←محتوا: لینکداخلی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←محتوا: لینکداخلی) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
=== ابراهیم و اسماعیل === | === ابراهیم و اسماعیل === | ||
در آیه ۱۲۷ سوره | در آیه ۱۲۷ سوره بقره، به اشتراک حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) در ساخت کعبه اشاره شده است. از دیگر آیات قرآن، استفاده شده که حضرت ابراهیم نقش اول را در ساخت کعبه برعهده داشته است؛<ref>سوره حج، آیه ۲۶.</ref> برای نمونه در آیه {{آیه|وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرٰاهِیمُ الْقَوٰاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیل}}<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۷.</ref> بالا بردن پایه‌ها را به ابراهیم نسبت داده و اسماعیل را به او عطف کرده است. برخی کودک بودن اسماعیل را نیز دلیلی دیگر برای نقش اصلی ابراهیم در ساخت کعبه دانسته‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۷۷.</ref> | ||
در روایتی از امام باقر(ع) نیز آمده است که اسماعیل هنگام ساخت کعبه سنگ به دست پدر می‌داد.<ref>مجمع البیان، ج١، ص٢٠٧.</ref> | در روایتی از [[امام باقر(ع)]] نیز آمده است که اسماعیل هنگام ساخت کعبه سنگ به دست پدر می‌داد.<ref>مجمع البیان، ج١، ص٢٠٧.</ref> | ||
=== دعای ابراهیم و اسماعیل === | === دعای ابراهیم و اسماعیل === | ||
در بخش پایانی آیه ۱۲۷ سوره بقره، به دعای ابراهیم و اسماعیل پرداخته شده است. | در بخش پایانی آیه ۱۲۷ سوره بقره، به دعای ابراهیم و اسماعیل پرداخته شده است. | ||
برخی، از عبارت {{آیه|رَبَّنٰا تَقَبَّلْ مِنّٰا}}، نتیجه گرفته‌اند که باید پس از انجام کار خیر، برای قبولی آن دعا کرد؛ زیرا مهم‌تر از انجام کار پذیرفته شدن آن است. در آیه ۲۷ سوره مائده نیز، به پذیرفته شدن اعمال فقط از پرهیزکاران تصریح شده است. | برخی، از عبارت {{آیه|رَبَّنٰا تَقَبَّلْ مِنّٰا}}، نتیجه گرفته‌اند که باید پس از انجام کار خیر، برای قبولی آن [[دعا]] کرد؛ زیرا مهم‌تر از انجام کار پذیرفته شدن آن است. در آیه ۲۷ سوره مائده نیز، به پذیرفته شدن اعمال فقط از پرهیزکاران تصریح شده است. | ||
ابراهیم و اسماعیل مشخص نکردند که خدا چه چیزی را قبول کند و تنها گفتند از ما بپذیر؛ به باور علامه | ابراهیم و اسماعیل در دعایشان مشخص نکردند که خدا چه چیزی را قبول کند و تنها گفتند از ما بپذیر؛ به باور [[علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه، این حاکی از تواضع آنها در برابر عظمت پروردگار، و اعتراف به ناچیز بودن عملشان است.<ref>المیزان، ج١، ص٢٨٢.</ref> | ||
به گفته سید قطب، نویسنده و مفسر اهل سنت، نغمه، آهنگ و فضای خاص دعایِ ابراهیم و اسماعیل، باعث پویایی آن شده است. به باور او ادب، ایمان و شعور نبوت در این دعا دیده می‌شود.<ref>فی ظلال القرآن، ج١، ص ١١۴.</ref> | به گفته سید قطب، نویسنده و مفسر اهل سنت، نغمه، آهنگ و فضای خاص دعایِ ابراهیم و اسماعیل، باعث پویایی آن شده است. به باور او ادب، ایمان و شعور نبوت در این دعا دیده می‌شود.<ref>فی ظلال القرآن، ج١، ص ١١۴.</ref> | ||