←نماز زيارت و دعاى پس از آن
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== نماز زيارت و دعاى پس از آن == | == نماز زيارت و دعاى پس از آن == | ||
مستحب است پس از خواندن زیارتنامه، دو ركعت [[نماز زيارت]] خوانده و ثواب آن vh به پيامبر(ص) هدیه کند و پس از آن بگوید: | |||
مستحب است پس از خواندن زیارتنامه، دو ركعت [[نماز زيارت]] خوانده | |||
{{نقل قول دوقلو | {{نقل قول دوقلو | ||
| تیتر= دعای اول پس از نماز زیارت | | تیتر= دعای اول پس از نماز زیارت | ||
خط ۷۵: | خط ۷۴: | ||
| خداوندا! من براى تو نماز و ركوع و سجود گزاردم كه تو يگانه و بى همتايى، و نماز و ركوع و سجود جز براى تو نمى تواند باشد و تو خدايى مى باشى كه معبودى جز تو نيست، خداوندا! اين دو ركعت هديه از سوى من به سرور و مولايم رسول خدا(ص) مى باشد آن را از من بپذير به بهترين صورت، و به بهترين پاداشى كه اميد آن را از جانب تو و پيامبرت دارم، اى سرپرست مؤمنان، پاداشم ده. | | خداوندا! من براى تو نماز و ركوع و سجود گزاردم كه تو يگانه و بى همتايى، و نماز و ركوع و سجود جز براى تو نمى تواند باشد و تو خدايى مى باشى كه معبودى جز تو نيست، خداوندا! اين دو ركعت هديه از سوى من به سرور و مولايم رسول خدا(ص) مى باشد آن را از من بپذير به بهترين صورت، و به بهترين پاداشى كه اميد آن را از جانب تو و پيامبرت دارم، اى سرپرست مؤمنان، پاداشم ده. | ||
}} | }} | ||
{{سخ}} | |||
و نيز مستحب است بعد از نماز اين دعا را بخواند: | و نيز مستحب است بعد از نماز اين دعا را بخواند: | ||
{{نقل قول دوقلو | |||
| تیتر= دعای اول پس از نماز زیارت | |||
|اَللّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيّـِكَ مُحَمَّد صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ: {{آیه|وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِيماً}}، وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ، اَللّهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَيِّءِ عَمَلِي، وَمُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي، وَمُقِرّاً لَكَ بِها، وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِها مِنّـِي، وَاجْعَلْنِي اللّهُمَّ بِمُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ، يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمّـِي يا نَبِيَّ اللهِ، يا سَيّـِدَ خَلْقِ اللهِ، إِنّـِي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ رَبّـِكَ وَرَبّـِي، لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي، وَيَتَقَبَّلَ مِنّـِي عَمَلِي، وَيَقْضِيَ لِي حَوائِجِي | |||
| خدايا تو خود به پيغمبرت محمد(ص) فرمودى: «و اگر ايشان به خود ستم كنند و نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر نيز براى آنها آمرزش طلب كند حتماً مىيابند خدا را توبه پذير و مهربان» و من زمان رسول تو را، كه سلام بر او و آلش باد، درك نكردم خدايا اكنون او را از روى شوق زيارت كرده و از كار بدم توبه خواهم و از گناهانم به درگاهت آمرزش جويم و اقرار بدان گناهانم نيز دارم و تو خود آنها را بهتر از من مىدانى و توجه كنم به درگاهت بوسيله پيامبر رحمت درودهاى تو بر او و آلش باد پس قرار ده خدايا به حق محمد و خاندانش مرا آبرومند پيش خود در دنيا و آخرت و از نزديكانت، اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت اى پيامبر خدا اى آقاى خلق خدا من بوسيله تو رو كنم به درگاه خدا پروردگار تو و پروردگارم تا بيامرزد گناهانم را و بپذيرد از من كردارم را و برآورد حاجاتم را | |||
ايشان به خود ستم كنند و نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند | | فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبّـِكَ وَرَبّـِي، فَنِعْمَ الْمَسْؤُولُ | ||
پس تو هم شفيع من باش در پيشگاه پروردگارت و پروردگار من زيرا كه نيكو خدائى است كه از او درخواست شود | |||
كه سلام بر او و آلش | |||
و از گناهانم به درگاهت آمرزش جويم و اقرار بدان گناهانم نيز دارم و تو خود آنها را بهتر از من | |||
و توجه كنم به درگاهت بوسيله پيامبر رحمت درودهاى تو بر او و آلش باد | |||
پس قرار ده خدايا به حق محمد و خاندانش مرا آبرومند پيش خود در دنيا | |||
و آخرت و از نزديكانت، اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم | |||
به فدايت اى پيامبر خدا اى آقاى خلق خدا من بوسيله تو رو كنم به درگاه خدا | |||
پروردگار تو و پروردگارم تا بيامرزد گناهانم را و بپذيرد از من كردارم را و برآورد | |||
رَبّـِي، وَنِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يا مُحَمَّدُ، عَلَيْكَ وَعَلى أَهْلِ | رَبّـِي، وَنِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يا مُحَمَّدُ، عَلَيْكَ وَعَلى أَهْلِ | ||
مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى محمد كه بر تو و اهل | مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى محمد كه بر تو و اهل | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۱۸: | ||
وَصاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ). يَوْمَ تَشَقَّقُ الاَْرْضُ وَأَكْنافُ السَّماءِ. ( يَوْمَ | وَصاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ). يَوْمَ تَشَقَّقُ الاَْرْضُ وَأَكْنافُ السَّماءِ. ( يَوْمَ | ||
همسرش وفرزندانش مى گريزد، روزى كه زمين و اطراف آسمان از هم مى شكافد، روزى كه | همسرش وفرزندانش مى گريزد، روزى كه زمين و اطراف آسمان از هم مى شكافد، روزى كه | ||
تَأْتِي كُلُّ نَفْس تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها ). | تَأْتِي كُلُّ نَفْس تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها ). | ||
هركس (در فكر خويش است و) از خودش دفاع مى كند، | هركس (در فكر خويش است و) از خودش دفاع مى كند، | ||
فَيُنَبّـِئُهم | | يَوْمَ يُرَدُّونَ فِيهَ إلَى اللّهِ فَيُنَبّـِئُهم بِما عَمِلوُا، {{آیه|يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَلا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاّ مَنْ رَحِمَ اللهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ}}، يَومَ يُرَدُّونَ إِلَى اللّهِ مَوْلاهُمُ الحَقِّ {{آیه|يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ اْلأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى نُصُب يُوفِضُونَ}}، كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدّاعِ إِلى اللّهِ يَوْمَ الْواقِعَةِ، يَوْمَ تُرَجُّ الاَْرْضُ رَجّاً، {{آیه|يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُكَالْمُهْلِ، وَتَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ، وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً}}، يَوْمَ الشّاهِدِ وَالْمَشْهوُدِ، يَوْمَ تَكوُنُ الْمَلآئِكَةُ صَفّاً صَفّاً. | ||
مى | | روزى كه مردم به سوى خداى خود بازگردانده مى شوند، پس او آنان را به آنچه كرده اند آگاه مى كند، روزى كه هيچ دوستى هيچ كمكى به دوستش نمى كند و از هيچ سو يارى نمى شوند مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار دهد، كه او قدرتمندومهربان است، روزى كه همه به سوى مولاى حقيقى خود برگردانده مىشوند، روزى كه شتابان از گورهابيرون مى آيند،گويى آنان به سوى بت ها مى دوند ومى كوچند، گويا آنان ملخ هايى پراكنده اندكه ازگورهابرمى خيزند وبه سوى دعوت كننده، به سوى خدا گردن مى كشند، روز واقعه حتمى، روزى كه زمين به شدّت مى لرزد، روزى كه آسمان همچون فلزّ گداخته شود و كوه ها همچون پشم، رشته و متلاشى گردد و هيچ دوست صميمى سراغ دوست خود را نمى گيرد، روزشاهد (كه پيامبر وگواهان اعمال امّت) ومشهود (اعمال امّت)، روزى كه فرشتگان صف در صف مى ايستند. | ||
| اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ، وَلا تُخْزِنِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ بِما جَنَيْتُ عَلى نَفْسِي، وَاجْعَلْ يا رَبّـِ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيائِكَ مُنْطَلَقِي، [وَ] فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدوَأَهْلِ بَيْتِهِ(ع) مَحْشَري، وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي، وَفِي الْغُرِّ الْكِرامِ مَصْدَرِي، وَأَعْطِنِي كِتابِي بِيَمِينِي حَتّى أَفوُزَ بِحَسَناتِي، وَتُبَيّـِضَ بِهِ وَجْهِي وَتُيَسّـِرَبِهِ حِسابِي، وَتُرَجّـِحَ بِهِ مِيزانِي، وَأَمضِيَ مَعَ الْفائِزِينَ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحِينَ إِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ يا إلهَ الْعالَمِينَ. | |||
هيچ سو يارى نمى شوند مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار دهد، كه او قدرتمندومهربان است، روزى | | خداوندا! بر وضعيت من در آن روز رحمت آور و در آن روز به سبب آنچه بر خويش بد كرده ام خوارم مساز. پروردگارا، در آن روز راه ومسيرم را با اولياى خودت قرار بده و حشر مرا در زمره محمد و خاندان او(ع) قرار بده، ورودم را به حوض كوثر بگردان و خروجم را همراه با سپيد رويان بزرگوار قرار بده، نامه اعمالم را به دست راستم عطا كن تا به سبب حسناتم رستگار شوم و به سبب آن رو سفيدم كنى و حسابم را آسان سازى و با آن ميزانم را برتر كنى و همراه بندگان صالح و رستگارت به سوى رضوان و بهشت برين تو رهسپار شوم، اى معبود جهانيان. | ||
| اَللّهُمَّ إِنّـِي أَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلائِقِ بِجَرِيرَتِي، وَأَنْ أَلْقى الْخِزْيَ وَالنَّدامَةَ بِخَطِيئَتِي، وَأَنْ تَُظهَِرَ فِيهِ سَيّـِئاتِي عَلى حَسَناتِي، [وَ] أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلائِقِ بِاسْمِي، يا غَنِيُّ يا كَرِيمُ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلسَّتْرَ، اَلسَّتْرَ. اَللّهُمَّ وَأَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكوُنَ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ فِي (مَواقِفِ الْخِزْيِ وَ) مَواقِفِ الاَْشْرارِ مَوْقِفِي، أوْ فِي مَقامِ الاَْشْقِياءِ مَقامِي، وَإِذا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمالِهِمْ زُمَراً إِلى مَنازِلِهِم، فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَفِي زُمْرَةِ أَوْلِيائِكَ الْمُتَّقِينَ، إِلى جِنانِكَ يا رَبَّ الْعالَمِينَ. | |||
كه همه به سوى مولاى حقيقى خود برگردانده | | خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه در آن روز، به سبب گناهانم ميان خلايق رسوايم كنى و به سبب خطاهايم خوارى و پشيمانى بكشم و در آن روز، بدى هايم را بر خوبى هايم غالب گردانى و مرا ميان خلايق، به نام ياد كنى، اى بى نياز، اى بزرگوار، ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، بپوشان، بپوشان. خداوندا! به تو پناه مى برم كه در آن روز، جايگاه من در جايگاه هاى خوارى و بدان باشد، يا در جمع شقاوتمندان باشم. وقتى بندگانت را از هم جدا ساختى و هر يك را به سبب اعمالشان گروه گروه به سوى منزلگاه هايشان سوق دادى، مرا هم به رحمت خويش در ميان بندگان شايسته ات و در زمره دوستان تقواپيشه ات به سوى بهشت خودسوق بده، اى پروردگارجهانيان». | ||
مى آيند،گويى آنان به سوى بت ها مى دوند ومى كوچند، گويا آنان ملخ هايى پراكنده اندكه ازگورهابرمى خيزند | |||
وبه سوى دعوت كننده، به سوى خدا گردن مى كشند، روز واقعه حتمى، روزى كه زمين به شدّت مى لرزد، | |||
روزى كه آسمان همچون فلزّ گداخته شود و كوه ها همچون پشم، رشته و متلاشى گردد و | |||
هيچ دوست صميمى سراغ دوست خود را نمى گيرد، روزشاهد (كه پيامبر وگواهان اعمال امّت) ومشهود (اعمال امّت)، روزى كه | |||
فرشتگان صف در صف مى ايستند. | |||
اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ، وَلا تُخْزِنِي فِي ذلِكَ | |||
خداوندا! بر وضعيت من در آن روز رحمت آور و در آن | |||
روز به سبب آنچه بر خويش بد كرده ام خوارم مساز. پروردگارا، در آن روز راه ومسيرم را با | |||
اولياى خودت قرار بده و حشر مرا در زمره محمد و خاندان او(ع) قرار بده، | |||
ورودم را به حوض كوثر بگردان و خروجم را همراه با سپيد رويان بزرگوار قرار بده، نامه | |||
اعمالم را به دست راستم عطا كن تا به سبب حسناتم رستگار شوم و به سبب آن رو سفيدم كنى | |||
رستگارت به سوى رضوان و بهشت برين تو رهسپار شوم، اى معبود جهانيان. | |||
خلايق رسوايم كنى و به سبب خطاهايم خوارى و پشيمانى بكشم | |||
و در آن روز، بدى هايم را بر خوبى هايم غالب گردانى و مرا ميان خلايق، | |||
به نام ياد كنى، اى بى نياز، اى بزرگوار، ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، بپوشان، بپوشان. | |||
خداوندا! به تو پناه مى برم كه در آن روز، جايگاه من | |||
در جايگاه هاى خوارى و بدان باشد، يا در جمع شقاوتمندان | |||
باشم. وقتى بندگانت را از هم جدا ساختى و هر يك را به سبب اعمالشان گروه گروه به سوى | |||
منزلگاه هايشان سوق دادى، مرا هم به رحمت خويش در ميان بندگان شايسته ات و در زمره | |||
دوستان تقواپيشه ات به سوى بهشت خودسوق بده، اى پروردگارجهانيان». |