تقیه مداراتی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۳۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ دسامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
تقیه از ماده «وقی، یقی»<ref>جوهری،1410ق، ج6 ، ص2527</ref> و به معنای «خودنگهداری» یا «خود نگهداشتن و محافظت کردن از خود» است.


=== معنای تقیه ===
تقیه در اصلاح، عبارت است از پنهان کردن حق، از دیگری یا اظهار خلاف حق، به دلیل مصلحتی که مهم‌تر از اظهار حق است. آن مصلحت مهم‌تر، حفظ جان، یا مال، یا آبروی خود تقیه‌کننده،<ref>تقیه کننده</ref> یا متعلقات تقیه‌کننده، یا حفظ اسرار اهل بیت(ع)، یا ایجاد وحدت بین مسلمانان و جلب محبت اهل سنت است.  
تقیه از ماده «وقی، یقی» به معنای صیانت و نگهداری است<ref>جوهری،1410ق، ج6 ، ص2527</ref>. «تاء» در ابتدای این واژه در اصل واو بوده است مانند واژه «تقوی» که در اصل «وقوی» بوده است<ref>فراهیدی، 1410ق، ج5، ص239</ref>. این واژه، بر وزن «فَعیله» است، «تاء» در انتهای آن، تای مصدریه است؛ مانند واژه «غلبه». این واژه مصدر یا اسم مصدر از باب افتعال است<ref>جوهری، 1410ق، ج6، صص2527 ـ 2526. فیومی، 1414، ص669</ref> از این رو، ترجمه آن به «خودنگهداری» یا «خود نگهداشتن و محافظت کردن از خود» صحیح است.


معنای تقیه در اصطلاح، اخص از معنای لغوی است و برای آن تعاریف زیادی ارائه کرده­اندکه از نظر مضمون، همه به یک مطلب اشاره دارند،‌ اگر بخواهیم تعریفی ارائه دهیم که شامل همه اقسام تقیه باشد و به لحاظ «متقی فیه» و «متقی منه» عمومیت داشته باشد این است:
«مدارات»، به معنای پوشاندن دشمنی و نرمخویی معنا شده است.<ref>جوهری، 1410ق، ج6 ، ص‌2334 ؛ ابن منظور، 1414 ق، ج14، ص255</ref>
 
«تقیه عبارت است از اخفای حق از غیر یا اظهار خلاف حق، به دلیل مصلحتی که اهمّ از اظهار حق می­باشد. آن مصلحت اهمّ حفظ جان یا مال یا آبروی خود متّقی<ref>تقیه کننده</ref> یا متعلقات متّقی یا حفظ اسرار اهل بیت: یا ایجاد وحدت بین مسلمین و جلب محبت اهل سنت می‌باشد.»
 
=== تقیه مداراتی ===
مدارات، از باب مفاعله و از ماده «دری» یا «درء» می‌باشد، و در لغت به پوشاندن عداوت و نرمخویی معنا شده است<ref>جوهری، 1410ق، ج6 ، ص‌2334 ؛ ابن منظور، 1414 ق، ج14، ص255</ref>.


در کلمات متأخرین معاصر،  این تقیه از سایر اقسام تقیه تفکیک شده و برای آن تعاریفی ارائه گردیده است<ref>خمینی، 1420ق، ص8 ؛ روحانی، بی­تا، ج11، ص421 ؛ سبحانی، 1423ق، ج‌2، ص34</ref>. آنچه از این تعاریف به دست می‌آید این است که: تقیه مداراتی عبارت است از خوش برخوردی و همزیستی مسالمت آمیز با اهل سنت به دو جهت:  یک؛ حفظ و ایجاد وحدت بین مسلمین و تقویت بخشیدن به اسلام و مسلمین در مقابل کفار و مشرکین. دو؛ جلب محبت عامه و جذب آنها تا پیروان مذهب اهل بیت مورد سرزنش و خواری قرار نگیرند و باعث تقویت مذهب شیعه و شیعیان شود.
در کلمات متأخرین معاصر،  این تقیه از سایر اقسام تقیه تفکیک شده و برای آن تعاریفی ارائه گردیده است<ref>خمینی، 1420ق، ص8 ؛ روحانی، بی­تا، ج11، ص421 ؛ سبحانی، 1423ق، ج‌2، ص34</ref>. آنچه از این تعاریف به دست می‌آید این است که: تقیه مداراتی عبارت است از خوش برخوردی و همزیستی مسالمت آمیز با اهل سنت به دو جهت:  یک؛ حفظ و ایجاد وحدت بین مسلمین و تقویت بخشیدن به اسلام و مسلمین در مقابل کفار و مشرکین. دو؛ جلب محبت عامه و جذب آنها تا پیروان مذهب اهل بیت مورد سرزنش و خواری قرار نگیرند و باعث تقویت مذهب شیعه و شیعیان شود.
۱۵٬۶۱۴

ویرایش