کاربر:Salar/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی)
خط ۱: خط ۱:
'''فقه حج از نگاه امام علی(علیه‌السلام)''' مجموعه روایاتی است از امام علی(ع) درباره ابواب حج مانند احکام، آداب و مستحبات. امام برای کسی که در راه سفر حج بمیرد بهشت را ضمانت کرده است. روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره حج را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد. علاوه بر فقهای شیعه، علمای اهل سنت نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند. محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.
'''حج در سخنان امام علی(علیه‌السلام)''' مجموعه روایاتی است از حضرت علی(ع) درباره ابواب حج مانند احکام، آداب و مستحبات. امام برای کسی که در راه سفر حج بمیرد بهشت را ضمانت کرده است. روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره حج را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد. علاوه بر فقهای شیعه، علمای اهل سنت نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند. محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.


==جایگاه و اهمیت موضوع==
==جایگاه و اهمیت موضوع==
خط ۶: خط ۶:
بنابر روایتی از امام علی(ع)، خداوند حج را نشانه خاکساری بندگان در برابر عظمت، و اعتراف به عزت خداوندی‌اش قرار داد.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۵، خطبه اول.</ref> در روایتی دیگر نیز به جا آوردن حج را سبب سعادت انسان دانسته<ref>وسائل، ج۱۱، ص۲۱.</ref> و برای کسی که در راه این سفر بمیرد بهشت را ضمانت کرده است.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۰۲، ح ۲۹.</ref> احادیث نقل شده از علی بن ابی‌طالب(ع) درباره حج در متون فقهی شیعه همچون وسائل الشیعه آمده است.<ref>نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۱.</ref> علمای اهل سنت نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>
بنابر روایتی از امام علی(ع)، خداوند حج را نشانه خاکساری بندگان در برابر عظمت، و اعتراف به عزت خداوندی‌اش قرار داد.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۵، خطبه اول.</ref> در روایتی دیگر نیز به جا آوردن حج را سبب سعادت انسان دانسته<ref>وسائل، ج۱۱، ص۲۱.</ref> و برای کسی که در راه این سفر بمیرد بهشت را ضمانت کرده است.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۰۲، ح ۲۹.</ref> احادیث نقل شده از علی بن ابی‌طالب(ع) درباره حج در متون فقهی شیعه همچون وسائل الشیعه آمده است.<ref>نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۱.</ref> علمای اهل سنت نیز در برخی مباحث فقهی حج به احادیثی از امام علی(ع) استناد کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>
==برتری حج تمتع بر عمره==
==برتری حج تمتع بر عمره==
در اسلام دو نوع حج داریم؛ حج تمتع و حج عمره مفرده. امامیه با توجه به حدیثی از امام علی(ع) معتقدند حج تمتع بر عمره برتری دارد اما علمای مشهور اهل سنت عمره مفرده را افضل و برتر می‌دانند و حدیثی نیز دراین‌باره از امام علی نقل کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>
در اسلام دو نوع حج داریم؛ حج تمتع و حج عمره مفرده. امامیه با توجه به حدیثی از امام علی(ع) معتقدند حج تمتع بر عمره برتری دارد اما علمای مشهور اهل سنت عمره مفرده را افضل و برتر می‌دانند و حدیثی نیز دراین‌باره از امام علی(ع) نقل کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref>
==احادیث امام علی(ع) درباره حج==
==احادیث امام علی(ع) درباره حج==
روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره حج را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد.
روایات وارد شده از امام علی(ع) درباره حج را می‌توان به سه دسته مقدمات حج، محرّمات و کفاره کارهای خلاف در حال احرام و افعال حج تقسیم کرد.
خط ۱۲: خط ۱۲:
امام علی(ع) در این روایات احکام مقدماتی فریضه حج را بیان می‌کند که مربوط به پیش از احرام است. برخی از این احادیث عبارتند از:
امام علی(ع) در این روایات احکام مقدماتی فریضه حج را بیان می‌کند که مربوط به پیش از احرام است. برخی از این احادیث عبارتند از:
*'''نیت''': در کتاب «موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب»، روایتی از امام نقل شده که فقهای اهل سنّت از آن نیت نوع{{یادداشت|نیت نوع یعنی شخصی که قصد حج و پوشیدن لباس احرام دارد، بسته به نوع حجی که در نظر دارد (تمتع، اِفراد یا قِران)، نیت می‌کند.}} را استفاده کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref> همچنین محمدحسن نجفی، فقیه شیعه در جواهر الکلام، جنبه نیّت را نیت نوع دانسته است.{{یادداشت|فقها در جنبه نیّت شخصی که قصد حج دارد اختلاف نظر دارند که نیّت احرام است یا خروج به طرف مکه یا نیّت نوع (تمتع، اِفراد یا قِران) یا جمع میان نیّت نوع و نیّت هر یک از افعال حج؟. صاحب جواهر وجوه متعددی را از فقها نقل کرده و سپس نیّت نوع را می‌پذیرد.}}<ref>جواهر، ج۶، ص۴۴۲.</ref> گرچه در این حدیث، حکم مختصر کسی آمده که حج به جانیاورده است.
*'''نیت''': در کتاب «موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب»، روایتی از امام نقل شده که فقهای اهل سنّت از آن نیت نوع{{یادداشت|نیت نوع یعنی شخصی که قصد حج و پوشیدن لباس احرام دارد، بسته به نوع حجی که در نظر دارد (تمتع، اِفراد یا قِران)، نیت می‌کند.}} را استفاده کرده‌اند.<ref>قلعه‌جی، موسوعه فقه علی بن ابی‌طالب، ص۲۰۵.</ref> همچنین محمدحسن نجفی، فقیه شیعه در جواهر الکلام، جنبه نیّت را نیت نوع دانسته است.{{یادداشت|فقها در جنبه نیّت شخصی که قصد حج دارد اختلاف نظر دارند که نیّت احرام است یا خروج به طرف مکه یا نیّت نوع (تمتع، اِفراد یا قِران) یا جمع میان نیّت نوع و نیّت هر یک از افعال حج؟. صاحب جواهر وجوه متعددی را از فقها نقل کرده و سپس نیّت نوع را می‌پذیرد.}}<ref>جواهر، ج۶، ص۴۴۲.</ref> گرچه در این حدیث، حکم مختصر کسی آمده که حج به جانیاورده است.
*'''وجوب حج بر زن، گرچه محرمی همراهش نباشد''': امام علی(ع) در روایتی حج را واجب می‌داند بر زنی که با گروهی صالح به حج می رود در حالی که محرم یا شوهرش در این سفر نیست.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۵۵.</ref> در وجوب حج بر این زن، گمان وی به امنیّتش کافی است؛ زیرا اگر امنیت داشته و در گروه (کاروان)، معتمدانی با او باشند، مستطیع خواهد بود<ref>جواهر، ج۶، ص۳۹۳.</ref> اما اگر ترس از راه بر او چیره شود، حج گزاردن بر این زن واجب نیست.
*'''وجوب حج بر زن، گرچه محرمی همراهش نباشد''': امام علی(ع) در روایتی حج را واجب می‌داند بر زنی که با گروهی صالح به حج می‌رود در حالی که محرم یا شوهرش در این سفر نیست.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۱۵۵.</ref> در وجوب حج بر این زن، گمان وی به امنیّتش کافی است؛ زیرا اگر امنیت داشته و در گروه (کاروان)، معتمدانی با او باشند، مستطیع خواهد بود<ref>جواهر، ج۶، ص۳۹۳.</ref> اما اگر ترس از راه بر او چیره شود، حج گزاردن بر این زن واجب نیست.
*'''نیابت و احکام آن''': امام علی(ع)، به پیر مردی که به علت بیماری یا پیری، حج نگزارده بود دستور داد مردی را بفرستد تا به نیابت از او حج به جا آورد.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۶۳، ح۱، حدیث سوم و پنجم و ششم این باب، همین گونه است.</ref>
*'''نیابت و احکام آن''': امام علی(ع)، به پیر مردی که به علت بیماری یا پیری، حج نگزارده بود دستور داد مردی را بفرستد تا به نیابت از او حج به جا آورد.<ref>وسائل، ج۱۱، ص۶۳، ح۱، حدیث سوم و پنجم و ششم این باب، همین گونه است.</ref>


خط ۲۰: خط ۲۰:


محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۰۹-۲۱۱</ref>
محمد روّاس قلعه چی، نویسنده اهل سنت در کتاب موسوعه فقه علی بن ابی طالب، روایات امام در این باره را که در منابع اهل سنت است جمع آوری کرد.<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۰۹-۲۱۱</ref>
*'''روغن مالی بدن بعد از احرام جایز نیست''': امام علی(ع) استعمال عطر و روغن توسط محرم را جایز نمی‌داند<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۰.</ref> و اگر بوی آن پس از احرام باقی می ماند، باز هم محرم نمی تواند پیش از احرام روغن استعمال نماید.<ref>جواهر، ج۶، ص۶۳۳.</ref>
*'''روغن مالی بدن بعد از احرام جایز نیست''': امام علی(ع) استعمال عطر و روغن توسط محرم را جایز نمی‌داند<ref>قلعه چی، موسوعه فقه علی بن ابی طالب، ص۲۱۰.</ref> و اگر بوی آن پس از احرام باقی می‌ماند، باز هم محرم نمی‌تواند پیش از احرام روغن استعمال نماید.<ref>جواهر، ج۶، ص۶۳۳.</ref>
*'''جواز احرام به لباس رنگ شده با گِل سرخ''': احرام به لباس رنگ شده جایز نیست، مگر آنکه با گِل سرخ (خاکی سرخ که با آن لباس را رنگ می کنند) رنگ شده باشد.<ref>وسائل، ج۱۲، ص۴۸۲.</ref>
*'''جواز احرام به لباس رنگ شده با گِل سرخ''': احرام به لباس رنگ شده جایز نیست، مگر آنکه با گِل سرخ (خاکی سرخ که با آن لباس را رنگ می‌کنند) رنگ شده باشد.<ref>وسائل، ج۱۲، ص۴۸۲.</ref>
*'''عقد ازدواج''': نکاح بر محرم جایز نیست و اگر این کار را کرد، نکاحش باطل است.<ref>ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۶۴؛ المحلی، ج۷، ص۱۹۹؛ سنن بیهقی، ج۵، ص۶۶ و ج۷، ص۲۱۳؛ کنز العمّال، ص۱۲۸۴۵؛ المجموع، ج۷، ص۲۹.</ref>
*'''عقد ازدواج''': نکاح بر محرم جایز نیست و اگر این کار را کرد، نکاحش باطل است.<ref>ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۶۴؛ المحلی، ج۷، ص۱۹۹؛ سنن بیهقی، ج۵، ص۶۶ و ج۷، ص۲۱۳؛ کنز العمّال، ص۱۲۸۴۵؛ المجموع، ج۷، ص۲۹.</ref>


۳٬۲۴۱

ویرایش