سرمه کشیدن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ مهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:


=== سرمه معطر ===
=== سرمه معطر ===
به نظر بیشتر فقیهان شیعه استفاده از سرمه معطر در حال احرام بر مرد و زن مُحْرِم حرام است.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۰.</ref> دلیل حرمت روایاتی از پیامبر(ص) است که در آن استعمال بوی خوش در حال احرام حرام شمرده شده و نیز روایتی از امام صادق(ع) است که در آن از استعمال سرمه مخلوط با زعفران نهی شده است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۰.</ref> فقیهان مذاهب اهل سنت نیز استفاده از سرمه معطر را بر محرم حرام شمرده‌اند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶؛ المجموع، ج۷، ص۳۵۵.</ref> در مقابل برخی از فقیهان امامیه این عمل را در حال احرام مکروه دانسته‌اند.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۵.</ref>  
به نظر بیشتر فقیهان شیعه استفاده از سرمه معطر در حال احرام بر مرد و زن حرام است.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۰.</ref> دلیل حرمت، روایاتی از پیامبر(ص) است که در آن استعمال بوی خوش در حال احرام حرام شمرده شده و نیز روایتی از امام صادق(ع) که در آن از استعمال سرمه مخلوط با زعفران نهی شده است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۰.</ref> فقیهان مذاهب اهل سنت نیز استفاده از سرمه معطر را بر محرم حرام شمرده‌اند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶؛ المجموع، ج۷، ص۳۵۵.</ref> در مقابل برخی از فقیهان شیعه این عمل را در حال احرام مکروه دانسته‌اند.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۵.</ref>


سرمه غیر معطر: سرمه غیر معطر نیز دارای انواع مختلف بوده و با مقاصد متفاوتی استفاده می‌شود. اگر سرمه غیر معطر –از هر نوع که باشد- به قصد زینت استفاده شود به نظر همه فقیهان امامیه، بر محرم حرام است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۶؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱.</ref> دلیل این امر روایات اهل بیت(ع) است که در آنها از سرمه کشیدن به قصد زینت منع شده است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۴۶۸.</ref> بسیاری از فقیهان اهل سنت نیز سرمه کشیدن به قصد زینت را حرام دانسته‌اند<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶.</ref> جز شافعیه که آن را مکروه می-دانند.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref>  
=== سرمه غیر معطر ===
استفاده از سرمه غیر معطر در حال احرام، اگر به قصد زینت باشد، به نظر همه فقیهان شیعه به استناد روایات<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۴۶۸.</ref> حرام است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۴؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۶؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱.</ref> بسیاری از فقیهان اهل سنت نیز سرمه کشیدن به قصد زینت را حرام دانسته‌اند<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹؛ المغنی، ج۳، ص۳۰۶.</ref> جز فقیهان شافعیه که آن را مکروه می‌دانند.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref>  


مشهور فقهای امامیه استفاده از سرمه سیاه را هر چند معطر نباشد بر محرم حرام شمرده‌اند. دلیل آنان روایتی از امام صادق است که در آن مردان و زنان احرام گزار از استعمال سرمه سیاه به جز در موارد ضرورت منع شده‌اند و نیز روایتی دیگر از آن حضرت که سرمه سیاه زینت به شمار رفته است و حدیثی از پیامبر(ص) که در آن حج گزاران به ژولیده و قبار آلود بودن توصیف شده‌اند با این استدلال که سرمه کشیدن با توصیف یاد شده در تضاد است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۲-۴۵۰؛ مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵.</ref> شافعیه<ref>کتاب الام، ج۲، ص۱۶۴؛ المجموع، ج۷، ص۳۵۳.</ref> و مالکیه<ref>المدونه الکبری، ج۱، ص۴۵۸؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref> نیز استفاده از «اثمد» و سرمه سیاه را بر محرم بدان جهت که زینت به شمار می‌رود حرام شمرده‌اند. در مقابل برخی فقیهان امامیه این عمل را بر محرم مکروه دانسته‌اند. دلیل آنان افزون بر اصل اباحه، روایاتی است که در آنها کحل «فارسی» بر محرم جایز شمرده شده است و کحل فارسی ظاهرا همان «اثمد» است. همچنین این گروه به روایاتی استناد می‌کنند که در آنها سرمه کشیدن بر محرم در صورتی که معطر یا برای زینت باشد حرام دانسته شده است و مفهوم این روایات آن است که اگر سرمه‌ای این دو خصوصیت را نداشته باشد جایز است، هر چند سیاه باشد.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۴.</ref>  حنبلیه نیز با استناد به برخی روایات از جمله روایتی که در آن عایشه زنی را از کشیدن سرمه سیاه بر چشم در حال احرام منع کرد این عمل را مکروه شمرده اند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۶.</ref> ولی پیروان دیدگاه مشهور این قول را پاسخ داده و آن را اجتهاد در مقابل نص دانسته اند.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵.</ref>   
مشهور فقهای امامیه استفاده از سرمه سیاه را هر چند معطر نباشد بر محرم حرام شمرده‌اند. دلیل آنان روایتی از امام صادق است که در آن مردان و زنان احرام گزار از استعمال سرمه سیاه به جز در موارد ضرورت منع شده‌اند و نیز روایتی دیگر از آن حضرت که سرمه سیاه زینت به شمار رفته است و حدیثی از پیامبر(ص) که در آن حج گزاران به ژولیده و قبار آلود بودن توصیف شده‌اند با این استدلال که سرمه کشیدن با توصیف یاد شده در تضاد است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۵؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۲-۴۵۰؛ مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵.</ref> شافعیه<ref>کتاب الام، ج۲، ص۱۶۴؛ المجموع، ج۷، ص۳۵۳.</ref> و مالکیه<ref>المدونه الکبری، ج۱، ص۴۵۸؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref> نیز استفاده از «اثمد» و سرمه سیاه را بر محرم بدان جهت که زینت به شمار می‌رود حرام شمرده‌اند. در مقابل برخی فقیهان امامیه این عمل را بر محرم مکروه دانسته‌اند. دلیل آنان افزون بر اصل اباحه، روایاتی است که در آنها کحل «فارسی» بر محرم جایز شمرده شده است و کحل فارسی ظاهرا همان «اثمد» است. همچنین این گروه به روایاتی استناد می‌کنند که در آنها سرمه کشیدن بر محرم در صورتی که معطر یا برای زینت باشد حرام دانسته شده است و مفهوم این روایات آن است که اگر سرمه‌ای این دو خصوصیت را نداشته باشد جایز است، هر چند سیاه باشد.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵؛ کشف اللثام، ج۵، ص۳۵۴.</ref>  حنبلیه نیز با استناد به برخی روایات از جمله روایتی که در آن عایشه زنی را از کشیدن سرمه سیاه بر چشم در حال احرام منع کرد این عمل را مکروه شمرده اند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۶.</ref> ولی پیروان دیدگاه مشهور این قول را پاسخ داده و آن را اجتهاد در مقابل نص دانسته اند.<ref>مختلف الشیعه، ج۴، ص۷۵.</ref>   
خط ۳۲: خط ۳۳:


== کفاره ==
== کفاره ==
کفاره سرمه کشیدن: فقیهان امامیه برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه سیاه و زینتی وی مرتکب کار حرامی شده است، ولی کفاره بر وی واجب نیست. دلیل آن عدم وجوب اصل برائت و عدم وجود دلیلی بر وجوب کفاره است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۶؛ مهذب الاحکام، ج۱۳، ص۲۲۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref> اما در روایتی از علی بن جعفر از لزوم کفاره برای ارتکاب عمل حرام در حال احرام سخن به میان آمده است،<ref>قرب الاسناد، ص۲۳۷؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۱۵۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۶۲.</ref> ولی روایت یاد شده از نظر سند و دلالت ضعیف است و نمی‌تواند حکم یاد شده را اثبات کند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸ و ۱۹۴؛ فقه الحج بحوث استدلالیه فی الحج، ج۳، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref> از این رو برخی از فقیهان معاصر برآنند که احرام گزار بنا بر احتیاط گوسفندی را قربانی کند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۵.</ref> برخی نیز برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه معطر احتیاط در آن است که محرم کفاره طیب را پرداخت کند.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۲۲.</ref> بسیاری نیز پرداخت کفاره را مستحب شمرده اند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱؛ مناسک الحج، تبریزی، ص۱۲۰.</ref> رای فقیهان اهل سنت نیز در این باره مختلف است. حنبلیه کفاره را برای سرمه کشیدن واجب نمی-دانند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۷ و ۳۱۰.</ref> شافعیه برآنند که سرمه سیاه کفاره ندارد، ولی بر محرم در صورت استفاده از سرمه معطر فدیه واجب است.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref> حنفیه کفاره را در استفاده از سرمه معطر واجب، و اگر بوی خوش سرمه اندک باشد تنها دادن صدقه‌ای را کافی می‌¬دانند، اما معتقداند اگر بوی خوش آن زیاد باشد محرم باید حیوانی را قربانی کند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در میان فقهای مالکیه در این باره سه دیدگاه وجود دارد. بر پایه دیدگاه مشهور، کفاره بر مرد و زن در صورت استفاده از سرمه واجب است. برخی از آنان کفاره را واجب ندانسته‌اند و برخی نیز گفته اند که کفاره بر زنان واجب است، ولی بر مردان واجب نیست.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>  
کفاره سرمه کشیدن: فقیهان امامیه برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه سیاه و زینتی وی مرتکب کار حرامی شده است، ولی کفاره بر وی واجب نیست. دلیل آن عدم وجوب اصل برائت و عدم وجود دلیلی بر وجوب کفاره است.<ref>تذکره الفقهاء، ج۷، ص۳۲۶؛ مهذب الاحکام، ج۱۳، ص۲۲۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸.</ref> اما در روایتی از علی بن جعفر از لزوم کفاره برای ارتکاب عمل حرام در حال احرام سخن به میان آمده است،<ref>قرب الاسناد، ص۲۳۷؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۱۵۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۶۲.</ref> ولی روایت یاد شده از نظر سند و دلالت ضعیف است و نمی‌تواند حکم یاد شده را اثبات کند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸ و ۱۹۴؛ فقه الحج بحوث استدلالیه فی الحج، ج۳، ص۲۷۹- ۲۸۰.</ref> از این رو برخی از فقیهان معاصر برآنند که احرام گزار بنا بر احتیاط گوسفندی را قربانی کند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۵.</ref> برخی نیز برآنند که در صورت استفاده محرم از سرمه معطر احتیاط در آن است که محرم کفاره طیب را پرداخت کند.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۲۲.</ref> بسیاری نیز پرداخت کفاره را مستحب شمرده اند.<ref>کتاب الحج، خوئی، ج۴، ص۱۴۸؛ مناسک الحج، سیستانی، ص۱۲۱؛ مناسک الحج، تبریزی، ص۱۲۰.</ref> رای فقیهان اهل سنت نیز در این باره مختلف است. حنبلیه کفاره را برای سرمه کشیدن واجب نمی‌دانند.<ref>المغنی، ج۳، ص۳۰۷ و ۳۱۰.</ref> شافعیه برآنند که سرمه سیاه کفاره ندارد، ولی بر محرم در صورت استفاده از سرمه معطر فدیه واجب است.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۳ و ۳۵۴.</ref> حنفیه کفاره را در استفاده از سرمه معطر واجب، و اگر بوی خوش سرمه اندک باشد تنها دادن صدقه‌ای را کافی می‌¬دانند، اما معتقداند اگر بوی خوش آن زیاد باشد محرم باید حیوانی را قربانی کند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۲۴؛ بدائع الصنایع، ج۲، ص۱۹۱.</ref> و در میان فقهای مالکیه در این باره سه دیدگاه وجود دارد. بر پایه دیدگاه مشهور، کفاره بر مرد و زن در صورت استفاده از سرمه واجب است. برخی از آنان کفاره را واجب ندانسته‌اند و برخی نیز گفته اند که کفاره بر زنان واجب است، ولی بر مردان واجب نیست.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>  


استفاده از سرمه در حال ضرورت: به نظر فقیهان امامیه سرمه کشیدن در حال ضرورت همچون مداوای چشم مباح است و کفاره ندارد به این دلیل که علاوه بر اصل اباحه، روایاتی از اهل بیت(ع) در دست است که در آنها استفاده از سرمه در صورت ضرورت و درمان جایز شمرده شده است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۲، ص۴۱؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۳ - ۴۵۴.</ref> برخی حدیث رفع و قاعده نفی حرج و دیگر قواعد کلی وارد در این باره را نیز دلیل بر جواز این عمل در حال ضرورت دانسته اند.<ref>براهین الحج للفقهاء والحجج، ج۳، ص۱۱۷.</ref>  در مقابل برخی از فقیهان کفاره را در سرمه معطر و زینتی در حال ضرورت ثابت دانسته اند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۶.</ref> از میان فقیهان اهل سنت، شافعیه برآنند که در استفاده از سرمه معطر در صورت نیاز فدیه واجب است، ولی سرمه غیر معطر در صورت نیاز فدیه ندارد.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۴.</ref> از فقهای مالکیه، هم قول به وجوب و هم قول به عدم وجوب فدیه در صورت نیاز به سرمه نقل شده است.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>
استفاده از سرمه در حال ضرورت: به نظر فقیهان امامیه سرمه کشیدن در حال ضرورت همچون مداوای چشم مباح است و کفاره ندارد به این دلیل که علاوه بر اصل اباحه، روایاتی از اهل بیت(ع) در دست است که در آنها استفاده از سرمه در صورت ضرورت و درمان جایز شمرده شده است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۲، ص۴۱؛ الحدائق الناضره، ج۱۵، ص۴۵۳ - ۴۵۴.</ref> برخی حدیث رفع و قاعده نفی حرج و دیگر قواعد کلی وارد در این باره را نیز دلیل بر جواز این عمل در حال ضرورت دانسته اند.<ref>براهین الحج للفقهاء والحجج، ج۳، ص۱۱۷.</ref>  در مقابل برخی از فقیهان کفاره را در سرمه معطر و زینتی در حال ضرورت ثابت دانسته اند.<ref>کلمه التقوی، ج۳، ص۳۲۶.</ref> از میان فقیهان اهل سنت، شافعیه برآنند که در استفاده از سرمه معطر در صورت نیاز فدیه واجب است، ولی سرمه غیر معطر در صورت نیاز فدیه ندارد.<ref>المجموع، ج۷، ص۳۵۴.</ref> از فقهای مالکیه، هم قول به وجوب و هم قول به عدم وجوب فدیه در صورت نیاز به سرمه نقل شده است.<ref>مواهب الجلیل، ج۴، ص۲۲۹.</ref>
۱۵٬۶۱۴

ویرایش