استقرار حج: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۴۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[فروردین]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
'''استقرار حج'''، ثبوت [[حج]] بر عهده مکلف به سبب [[ترک حج|ترک]] آن پس از [[استطاعت]] است، به گونه‌ای که حتی بدون استطاعت شرعی نیز واجب است حج را به جا آورد.


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
مهمترین سبب استقرار حج، کوتاهی کردن در انجام آن با وجود استطاعت است. کسی که در حال [[ارتداد]] مستطیع شده نیز حج بر او مستقر می‌شود. کسی که تا کنون [[احصار و صد|محصور]] بوده اگر از احصار بیرون بیاید و [[حج کودکان|کودک]] اگر پیش از وقوف بالغ شود، حج بر آنها مستقر می‌شود.
'''استقرار حج'''، ثبوت [[حج]] بر عهده مکلف به سبب ترک آن پس از [[استطاعت]] است.
 
احکام مربوط به استقرار حج شامل هر سه گونه آن و شامل [[عمره]] نیز می‌شود.


==چیستی==
==چیستی==
خط ۷۶: خط ۷۸:
باورمندان به وجوب استنابه از میت، در این‌که آیا باید برای او [[حج بلدی]] گزارده شود یا [[حج میقاتی]]، اختلاف نظرهایی دارند.<ref>رک:‌ المبسوط، طوسی، ج1، ص300-301؛ جواهر الکلام، ج17، ص320؛ العروة الوثقی، ج4، ص463، ص472 و ص575؛ الحدائق، ج14، ص186؛ معتمد العروه، ج1، ص318.</ref>
باورمندان به وجوب استنابه از میت، در این‌که آیا باید برای او [[حج بلدی]] گزارده شود یا [[حج میقاتی]]، اختلاف نظرهایی دارند.<ref>رک:‌ المبسوط، طوسی، ج1، ص300-301؛ جواهر الکلام، ج17، ص320؛ العروة الوثقی، ج4، ص463، ص472 و ص575؛ الحدائق، ج14، ص186؛ معتمد العروه، ج1، ص318.</ref>


=== دیگر موارد ===
===دیگر موارد===
{{اصلی|حج محجوارن}}
هرگاه شخصی که حج بر عهده‌اش استقرار یافته، دچار جنون شود، لازم نیست ولیّ او وی را به حج ببرد. اما اگر او را به حج ببرد و مجنون تا زمان وقوف بهبودی نیابد، ولیّ وی ضامن هزینه‌های سفر او است و اگر پیش از وقوف بهبودی یابد، ضامن نیست.<ref>. الدروس، ج1، ص307؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص41.</ref> گروهی از شافعیان نیز در فرض بهبودی مجنون در زمان احرام، وقوف، طواف و سعی، ولیّ را ضامن مخارج او نمی‌دانند.<ref>. فتح العزیز، ج7، ص428؛ المجموع، ج7، ص38.</ref>
هرگاه شخصی که حج بر عهده‌اش استقرار یافته، دچار جنون شود، لازم نیست ولیّ او وی را به حج ببرد. اما اگر او را به حج ببرد و مجنون تا زمان وقوف بهبودی نیابد، ولیّ وی ضامن هزینه‌های سفر او است و اگر پیش از وقوف بهبودی یابد، ضامن نیست.<ref>. الدروس، ج1، ص307؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص41.</ref> گروهی از شافعیان نیز در فرض بهبودی مجنون در زمان احرام، وقوف، طواف و سعی، ولیّ را ضامن مخارج او نمی‌دانند.<ref>. فتح العزیز، ج7، ص428؛ المجموع، ج7، ص38.</ref>


۱۵٬۶۱۴

ویرایش