|
|
| خط ۲۲: |
خط ۲۲: |
| }} دو دیدگاه وجود دارد: | | }} دو دیدگاه وجود دارد: |
|
| |
|
| اين‌كه منظور خداوند اين است كه اين مكان را به عنوان معبد ابراهيم قرار داد، ليكن برخى از مفسران مى‌گويند: بوّأنا متضمن معناى «تعبّدنا» است. <sup>١</sup> يعنى اين مكان را برگزيديم تا ابراهيم در آن، فقط به عبادت بپردازد، و جمله «أَنْ لاٰ تُشْرِكْ» نيز تفسير آن است. و برخى ديگر تعبير به جعل و قرار كرده و مى‌گويند: بوّأنا يعنى؛ اين مكان را محل و مرجع عبادت ابراهيم قرار داديم، نه به عنوان خانه مسكونى او، <sup>٢</sup> و اين به وسيله وحى الهى صورت گرفته است. دوم اين كه تبوئه به معناى آماده سازى و مهيا كردن مكان براى بنا سازى در آن است. <sup>٣</sup>در اينجا اين سؤال رخ مى‌نمايد كه چگونه اين مكان براى ابراهيم مهيا شد؟ برخى از مفسران بر اين باورند كه خداوند جاى خانه را به ابراهيم نشان داد. <sup>۴</sup>برخى ديگر معتقدند كه خداوند محل اين خانه را به حضرت ابراهيم اعلام نمود. <sup>۵</sup>برخى از مفسران چون طوسى و طبرسى عقيده دارند خداوند سبحان علامتى براى آن قرار داد. و اين علامت بادى بود كه در آن مكان وزيدن نمود و جاى خانه آشكار شد، و يا لكه ابرى بود كه در آنجا ظاهر گرديد. <sup>۶</sup>
| | بنا بر یکی از دیدگاه‌ها مراد این است که خدا این مکان را به عنوان معبد ابراهيم(ع) قرار داد. برخى از مفسران «بوّأنا» را متضمن معناى «تعبّدنا» دانسته‌اند.<ref>تفسير بيضاوى، جزء۴، ص۵٣.</ref> |
| ----١) - تفسير بيضاوى، جزء۴، ص۵٣.
| |
| | |
| ٢) - فخررازى، تفسير كبير، ج٢٣، ص٢۶. تفسير كشاف، ج٣، ص١۵٢. طباطبايى، الميزان، ج١۴، ص٣۶٧. اين تفسير اشارت به پذيرش معناى رجع براى باء مى‌باشد.
| |
| | |
| ٣) - طبرسى، مجمع البيان، ج۴، ص٨٠. ميبدى، كشف الاسرار، ج۶، ص٣۶١. قرطبى، الجامع لاحكام القرآن، ج١٢، ص ٣۶. نمونه، ج١۴، ص۶٧.
| |
| | |
| ۴) - قرطبى، الجامع لاحكام القرآن، ج١٢، ص ٣۶. نمونه، ج١۴، ص۶٧.
| |
| | |
| ۵) - فخررازى، تفسير كبير، ج٢٣، ص ٢۶. تفسير كشاف، ج٣، ص١۵٢. تفسير بيضاوى، جزء۴، ص۵٣.
| |
| | |
| ۶) - طوسى، تبيان، ج٧، ص ٣٠٨. مجمع البيان، ج۴، ص٨٠.
| |
|
| |
|
| | دیدگاه دیگر، «تبوئه» را به معناى آماده سازى و مهيا كردن مكان براى بنا سازى می‌داند.<ref>تفسير كبير، ج٢٣، ص٢۶؛ تفسير كشاف، ج٣، ص١۵٢؛ الميزان، ج١۴، ص٣۶٧.</ref> درباره چگونگی مهیاسازی این مکان اختلاف نظر است. برخى از مفسران بر اين باورند كه خداوند جاى خانه را به ابراهيم نشان داد.<ref>الجامع لاحكام القرآن، ج١٢، ص ٣۶؛ نمونه، ج١۴، ص۶٧.</ref> برخى از مفسران چون طوسى و طبرسى عقيده دارند خداوند علامتى براى آن قرار داد و اين علامت بادى بود كه در آن مكان وزید و جاى خانه آشكار شد، و يا لكه ابرى بود كه در آنجا ظاهر گرديد.<ref>تبيان، ج٧، ص ٣٠٨؛ مجمع البيان، ج۴، ص٨٠.</ref> |
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
