بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اشراف حسینی''' (از حدود ۳۸۱-اواخر سده ۱۱ق)، [[امرای مدینه|امیران مدینه]] از نسل [[امام حسین(ع)]]، از نیمه دوم سده چهارم قمری تا پایان سده یازدهم قمری هستند. اشراف حسینی به صورت نیمهمستقل و زیر نفوذ دیگر حکومتها مانند فاطمیان، [[بنیعباس|عباسیان]]، [[ایوبیان]]، ممالیک و [[دولت عثمانی|عثمانی]] بودند. | '''اشراف حسینی''' (از حدود ۳۸۱-اواخر سده ۱۱ق)، [[امرای مدینه|امیران مدینه]] از نسل [[امام حسین(ع)]]، از نیمه دوم سده چهارم قمری تا پایان سده یازدهم قمری هستند. اشراف حسینی به صورت نیمهمستقل و زیر نفوذ دیگر حکومتها مانند فاطمیان، [[بنیعباس|عباسیان]]، [[ایوبیان]]، ممالیک و [[دولت عثمانی|عثمانی]] بودند. | ||
حکومت اشراف حسینی در مدینه، با «مُهَنّا الأکبر» و حمایت فاطمیان آغاز شد و در اواخر سده یازدهم قمری، به فرمان دولت عثمانی از آنها گرفته | حکومت اشراف حسینی در مدینه، با «مُهَنّا الأکبر» و حمایت فاطمیان آغاز شد و در اواخر سده یازدهم قمری، به فرمان دولت عثمانی از آنها گرفته شد و زیر نظر [[اشراف حسنی]] که [[امرای مکه|امیران مکه]] بودند قرار گرفت. | ||
اشراف حسینی، گرایشهای [[شیعه|شیعی]] داشتند. از سده ششم قمری تشیع در مدینه گسترش یافت و پس از نفوذ ممالیک برخی امور از دست شیعیان گرفته شد و در دوران عثمانی به شیعیان سخت گرفته شد. | اشراف حسینی، گرایشهای [[شیعه|شیعی]] داشتند. از سده ششم قمری تشیع در مدینه گسترش یافت و پس از نفوذ ممالیک برخی امور از دست شیعیان گرفته شد و در دوران عثمانی به شیعیان سخت گرفته شد. | ||
اشراف حسینی با مشکلاتی مانند نیمهمستقل بودن، هجوم برخی قبایل و اختلافات داخلی روبهرو بودند؛ با این همه، در حفظ امنیت مدینه و پرورش دانشمندانی مانند [[حسن بن علی بن شدقم|ابن شدقم]] و قاضی نجمالدین موفق بودند. | اشراف حسینی با مشکلاتی مانند نیمهمستقل بودن، هجوم برخی قبایل و اختلافات داخلی روبهرو بودند؛ با این همه، در حفظ امنیت مدینه و پرورش دانشمندانی مانند [[حسن بن علی بن شدقم|ابن شدقم]] و قاضی نجمالدین موفق بودند. | ||
مدفن امیران اشراف، در کنار دیوار غربی [[بقیع]]، در بنایی مسقف بود که در گسترشهای بقیع از میان رفت. | |||
==واژه== | ==واژه== |