بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
پیشینه حضور پیامبر(ص) در [[طائف]]، به سال دهم بعثت برمیگردد. در این سال، پیامبر(ص) به آنجا رفته، [[قبیلة ثقیف]] را که نقش بسیار مهمی در [[طائف]] داشتند و دیگر سران آنجا را به اسلام فراخواند؛ اما نتیجهای در بر نداشت.<ref>ابن سعد، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۴</ref> | پیشینه حضور پیامبر(ص) در [[طائف]]، به سال دهم بعثت برمیگردد. در این سال، پیامبر(ص) به آنجا رفته، [[قبیلة ثقیف]] را که نقش بسیار مهمی در [[طائف]] داشتند و دیگر سران آنجا را به اسلام فراخواند؛ اما نتیجهای در بر نداشت.<ref>ابن سعد، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۴</ref> | ||
[[قبیلة ثقیف]] ضد پیامبر(ص) عمل میکرد و همواره حامی [[قريش]] بود. وضعیت همچنان پایدار بود تا آنکه پیامبر پس از جنگ با [[قبیلة هوازن]] در منطقه [[حنين]] در سال هشتم، بیست روز [[طائف]] را محاصره کرد. دلیل محاصره، پناهنده شدن سران [[هوازن]] به [[طائف]] بود؛ البته درگیری چندانی رخ نداد<ref>همان، ص۲۳۷</ref> . در این جنگ که به نام [[«غزوه طائف»]] مشهور است، پیامبر(ص) برای دو | [[قبیلة ثقیف]] ضد پیامبر(ص) عمل میکرد و همواره حامی [[قريش]] بود. وضعیت همچنان پایدار بود تا آنکه پیامبر پس از جنگ با [[قبیلة هوازن]] در منطقه [[حنين]] در سال هشتم، بیست روز [[طائف]] را محاصره کرد. دلیل محاصره، پناهنده شدن سران [[هوازن]] به [[طائف]] بود؛ البته درگیری چندانی رخ نداد<ref>همان، ص۲۳۷</ref> . در این جنگ که به نام [[«غزوه طائف»]] مشهور است، پیامبر(ص) برای دو همسر خود که همراهش بودند؛ امسلمه دختر ابوامیه و زینب بنت جحش<ref>طبری، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۸۴</ref>، دو خیمه برپا کرد و در تمام مدت محاصره طائف، میان آن دو خیمه نماز میگزارد<ref>واقدی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۹۲۷</ref> به دلیل به نتیجه نرسیدن محاصرة طائف، مسلمانان به مدینه برگشتند. | ||
در سال بعد (نهم هجری)، هیئتی از ثقیف رهسپار مدینه شد و بعد از پذیرش اسلام به طائف بازگشت. پیامبر(ص) | در سال بعد (نهم هجری)، هیئتی از ثقیف رهسپار مدینه شد و بعد از پذیرش اسلام به طائف بازگشت. پیامبر(ص) عثمان بن ابیالعاص (م۵۱ق)، را به امارت طائف برگزید<ref>ابن سعد، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۴</ref> . پس از آن بود که امیة بن عمرو بن وهب، در نمازگاه پیامبر(ص)؛ یعنی همانجاییکه بین دو خیمه دو همسر پيامبر بود و ایشان در آنجا نماز میخواند، مسجدی ساخت<ref>واقدی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۹۲۷</ref> . | ||
درباره چگونگی تأسیس این مسجد، بنا به روایت دیگری | درباره چگونگی تأسیس این مسجد، بنا به روایت دیگری از عثمان بن ابیالعاص (م۵۱ق)، پیامبر(ص) فرمان داد تا به جای بتهای طائف، مسجدی بسازند<ref>ابن ماجه، بیتا، ج۱، ص۲۴۵، ح۷۴۳</ref> . بنابر گزارش دیگری شبیه همین روایت اما کاملتر، پیامبر(ص) ابوسفیان (م۳۲ق)، مغیرة بن شعبه (م.۵۰ق)، و مردی دیگر که یا از انصار بوده و یا خالد بن ولید (م۲۲ق) را برای شکستن بتهای قبیله ثقیف به آنجا فرستاد. آنان، پس از آنکه بتها را شکستند، از پیامبر(ص) پرسیدند که مسجدشان را در کجا بسازیم؟ حضرت فرمود: «در همان جای بتهایشان؛ تا خداوند در جاییکه عبادت نمیشده، عبادت شود.»<ref>ابونعیم، احمد بن عبدالله، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۵۸</ref> | ||
این دو گزارش، ظاهراً با همدیگر منافات دارد؛ در گزارش اول، بنای مسجد توسط | این دو گزارش، ظاهراً با همدیگر منافات دارد؛ در گزارش اول، بنای مسجد توسط امیة بن عمرو و در جایگاه مصلای پیامبر، بین دو خیمه دو همسر ایشان، روایت شده و در گزارش دوم، بنای مسجد توسط عثمان بن ابیالعاص و در جایگاه بتهای مشهور قبیله ثقیف. میتوان گفت: پس از اسلام آوردن قبیله ثقیف و دستور پیامبر(ص) به عثمان بن ابیالعاص، او به امیة بن عمرو دستور داده تا مسجد را بسازد؛ بنابراین، بخشی از مسجد، مصلای پیامبر(ص) و بخشی دیگر، جایگاه بتهای مشهور ثقیف بوده است<ref>عطار، ضیاء بن محمد، ۱۴۳۴ق، ص۱۳۶</ref> . برخی گزارشهای تاریخی، موید این دیدگاه است. بنابر روایت هشام کلبی (م۲۰۴ق)، لات، در جایگاه مناره سمت چپ مسجد طائف قرار داشته است (ابن کلبی، هشامبن محمد، ۲۰۰۰م، ص۳). یاقوت حموی (م ۶۲۱ق)، نیز همین بیان را دارد<ref>یاقوت حموی، ج۲، ص۴۶۴</ref> . همچنین وي در جای دیگری از کتابش، درباره این مسجد مینویسد: | ||
«سلامه، روستایی از طائف که مسجد منسوب به پیامبر(ص) در آنجا قرار دارد و در سمتی از آن، قبهای است که در آن، قبر ابن عباس و جمعی از فرزندانش قرار دارد و همچنین مشهد صحابه در آنجاست.»<ref>یاقوت حموی، ج۴، ص۱۳</ref> | «سلامه، روستایی از طائف که مسجد منسوب به پیامبر(ص) در آنجا قرار دارد و در سمتی از آن، قبهای است که در آن، قبر ابن عباس و جمعی از فرزندانش قرار دارد و همچنین مشهد صحابه در آنجاست.»<ref>یاقوت حموی، ج۴، ص۱۳</ref> |