بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
به فتوای فقیهان شیعه، تقصیر در [[عمره تمتع]]، باید پس از [[سعی]] باشد؛<ref name=":5">مناسک محشی ص۳۵۶ و ۳۵۷؛ درسنامه مناسک حج، ص۴۹.</ref> البته لازم نیست فوراً تقصیر کند؛ ولی تا وقتی که تقصیر نکرده است، هیچکدام از [[محرمات احرام]] بر او حلال نمیشود.<ref name=":0" /> به فتوای دیگر مذاهب اسلامی نیز، تقصیر یا حلق پس از سعی باید انجام شود.<ref name=":7">الکافی لابن قدامه، (فقه حنبلی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص١٠٣٩؛ المقنع لابن قدامه، (فقه حنبلی) المصادرالفقهیه، ج ١١، صص ٩۶٢ و ٩۶١؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧٢؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المصادرالفقهیه، ج ١٠، ص ١٢٣؛ الهدایه (فقه حنفی)، المصادر الفقهیه، ج ١٠، ص ٢٨٨؛ بدایةالمجتهد، ج ١، صص٣٣۶ و ٣٣۵؛ القوانین الفقهیه، (فقه مالکی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ۶١۶؛ المهذب (فقه شافعی) المصادرالفقهیه، ج ١١، صص ٨۵٠ - ٨۴٨؛ مختصرالمزنی (فقه شافعی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ٨٢١؛ الخلاف، ج ١، ص ۴۵٠؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المصادرالفقهیه، ج ١٠، ص ۶۴؛ المهذب (فقه شافعی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ٨٩٨.</ref> | به فتوای فقیهان شیعه، تقصیر در [[عمره تمتع]]، باید پس از [[سعی]] باشد؛<ref name=":5">مناسک محشی ص۳۵۶ و ۳۵۷؛ درسنامه مناسک حج، ص۴۹.</ref> البته لازم نیست فوراً تقصیر کند؛ ولی تا وقتی که تقصیر نکرده است، هیچکدام از [[محرمات احرام]] بر او حلال نمیشود.<ref name=":0" /> به فتوای دیگر مذاهب اسلامی نیز، تقصیر یا حلق پس از سعی باید انجام شود.<ref name=":7">الکافی لابن قدامه، (فقه حنبلی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص١٠٣٩؛ المقنع لابن قدامه، (فقه حنبلی) المصادرالفقهیه، ج ١١، صص ٩۶٢ و ٩۶١؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧٢؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المصادرالفقهیه، ج ١٠، ص ١٢٣؛ الهدایه (فقه حنفی)، المصادر الفقهیه، ج ١٠، ص ٢٨٨؛ بدایةالمجتهد، ج ١، صص٣٣۶ و ٣٣۵؛ القوانین الفقهیه، (فقه مالکی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ۶١۶؛ المهذب (فقه شافعی) المصادرالفقهیه، ج ١١، صص ٨۵٠ - ٨۴٨؛ مختصرالمزنی (فقه شافعی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ٨٢١؛ الخلاف، ج ١، ص ۴۵٠؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المصادرالفقهیه، ج ١٠، ص ۶۴؛ المهذب (فقه شافعی)، المصادرالفقهیه، ج ١١، ص ٨٩٨.</ref> | ||
تقصیر در | تقصیر در عمره، مکان معینی ندارد، گرچه اکنون متعارف است که پس از تمام شدن سعی، روی [[صفا و مروه|مروه]] تقصیر میکنند.<ref name=":1">درسنامه مناسک حج، ص۵۰.</ref> در کنار مروه محوطهای مسقف اضافه شده است برای افرادی که سعیشان بهپایان میرسد و برای تقصیر توقف میکنند، تا محل دور زدن مردم بر مروه شلوغ نباشد.<ref name=":1" /> | ||
===احکام=== | ===احکام=== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==در عمره مفرده== | ==در عمره مفرده== | ||
بر پایه همه مذاهب اسلامی، در عمره | بر پایه همه مذاهب اسلامی، در [[عمره مفرده]]، زنان باید تقصیر کنند؛ ولی مردان میان حلق و تقصیر اختیار دارند؛ البته حلق برای مردان برتر دانسته شده است.<ref name=":8" /> بر خلاف عمره تمتع که بر پایه مذهب شیعه، حلق در آن جایز نیست.<ref name=":6" /> دیگر احکام حلق و تقصیر در عمره مفرده، مانند احکام حلق و تقصیر در عمره تمتع است (به جز احکام فاصله تقصیر تا احرام). | ||
==در حج== | ==در حج== | ||
حلق یا تقصیر یکی از [[واجبات منا|مناسک منا]] است که انجام آن بر حجگزار واجب است.<ref name=":2" /> | حلق یا تقصیر یکی از [[واجبات منا|مناسک منا]] است که انجام آن بر حجگزار واجب است.<ref name=":2" /> این عمل، در هر سه نوع حج واجب ([[حج تمتع|تَمتّع]]، [[حج افراد|اِفراد]] و [[حج قران|قِران]])، واجب شمرده شده است.<ref>درآمدی بر فقه مقارن، ص۳۹۵.</ref> | ||
===افراد موظف به حلق=== | ===افراد موظف به حلق=== | ||
بر پایه فقه شیعه، کسانی که باید سر بتراشند عبارتند از: | بر پایه فقه شیعه، کسانی که باید سر بتراشند عبارتند از: | ||
*کسی که سال اول حج او ([[صروره]]) باشد، چه | *کسی که سال اول حج او ([[صروره]]) باشد، چه واجب یا مستحب، و چه برای خودش یا برای دیگری؛<ref name=":9" /> (به فتوای برخی از فقیهان شیعه، حلق برای چنین فردی احتیاط واجب و به فتوای برخی احتیاط مستحب است)<ref>مناسک محشی، صص ۴۴۶ و ۴۴۵.</ref> | ||
*کسی که موی خود را بهمنظوری چسبانده باشد؛ | *کسی که موی خود را بهمنظوری چسبانده باشد؛ | ||
*کسی که موی سر را جمع کرده و به هم پیچیده و گره زده و بافته باشد.<ref name=":9">درسنامه مناسک حج، ص۷۱ و ۷۲.</ref> | *کسی که موی سر را جمع کرده و به هم پیچیده و گره زده و بافته باشد.<ref name=":9">درسنامه مناسک حج، ص۷۱ و ۷۲.</ref> | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
===زمان=== | ===زمان=== | ||
زمان حلق یا تقصیر در حج، روز [[عید قربان]]، از طلوع تا غروب آفتاب است؛ ولی برخی از فقیهان شیعه، | زمان حلق یا تقصیر در حج، روز [[عید قربان]]، از طلوع تا غروب آفتاب است؛ ولی برخی از فقیهان شیعه، تأخیر آن تا روز سیزدهم ذیالحجه را جایز میدانند و نیز برخی از فقیهان، حلق در شب را برای کسی که در روز موفق به این عمل نشده است کافی میدانند.<ref name=":4" /> | ||
در فقه حنبلیه و شافعیه، تأخیر حلق از ایام نحر<ref group="یادداشت">حبلیها، ایام نحر را روز عید و دو روز پس از آن دانستهاند. (درآمدی بر فقه مقارن، ص۴۰۶.)</ref> جایز دانسته شده | در فقه حنبلیه و شافعیه، تأخیر حلق از ایام نحر<ref group="یادداشت">حبلیها، ایام نحر را روز عید و دو روز پس از آن دانستهاند. (درآمدی بر فقه مقارن، ص۴۰۶.)</ref> جایز دانسته شده است؛ ولی در فقه حنفیه و مالکیه، حلق باید در ایام نحر انجام شود و به باور حنفیها در صورت تأخیر از آن، باید گوسفند کفاره داده شود.<ref>فقهالسنه، ج ١، ص ۴٠؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، الکافی لابن قدامه (فقه حنبلی)، المصادرالفقهیه، ج١٠، ص ۶٧.</ref> | ||
به گفته فقیهان شیعه، تقصیر یا حلق در حج تمتع و قران، | به گفته فقیهان شیعه، تقصیر یا حلق در حج تمتع و قران، باید به ترتیب پس از [[رمی]] جمره عقبه و [[قربانی]] انجام شود. در حج افراد که قربانی واجب نیست، باید حلق، پس از رمی جمره عقبه انجام شود. البته اگر این ترتیب رعایت نشود، اعاده آن لازم نیست.<ref>مناسک محشی، صص ۴۵١ و ۴۵٠.</ref> | ||
در فقه حنبلیه و شافعیه، رعایت ترتیب (رمی جمره قبه، قربانی و حلق یا تقصیر) سنّت دانسته شده و اگر مراعات نشد، موجب کفاره | در فقه حنبلیه و شافعیه، رعایت ترتیب (رمی جمره قبه، قربانی و حلق یا تقصیر) سنّت دانسته شده و اگر مراعات نشد، موجب کفاره نیست؛ ولی در فقه حنفیه، اگر پیش از قربانی یا رمی حلق کند، باید گوسفند کفاره دهد. در فقه مالکیه، اگر پیش از رمی، حلق شود، باید فدیه داده شود.<ref>رسائل للحجاج و المعتمرین، صص ١٣ و ١٢؛ بدایة المجتهد، ج ١، ص ٣۵٣؛ مغنی والکافی لابن قدامه (فقه حنبلی)، بدائع الصنائع (فقه حنفی)، مختصر المزنی (فقه شافعی)، القوانین الفقهیه (فقه مالکی)؛ مصادر الفقهیه، ج ١١، صص ١٠۴٨ - ١٠۴۵ و ٩٧۴ و ج ١٠، ص ١٠٣ و ج ١١، ص ٨٢٣.</ref> | ||
===مکان=== | ===مکان=== | ||
به گفته فقیهان شیعه، حلق یا تقصیر باید در منا انجام پذیرد و در بیرون منا صحیح | به گفته فقیهان شیعه، حلق یا تقصیر باید در [[منا]] انجام پذیرد و در بیرون منا صحیح نیست؛ بنابراین، کسانی که برای قربانی به کشتارگاه رفته یا به جهتی دیگر از منا خارج شدهاند باید توجه داشته باشند که برای حلق یا تقصیر باید به منا برگردند.<ref name=":4" /> کسی که نمیتواند برای حلق یا تقصیر به منا برود، باید هرجا که هست حلق یا تقصیر کند و موی خود را به منا بفرستد.<ref name=":4" /> | ||
مذاهب چهارگانه اهل سنت، در مورد مکان حلق و تقصیر، منا را شرط نمیدانند و معتقدند همین که در حرم باشد کافی است.<ref>فقه السنه، ج ١، ص۵۴٠؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧۴.</ref> | مذاهب چهارگانه اهل سنت، در مورد مکان حلق و تقصیر، منا را شرط نمیدانند و معتقدند همین که در [[حرم مکی|حرم]] باشد کافی است.<ref>فقه السنه، ج ١، ص۵۴٠؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧۴.</ref> | ||
===احکام=== | ===احکام=== | ||
در فقه شیعه<ref>تذکرة الفقها، ج ٨، ص ٣۴۴؛ مناسک محشی، ص ۴۵٠؛ درسنامه مناسک حج، ص۸۰.</ref> و مالکیه، با حلق یا تقصیر در حج تمتع، تمام [[محرمات احرام]] حلال میشود، بهجز [[بوی خوش]] و زن. در دیگر مذاهب اسلامی، با حلق یا تقصیر همه محرمات احرام، حتی بوی خوش حلال میشود و تنها حرمت زن باقی میماند. به نظر شافعیها، حرمت زن پس از حلق یا تقصیر اختصاص به[[آمیزش]] دارد و اما دیگر [[التذاذ جنسی|التذاذهای جنسی]] با حلق یا تقصیر حلال میشود.<ref>تذکرة الفقها، ج ٨، ص ٣۴۴؛ مناسک محشی، ص ۴۵٠؛ الخلاف، ج ١، ص ۴۵٨؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧۴؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المقنع لابن قدامه (فقه حنبلی)، المصادر الفقهیه، ج١٠، ص ۶٨ و ۶۴ و ج ١١، ص ۶٧۴؛ فقه السنه، ج ١، ص ۵٢٧.</ref> | در فقه شیعه<ref>تذکرة الفقها، ج ٨، ص ٣۴۴؛ مناسک محشی، ص ۴۵٠؛ درسنامه مناسک حج، ص۸۰.</ref> و مالکیه، با حلق یا تقصیر در حج تمتع، تمام [[محرمات احرام]] حلال میشود، بهجز [[بوی خوش]] و زن. در دیگر مذاهب اسلامی، با حلق یا تقصیر همه محرمات احرام، حتی بوی خوش حلال میشود و تنها حرمت زن باقی میماند. به نظر شافعیها، حرمت زن پس از حلق یا تقصیر اختصاص به [[آمیزش]] دارد و اما دیگر [[التذاذ جنسی|التذاذهای جنسی]] با حلق یا تقصیر حلال میشود.<ref>تذکرة الفقها، ج ٨، ص ٣۴۴؛ مناسک محشی، ص ۴۵٠؛ الخلاف، ج ١، ص ۴۵٨؛ الفقه علی المذاهب الخمسه، ج ١، ص ٣٧۴؛ بدائع الصنائع (فقه حنفی)، المقنع لابن قدامه (فقه حنبلی)، المصادر الفقهیه، ج١٠، ص ۶٨ و ۶۴ و ج ١١، ص ۶٧۴؛ فقه السنه، ج ١، ص ۵٢٧.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |