جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:مقالههای در دست ویرایش ردهانبوه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
}} | }} | ||
''' | '''بنی‌رُمَیثه''': امیران مکه در سده هشتم ق. بودند. | ||
سرسلسله این خاندان رمیثه است که در ساله ای 701 تا 746ق. به طور متناوب حکمرانی [[مکه]] را در دست داشته است. حکومت رمیثه با حکومت [[ممالیک مصر]] و ایلخانان مغول در [[ایران]] هم‌زمان بود و آنان نیز در مورد حکمرانی مکه و [[حرمین]] نفوذ داشتند. رمیثه با بعضی از برادرانش در امارت مکه درگیری داشتند بالاخص دشمنی او با برادرش عطیه به درگیری و جنگ و خونریزی منجر شد. | سرسلسله این خاندان رمیثه است که در ساله ای 701 تا 746ق. به طور متناوب حکمرانی [[مکه]] را در دست داشته است. حکومت رمیثه با حکومت [[ممالیک مصر]] و ایلخانان مغول در [[ایران]] هم‌زمان بود و آنان نیز در مورد حکمرانی مکه و [[حرمین]] نفوذ داشتند. رمیثه با بعضی از برادرانش در امارت مکه درگیری داشتند بالاخص دشمنی او با برادرش عطیه به درگیری و جنگ و خونریزی منجر شد. | ||
[[عجلان]] بعد از رمیثه با حمایت ممالیک مصر و حاکمان [[یمن]] به همراه برادرش ثقبه حکومت را بدست گرفت اما بعدها به خاطر اینکه برادرانش توقع مشارکت در حکمرانی را داشتند، آنها را به نخله فرستاد. | [[عجلان|عِجلان]] بعد از رمیثه با حمایت ممالیک مصر و حاکمان [[یمن]] به همراه برادرش ثقبه حکومت را بدست گرفت اما بعدها به خاطر اینکه برادرانش توقع مشارکت در حکمرانی را داشتند، آنها را به نخله فرستاد. | ||
حکمرانی مکه در زمان بنی‌رمیثه میان فرزندان رمیثه مدام دست به دست می‌شد. در این تغییرات ممالیک مصر دخالت مستقیم داشتند. امارت مکه بعد از فرزندان رمیثه میان فرزندان عجلان تا مدت‌ها دست به دست می‌شد و به [[آل عجلان]] معروف شدند. | حکمرانی مکه در زمان بنی‌رمیثه میان فرزندان رمیثه مدام دست به دست می‌شد. در این تغییرات ممالیک مصر دخالت مستقیم داشتند. امارت مکه بعد از فرزندان رمیثه میان فرزندان عجلان تا مدت‌ها دست به دست می‌شد و به [[آل عجلان]] معروف شدند. | ||
== | ==خاندان== | ||
بنی‌رمیثه فرزندان و نسل رمیثة بن ابی‌نُمی محمد بن حسن بن علی بن قتاده از [[اشراف حسنی]] بودند. رمیثه پسرانی به نام ثَقبه، سند، مغامس، عِجلان و مبارک داشت که اینان و نسلشان بدین نام و نیز ذوی رمیثه شناخته می‌شوند.<ref>العقد الثمین، ج5، ص190؛ غایة المرام، ج2، ص140.</ref> دوران حکمرانی آنها از متلاطم‌ترین زمان‌ها بود که با رقابت سه قدرت هم‌جوار [[مصر]]، [[یمن]] و [[ایلخانان مغول]] در [[ایران]] برای نفوذ بیشتر در [[مکه]] هم‌زمان گشت و پیامد آن ایجاد بحران سیاسی و دست به دست شدن حکمرانی میان اشراف و بنی‌رمیثه و ناخرسندی مردم و حاجیان بود. | بنی‌رمیثه فرزندان و نسل رمیثة بن ابی‌نُمی محمد بن حسن بن علی بن قتاده از [[اشراف حسنی]] بودند. رمیثه پسرانی به نام ثَقبه، سند، مغامس، عِجلان و مبارک داشت که اینان و نسلشان بدین نام و نیز ذوی رمیثه شناخته می‌شوند.<ref>العقد الثمین، ج5، ص190؛ غایة المرام، ج2، ص140.</ref> دوران حکمرانی آنها از متلاطم‌ترین زمان‌ها بود که با رقابت سه قدرت هم‌جوار [[مصر]]، [[یمن]] و [[ایلخانان مغول]] در [[ایران]] برای نفوذ بیشتر در [[مکه]] هم‌زمان گشت و پیامد آن ایجاد بحران سیاسی و دست به دست شدن حکمرانی میان اشراف و بنی‌رمیثه و ناخرسندی مردم و حاجیان بود. | ||
==حکومت== | ==حکومت== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
دشمنی دو برادر به سال بعد نیز رسید و درگیری آنها موجب شد تا رمیثه نتواند برای استقبال کاروان مصری از مکه بیرون شود. این موضوع موجب شکایت امیر محمل مصری از این دو برادر و وجود فتنه در مکه نزد سلطان مصر شد و او در نامه‌ای آن دو را به مصر فراخواند. رمیثه و عطیفه ضمن رد دعوت او، با یکدیگر صلح کردند و در پی قطع ارتباط با مصر برآمدند. پس از این اقدام، [[قلاوون]] تصمیم گرفت که برای مستاصل کردن آن دو، سپاهی اعزام کند. اما با موعظه قاضی [[جلال‌الدین محمد قزوینی]] که در مجلس سلطان حاضر بود و یادآوری لزوم حفظ حرمت [[حرم]]، قلاوون نامه‌ای در تایید حکمرانی رمیثه نوشت و 600 سپاهی را برای تامین امنیت به مکه فرستاد. | دشمنی دو برادر به سال بعد نیز رسید و درگیری آنها موجب شد تا رمیثه نتواند برای استقبال کاروان مصری از مکه بیرون شود. این موضوع موجب شکایت امیر محمل مصری از این دو برادر و وجود فتنه در مکه نزد سلطان مصر شد و او در نامه‌ای آن دو را به مصر فراخواند. رمیثه و عطیفه ضمن رد دعوت او، با یکدیگر صلح کردند و در پی قطع ارتباط با مصر برآمدند. پس از این اقدام، [[قلاوون]] تصمیم گرفت که برای مستاصل کردن آن دو، سپاهی اعزام کند. اما با موعظه قاضی [[جلال‌الدین محمد قزوینی]] که در مجلس سلطان حاضر بود و یادآوری لزوم حفظ حرمت [[حرم]]، قلاوون نامه‌ای در تایید حکمرانی رمیثه نوشت و 600 سپاهی را برای تامین امنیت به مکه فرستاد. | ||
رمیثه به رغم تردید ابتدایی، ضمن استقبال از فرستادگان مصری، به مسجدالحرام آمد و خلعت و هدایای سلطانی را دریافت کرد.<ref>تاریخ مکه، ص269-270.</ref>قلاوون پس از این رویدادها، به سال 732ق. برای سومین بار همراه قافله‌ای بزرگ با 70 تن از امیران مملوکی به حج آمد<ref>شفاء الغرام، ج2، ص246.</ref>و مورد استقبال رمیثه قرار گرفت.<ref>اتحاف الوری، ج3، ص198-200، 204.</ref>به سال 734ق. به دستور قلاوون، | رمیثه به رغم تردید ابتدایی، ضمن استقبال از فرستادگان مصری، به مسجدالحرام آمد و خلعت و هدایای سلطانی را دریافت کرد.<ref>تاریخ مکه، ص269-270.</ref>قلاوون پس از این رویدادها، به سال 732ق. برای سومین بار همراه قافله‌ای بزرگ با 70 تن از امیران مملوکی به حج آمد<ref>شفاء الغرام، ج2، ص246.</ref>و مورد استقبال رمیثه قرار گرفت.<ref>اتحاف الوری، ج3، ص198-200، 204.</ref>به سال 734ق. به دستور قلاوون، عطیفه دیگر بار تا سال 736ق. در حکمرانی مکه با رمیثه شریک شد. اما پس از بالا گرفتن اختلاف آن دو، عطیفه به مصر رفت و به سال 743ق. در آن جا درگذشت و رمیثه به صورت مستقل به حکمرانی در مکه پرداخت.<ref>العقد الثمین، ج1، ص332-333؛ منائح الکرم، ج2، ص349؛ تحصیل المرام، ج2، ص751.</ref> | ||
در سال 743ق. سلطان [[یمن]] الملک المؤید به مکه آمد و بر خلاف خواست ممالیک مصر که خواهان برخورد رمیثه با او در [[عرفات]] بودند، امیر مکه به استقبال وی رفت. رمیثه با درخواست این سلطان برای ارسال پرده کعبه از یمن مخالفت کرد<ref>العقد الثمین، ج1، ص134؛ تاریخ مکه، ص271.</ref>؛ اما با واکنش ملک صالح سلطان مصر (حک: 743-746ق.) روبه‌رو شد. او به سال 746ق. فرزند رمیثه، عجلان، را به قاهره دعوت نمود و حکمرانی مکه را به وی واگذاشت.<ref>المنهل الصافی، ج4، ص199؛ العقد الثمین، ج4، ص107-108.</ref>بدین ترتیب، حکمرانی بنی‌رمیثه آغاز شد و از میان آنها چند تن حکمرانی مکه را به صورت مشترک یا مستقل عهده‌دار شدند: | در سال 743ق. سلطان [[یمن]] الملک المؤید به مکه آمد و بر خلاف خواست ممالیک مصر که خواهان برخورد رمیثه با او در [[عرفات]] بودند، امیر مکه به استقبال وی رفت. رمیثه با درخواست این سلطان برای ارسال پرده کعبه از یمن مخالفت کرد<ref>العقد الثمین، ج1، ص134؛ تاریخ مکه، ص271.</ref>؛ اما با واکنش ملک صالح سلطان مصر (حک: 743-746ق.) روبه‌رو شد. او به سال 746ق. فرزند رمیثه، عجلان، را به قاهره دعوت نمود و حکمرانی مکه را به وی واگذاشت.<ref>المنهل الصافی، ج4، ص199؛ العقد الثمین، ج4، ص107-108.</ref>بدین ترتیب، حکمرانی بنی‌رمیثه آغاز شد و از میان آنها چند تن حکمرانی مکه را به صورت مشترک یا مستقل عهده‌دار شدند: | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع == | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||