←واژه‌شناسی
(←پانوشت) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | ||
== واژه‌شناسی == | ==واژه‌شناسی== | ||
ساباط، به معنای سازه‌ای سقف‌دار بین دو | ساباط، واژه‌ای عربی، به معنای سازه‌ای سقف‌دار<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> بین دو خانه<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ مفردات الفاظ قرآن، ج۲، ص۱۷۸؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> یا دو دیوار<ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹.</ref> است که زیر آن، راه عبور و گذر است.<ref>کتاب العین، ج۷، ص۲۱۸؛ الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹؛ ترجمه مفردات الفاظ قرآن، ج۲، ص۱۷۸.</ref> برخی، راه عبور را را در معنای آن ذکر نکرده‌اند.<ref>المحکم و المحیط الأعظم، ج۸، ص۴۴۰.</ref> ریشه این واژه، «س،ب،ط» است، که به باور برخی، بر امتداد شیء دلالت کرده و گویا نزدیک به ریشه «ب،س،ط» است.<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۸.</ref> این واژه، با سَوَابِيط و ساباطات جمع بسته شده است.<ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۲۹.</ref> ساباط، در واژه‌نامه‌های فارسی به معنای دالان، دهلیز،<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه ساباط.</ref> راهرو روپوشیده بین دو خانه یا دو دکان، و سقفی که در زیر آن راه ورود به خانه باشد<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه ساباط.</ref> آمده است. | ||
در گذشته يک ساباط (گذر)، منسوب به [[امام زمان(ع)]]، متصل به ديوار [[آستان مقدس امام علی(ع)|آستان امام علي(ع)]]،در [[نجف]] قرار داشته است.<ref name=":0">مقام‌های حضرت مهدی(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۱۱۲.</ref> | در گذشته يک ساباط (گذر)، منسوب به [[امام زمان(ع)]]، متصل به ديوار [[آستان مقدس امام علی(ع)|آستان امام علي(ع)]]،در [[نجف]] قرار داشته است.<ref name=":0">مقام‌های حضرت مهدی(ع) در عراق، فصلنامه فرهنگ زیارت، ش۳۰، ص۱۱۲.</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۲۲: | ||
}} | }} | ||
* '''بحار الانوار'''، محمدباقر مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1403ق، (1983م). | *'''بحار الانوار'''، محمدباقر مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1403ق، (1983م). | ||
* '''السلطان المفرّج عن اهل الایمان فیمن رأی صاحب الزمان'''، علی بن عبدالکریم بهاءالدین نیلی، تحقیق قیس العطار، دلیل ما، قم، ۱۴۲۶ق. | *'''ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن'''، حسين بن محمد راغب اصفهانى، مرتضوي، تهران، 1374ش. | ||
*'''السلطان المفرّج عن اهل الایمان فیمن رأی صاحب الزمان'''، علی بن عبدالکریم بهاءالدین نیلی، تحقیق قیس العطار، دلیل ما، قم، ۱۴۲۶ق. | |||
*'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية'''، اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق. | |||
* '''فرهنگ فارسی عمید'''، حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش فرهاد قربان‌زاده، اَشجَع، تهران، ۱۳۸۹ش. | |||
* '''كتاب العين'''، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق. | |||
* '''المحكم و المحيط الأعظم'''، على بن اسماعيل بن سيده، ، دار الكتب العلمية بيروت، چاپ: اول، 1421 ه.ق. | |||
* '''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||