلاغه، ص492. (حکمت۱۳۱)</ref> به کار رفته است. بر پایه روایتی، امام علی(ع)، حضرت محمد(ص) را در مضجع پیامبر، یعنی محل خوابش دفن کرد.<ref>الجعفريات، ص213.</ref> در برخی موارد، از قبر معصومان(ع)، با عنوان مضجع یاد شده است.<ref>الغارات، ج2، ص849.</ref> برای نمونه، [[امام باقر(ع)]]، از قبر امام حسین(ع)، با واژه مضجع یاد کردهاند.<ref>الهداية الكبرى، ص202.</ref> در [[زيارت امام على(ع)]]، پس از سلام به او، به [[حضرت آدم(ع)]] و [[حضرت نوح(ع)]]، به عنوان دو ضجیعِ وی سلام داده شده است.{{یادداشت|السلام عليك و علي ضجيعَيك آدمَ و نوحٍ.}} این دو پيامبر، در كنار قبر او دفن شده<ref>فرحة الغري، ص49 (درباره ضجیع بودن حضرت نوح)؛ الغارات، ج2، ص853 (درباره ضجیع بودن هر دو پیامبر).</ref> و ضجيع در این جا، به معناى مدفون آمده است.<ref name=":0" /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
خط ۲۰: | خط ۲۴: | ||
| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۹۱ | | پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۹۱ | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/91 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/91 | ||
}} | }}الهداية الكبرى، حسين بن حمدان، بيروت، 1419ق. | ||
كلينى، محمد بن يعقوب، دارالحدیث، قم، 1429ق. | |||
قرب الإسناد، عبد الله بن جعفرحميرى، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البيت(ع)، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، 1413ق. | |||
عبد الكريم بن احمد بن طاووس، فرحة الغري في تعيين قبر أمير المؤمنين عليّ بن أبي طالب(ع) في النجف، قم، بى تا. | |||
الغارات، ابراهيم بن محمد بن سعيد بن هلال ثقفى، تحقیق و تصحیح جلال الدين محدث، انجمن آثار ملى، تهران، 1395ق. | |||
الجعفريات (الأشعثيات)، محمد بن محمد بن اشعث، مكتبة النينوى الحديثة، تهران، بىتا. | |||
نهج البلاغة، محمد بن حسين شريف الرضي، صبحي صالح، هجرت، قم، 1414ق. | |||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] |