ابن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
==تبحر در نگارش و کتابت==
==تبحر در نگارش و کتابت==


محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت موحدون (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>
محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]]  رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت [[موحدون]] (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref>


==سفر به حج==
==سفر به حج==
خط ۲۷: خط ۲۷:


[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]]
[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]]
نظر ابن جبير در اين سفرنامه درباره [[ايوبيان]] بسيار مثبت است. به احتمال، رويارويي [[صلاح الدين ايوبي]] با مسيحيان و گرايش تند مذهي سني­ اش در اين موضوع دخيل بوده است. ابن جبير حتي هنگامي توصيف [[اسکندريه]] آباداني شهر را به [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] نسبت مي­ دهد (ص15-16)؛ در حالي که اسکندريه پيش تر، نزديک سه قرن در دست [[فاطميان]] (297-567ق.) و آباداني خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبيني‌اش نسبت به فاطميان از آنان با عنوان «عبيدي»، منسوب به عبيد موسس سلسله فاطمي ياد مي­کند نه «فاطمي» منسوب به حضرت فاطمه(س) دختر پيامبر(ص) و معتقد است که موحدون آخرين پيشوايان طريق عدل در آن زمانند(ص29-30، 56) و صلاح الدين ايوبي را به سبب الغاي رسم اخذ عوارض راهداري از حجاج مي­‌ستايد. بنابر نقل ابن جبير، اين رسم را در زمان حکومت (فاطميان) به بهانۀ تامين مخارج آذوقه [[حرمین|حرمين]] رواج يافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عيذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت ماليات مي­‌کردند.(ص38، 54) [[ایوبیان]] اين رسم را ملغا و خود را متعهد به تامين هزينه [[حرمین|حرمين]] کرد.(ص30) با اين حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوي [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] تاخيري روي دهد، به دستور امير مکه، از حاجيان مي‌­ستانند.(ص54)  
نظر ابن جبير در اين سفرنامه درباره [[ايوبيان]] بسيار مثبت است. به احتمال، رويارويي [[صلاح الدين ايوبي]] با مسيحيان و گرايش تند مذهبي سني­ اش در اين موضوع دخيل بوده است. ابن جبير حتي درتوصيف [[اسکندريه]] آباداني شهر را به [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] نسبت مي­ دهد (ص15-16)؛ در حالي که اسکندريه پيش‌تر، نزديک سه قرن در دست [[فاطميان]] (297-567ق.) و آباداني خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبيني‌اش نسبت به فاطميان از آنان با عنوان «عبيدي»، منسوب به عبيد موسس سلسله فاطمي ياد مي­‌کند نه «فاطمي» منسوب به [[حضرت فاطمه]](س) دختر پيامبر(ص) و معتقد است که [[موحدون]] آخرين پيشوايان طريق عدل در آن زمانند(ص29-30، 56) و [[صلاح الدين ايوبي]] را به سبب الغاي رسم اخذ عوارض راهداري از [[حج گزاران|حجاج]] مي­‌ستايد. بنابر نقل ابن جبير، اين رسم در زمان حکومت [[فاطميان]] به بهانۀ تامين مخارج آذوقه [[حرمین|حرمين]] رواج يافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عيذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت ماليات مي­‌کردند.(ص38، 54) [[ایوبیان]] اين رسم را ملغا و خود را متعهد به تامين هزينه [[حرمین|حرمين]] کردند.(ص30) با اين حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوي [[صلاح الدين ایوبی|صلاح‌الدين]] تاخيري روي می‌داد، به دستور امير [[مکه]]، از حاجيان مي‌­ستاندند.(ص54)  


گزارش مفصل  ابن جبیر  از قاهره نیز ارزش تاريخي دارد.(ص19-29)ورود ابن جبير به سرزمین حجاز از طریق مسیر دریایی، درياي سرخ به جده،بوده است. (ص52-53)  
گزارش مفصل  ابن جبیر  از [[قاهره]] نیز ارزش تاريخي دارد.(ص19-29)ورود ابن جبير به سرزمین [[حجاز]] از طریق مسیر دریایی، درياي سرخ به [[جده]]،بوده است. (ص52-53)  
=== سفر دوباره به حج ===
=== سفر دوباره به حج ===
او دو بار ديگر به [[حج]] رفت که اثر مکتوبي از آنها بر جاي نمانده و اطلاعي از جزئيات اين سفرها در دست نيست. سه سال پس از بازگشت از سفر اول، دومين سفر خود را به [[حجاز]] آغاز کرد؛ زماني که بيت المقدس برخلاف سفر پيشين، ديگر در تصرف صليبيان نبود و چند سالي از آزادي‌اش به دست صلاح الدين ايوبي در 583 قمري/1187م.  مي‌گذشت. اين سفر از ربيع الاول 585 تا 13 شعبان 587 قمري طول کشيد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> پس از بازگشت سالها در وطن ماند و وقتي همسرش عاتکۀ دختر ابوجعفر ورقشي وزير درگذشت، تصميم به سفر بعدي گرفت<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298.</ref> که از تاريخ دقيق آن اطلاعي در دست نيست.
او دو بار ديگر به [[حج]] رفت که اثر مکتوبي از آنها بر جاي نمانده و اطلاعي از جزئيات اين سفرها در دست نيست. سه سال پس از بازگشت از سفر اول، دومين سفر خود را به [[حجاز]] آغاز کرد؛ زماني که بيت المقدس برخلاف سفر پيشين، ديگر در تصرف صليبيان نبود و چند سالي از آزادي‌اش به دست صلاح الدين ايوبي در 583 قمري/1187م.  مي‌گذشت. اين سفر از ربيع الاول 585 تا 13 شعبان 587 قمري طول کشيد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> پس از بازگشت سالها در وطن ماند و وقتي همسرش عاتکۀ دختر ابوجعفر ورقشي وزير درگذشت، تصميم به سفر بعدي گرفت<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298.</ref> که از تاريخ دقيق آن اطلاعي در دست نيست.