←واژه‌شناسی
| خط ۸: | خط ۸: | ||
كتاب العين، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق. | ==معرفی== | ||
عتبه‌بوسی، بوسیدن در و درگاه حرم‌ها هنگام ورود است.<ref name=":0">فرهنگ زیارت، ص۳۴۶.</ref> [[محمدباقر مجلسی]]، سخن [[شهید اول]] را در این مورد، به عنوان یکی از آداب [[زیارت]] آورده، ولی مجلسی، دلیل مستندی برای استحباب عتبه‌بوسی نیافته است. با این همه، وی سجده برای خدا را به عنوان شکر الهی بر این توفیق، جایز دانسته است.<ref>بحارالأنوار، ج٩٧، ص١٣۴ و ١٣۶.</ref> برخی یادآوری کرده‌اند، بوسیدن زمین و درگاه در حرم، نباید به عنوان سجده برای امام(ع) انگاشته شود.<ref name=":0" /> | |||
در برخی سروده‌های عالمانِ عارف، به عتبه‌بوسی اشاره شده است.<ref name=":0" /> | |||
==پانوشت== | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | |||
| پیش از لینک = کتاب | |||
| منبع = فرهنگ زیارت، | |||
| پس از لینک = جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۴۶. | |||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/542/1/346 | |||
}} | |||
*'''بحار الأنوار'''، محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ق. | |||
{{پایان}}كتاب العين، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق. | |||
جمهرة اللغة، محمد بن حسن بن دريد، دار العلم للملايين، بيروت، 1988م. | جمهرة اللغة، محمد بن حسن بن دريد، دار العلم للملايين، بيروت، 1988م. | ||
| خط ۲۹: | خط ۴۵: | ||
المصباح المنير فى غريب الشرح الكبير للرافعى، احمد بن محمد فيومى، مؤسسه دار الهجرة، قم، 1414ق. | المصباح المنير فى غريب الشرح الكبير للرافعى، احمد بن محمد فيومى، مؤسسه دار الهجرة، قم، 1414ق. | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
<references group="یاد" /> | <references group="یاد" /> | ||