ابن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
ابن جبير تحصيل را نزد پدر آغاز کرد. او از پدرش، عبدالله اصيلي و برخي ديگر حديث شنيد. نزد علي بن ابوالعيش مقريء قرائت آموخت. از کساني همچون ابوالوليد ابن دباغ و محمد بن عبدالله تميمي اجازه نقل حديث گرفت و کساني مانند کي منذري و کمال ضرير و أبو طاهر إسماعيل ملنجي و عبدالعزيز خليلي و أبو الحسن دمياطي و أبو المکارم بن جباب سعدي مصري نيز از او روايت کرده اند.
ابن جبير تحصيل را نزد پدر آغاز کرد. او از پدرش، عبدالله اصيلي و برخي ديگر حديث شنيد. نزد علي بن ابوالعيش مقريء قرائت آموخت. از کساني همچون ابوالوليد ابن دباغ و محمد بن عبدالله تميمي اجازه نقل حديث گرفت و کساني مانند کي منذري و کمال ضرير و أبو طاهر إسماعيل ملنجي و عبدالعزيز خليلي و أبو الحسن دمياطي و أبو المکارم بن جباب سعدي مصري نيز از او روايت کرده اند.


==محمد بن جبیر و همراهی پدر==
==تبحر در نگارش و کتابت==


محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت موحدون (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>
محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت موحدون (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>
خط ۲۷: خط ۲۷:


[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]]
[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]]
نظر ابن جبير در اين سفرنامه درباره [[ايوبيان]] بسيار مثبت است. به احتمال، رويارويي [[صلاح الدين ايوبي]] با مسيحيان و گرايش تند مذهي سني­ اش در اين موضوع دخيل بوده است. ابن جبير حتي هنگامي توصيف [[اسکندريه]] آباداني شهر را به [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] نسبت مي­ دهد (ص15-16)؛ در حالي که اسکندريه پيش تر، نزديک سه قرن در دست [[فاطميان]] (297-567ق.) و آباداني خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبيني­اش نسبت به فاطميان از آنان با عنوان «عبيدي»، منسوب به عبيد موسس سلسله فاطمي ياد مي­کند نه «فاطمي» منسوب به حضرت فاطمه(س) دختر پيامبر(ص) و معتقد است که موحدون آخرين پيشوايان طريق عدل در آن زمانند(ص29-30، 56) و صلاح الدين ايوبي را به سبب الغاي رسم اخذ عوارض راهداري از حجاج مي­‌ستايد. بنابر نقل ابن جبير، اين رسم را در زمان حکومت (فاطميان) به بهانۀ تامين مخارج آذوقه [[حرمین|حرمين]] رواج يافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عيذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت ماليات مي­‌کردند.(ص38، 54) [[ایوبیان]] اين رسم را ملغا و خود را متعهد به تامين هزينه [[حرمین|حرمين]] کرد.(ص30) با اين حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوي [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] تاخيري روي دهد، به دستور امير مکه، از حاجيان مي‌­ستانند.(ص54)  
نظر ابن جبير در اين سفرنامه درباره [[ايوبيان]] بسيار مثبت است. به احتمال، رويارويي [[صلاح الدين ايوبي]] با مسيحيان و گرايش تند مذهي سني­ اش در اين موضوع دخيل بوده است. ابن جبير حتي هنگامي توصيف [[اسکندريه]] آباداني شهر را به [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] نسبت مي­ دهد (ص15-16)؛ در حالي که اسکندريه پيش تر، نزديک سه قرن در دست [[فاطميان]] (297-567ق.) و آباداني خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبيني‌اش نسبت به فاطميان از آنان با عنوان «عبيدي»، منسوب به عبيد موسس سلسله فاطمي ياد مي­کند نه «فاطمي» منسوب به حضرت فاطمه(س) دختر پيامبر(ص) و معتقد است که موحدون آخرين پيشوايان طريق عدل در آن زمانند(ص29-30، 56) و صلاح الدين ايوبي را به سبب الغاي رسم اخذ عوارض راهداري از حجاج مي­‌ستايد. بنابر نقل ابن جبير، اين رسم را در زمان حکومت (فاطميان) به بهانۀ تامين مخارج آذوقه [[حرمین|حرمين]] رواج يافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عيذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت ماليات مي­‌کردند.(ص38، 54) [[ایوبیان]] اين رسم را ملغا و خود را متعهد به تامين هزينه [[حرمین|حرمين]] کرد.(ص30) با اين حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوي [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] تاخيري روي دهد، به دستور امير مکه، از حاجيان مي‌­ستانند.(ص54)  


گزارش مفصل  ابن جبیر  از قاهره نیز ارزش تاريخي دارد.(ص19-29)ورود ابن جبير به سرزمین حجاز از طریق مسیر دریایی، درياي سرخ به جده،بوده است. (ص52-53)  
گزارش مفصل  ابن جبیر  از قاهره نیز ارزش تاريخي دارد.(ص19-29)ورود ابن جبير به سرزمین حجاز از طریق مسیر دریایی، درياي سرخ به جده،بوده است. (ص52-53)