موسوعه رد شبهات جلد بیستم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:
* ابوالدرداء عویمر بن زید الخزرجی
* ابوالدرداء عویمر بن زید الخزرجی
* زید بن ثابت<ref>موسوعه رد شبهات/قرآن، ص116-117</ref>
* زید بن ثابت<ref>موسوعه رد شبهات/قرآن، ص116-117</ref>
==مفهوم شناسی«تبیان کل شی‌ء بودن قرآن» و پیوند آن با نسخپذیری قرآن توسط گفتار اهل بیت==
در این بخش ضمن تعریف ماهیم تبیان و نسخ سه شبهه را مطرح می کند:
===شبهه اول: ناسازگاری«حق تشریع» جانشین پیامبر با کامل بودن شریعت===
براساس دیدگاه شیعه جانشین پیامبر باداشتن حق تشریع می تواند جزییات جدیدی برای احکام شریعت بیان کند، حال آن که این مسأله براساس آیات و روایات و اجماع نظر مسلمانان صحیح نیست.
پاسخ: پیامبر آخرین نبی خدا بوده و تمامی شریعت بدون کاستی بر او نازل شده است اما مردم از همه شریعت بهره نبرده اند و با وفات پیامبر  به جانشین معصومی که پیامبر تعیین کرده، برای دریافت احکام رجوع می کنند.
===شبهه دوم: محدودیت زمانی حق تشریع امامان شیعه===
تکامل و پویایی اسلام به عنوان دین جاویدان، حتی با پذیرش جایگاه تشریع برای امامان شیعه مورد خدشه است. سخنان امامان تنها مسائل صدر اسلام را در برمی گیرد و جوابگوی مسائل روز نیست.
پاسخ:
امامان شیعه ضمن پاسخگویی به مردم راهبرد اجتهاد و استباط از ادله معتبر عقلی و شرعی را به پیروان خود آموزش داند و این شیوه مختص زمان غیبت امام معصوم نبود و عالمان شیعه به بهره گیری از این شیوه در زمان حیات امامان معصوم نیزتوصیه می شدند.
===شبهه سوم: ناسازگاری حق تشریع امامان شیعه با مسأله وحی===
خداوند در قرآن گواهی داده که همه سخنان پیامبر براساس وحی است. حال اگر شیعه به حق تشریع برای امامان قائل باشد ضمن ناسازگاری با ختم نبوت با منابع شیعی نیز همخوانی ندارد و امامان همواره وحی به خود را انکار کرده اند.
مسأله خاتمیت نبوت از ضروریات اسلام است. پیامبر هر آنچه به او وحی شده است تماما به جانشینی خود تعیین نموده منتقل کرده و این انتقال معارف دینی از امامی به امام دیگر منتقل شده و نیازی به وحی نبوده است.