رأس الحسين (زیارتگاه): تفاوت میان نسخه‌ها

در زمان خلافت یزید بن معاویه، هنگامی که امام حسین از بیعت با او خودداری کرد و راهی کوفه شد، سپاهی به مقابله با آن حضرت فرستاده شد و یزید به آن‌ها گفت یا از حسین(ع) بیعت بگیرند یا سرش را بیاورند.<ref>مقتل خوارزمی، ص 269</ref>

پس از شهادت امام حسین سر آن حضرت را از بدنش جدا کردند. درباره کسی که سر را برید اختلاف نظر وجود دارد، برخی، از سنان بن انس<ref>تاریخ طبری، ج5، ص 453</ref> و برخی از شمر <ref>الارشاد، ج2، ص 112</ref>نام برده‌اند.

بنا به نقل مقتل نویسان، ابن زیاد سرهای شهیدان را در کوفه گردانید و سپس به دستور یزید، خاندان پیامبر را به همراه سرها به شام فرستاد.

معروفترین مناطقی که اسیران در راه شام از آن عبور کردند عبارتند از: تکریت، موصل، نصیبین، رقه، حلب، قنسرین، حمص، بعلبک و دمشق.

بر اساس روایتی در برخی منابع شیعه، امام صادق راس الحسین را نزد قبر امیرالمومنین زیارت کرد. از زبان امام صادق نقل شده که هنگامی که سر امام حسین به شام بردند، یکی از شیعیان آن را ربود و در کنار امیرالمومنین دفن کرد. <ref>الکافی، ج۴، ص ۵۷۱؛ التهذیب، ج۶، ص ۳۵؛ کامل الزیارات، ص ۸۷؛ دلائل الامامه، ص ۴۵۹ </ref>

این روایات را از نظر سند ضعیت دانسته و تناقض‌ها و ناسازگاری‌های تاریخی آن را یادآوری کرده‌اند.<ref>راس الحسین و مقام‌های آن، ص ۳۶۷</ref>

بنابر گزارشی از کتاب طبقات ابن سعد، یزید سر امام را برای عمرو بن سعید والی مدینه فرستاد و او دستور داد سر آن حضرت را کفن و در بقیع کنار مادرش دفن کردند.<ref>ترجمة الامام الحسین، ابن سعد، ص ۸۴</ref>

برخی نویسندگان دیگر نیز به وجود مدفن راس الحسین در مدینه اشاره کرده اند.<ref>مقتل الحسین، ص ۵۶۸، التذکره، ج ۲، ص ۶۴۸</ref>

بنابر برخی گزارش‌های تاریخی دیگر سر آن حضرت در مدینه دفن نشد و تنها مدتی به مدینه ارسال شد اما در این شهر باقی نماند و به شام یا جای دیگری فرستاده شد.<ref>انساب الاشراف، ج۳، ص ۴۱۸-۴۱۹</ref>

ملحق شدن سر امام حسین(ع) به پیکر پاکش در کربلا، قولی است که شهرت زیادی بین شیعه داشته است.<ref>بحار الانوار، ج45& ص 232</ref><ref>الامام الحسین و الصحابه& ج 1& ص 428</ref> قدیم ترین منبع این قول، سخن شیخ صدوق در امالی است که می گوید امام سجاد همراه زنان اهل بیت از شام خارج شد و سر مقدس را به کربلا برگرداند.<ref>الامالی& ص 231</ref> این قول در کتاب های دیگر نیز تکرار شده است.<ref>رسائل المرتضی، ج3، ص 130 ؛ روضه الواعظین، ص ۱۹۲؛ اعلام الوری، ج۲، ص ۹۶</ref>برخی پژوهشگران در اعتبار روایت شیخ صدوق تردید کرده‌اند و آن را دچار مشکلات سندی و محتوایی می‌دانند.<ref>راس الحسین و مقام‌های آن، ص ۳۷۶</ref>  

در این باره در متون اهل سنت، از هشام کلبی دو سخن مخالف هم نقل شده است، ابن جوزی از او نقل کرده که راس الحسین به کربلا برگردانده شد<ref>تذکره الخواص، ص ۲۶۵</ref> و بلاذری از او نقل کرده که یزید سر را به مدینه و سپس به دمشق بازگرداند و در آنجا دفن کرد.<ref>انساب الاشراف، ج۳، ص ۴۱۹</ref>

برخی منابع برگرداندن سر مقدس به کربلا را در روز بیستم صفر (اربعین) و به وسیله کاروان اسیران اهل بیت گزارش کرده اند.<ref>اقبال،‌ ج۳، ص ۹۸؛ العیون،ص، ۷۴۷َ مزارات، ص ۲۷۰</ref> عده‌‌ ای نیز مانند علامه مجلسی الحاق سر به بدن را در بیستم صفر بعید دانسته‌اند.<ref>جلاءالعیون، ص 747</ref>

درباره انتقال سر مقدس به شام و حضور آن در مجلس یزید گزارش های تاریخی معتبری وجود دارد. اما درباره محل دفن و مقام های مربوط به آن در شام اختلاف نظر وجود دارد.  

مقام های مربوط به رأس الحسین در دمشق چنین ذکر شده است: خزانه یزید، دارالعماره، باب فرادیس، جامع اموی و قبر معاویه

در روایتی متناقض از بلاذری نیز، سرمقدس در باغی در دمشق، یا قصر یا در گودال دفن شده است.<ref>انساب الاشراف، ج3، ص 416 و 419</ref>

آن‌چه امروزه به عنوان مقام یا مسجد رأس الحسین شناخته می شود، یکی محلی در مسجد جامع اموی است<ref>الحسین، ج2، ص 140</ref> و دیگری در مقبره باب الصغیر که همان باب الفرادیس است<ref>انساب الشراف، ج3، ص 419، نهایه الارب، ج20، ص477، سیراعلام النبلاء، ج3، ص 319</ref>.

یکی از مکان هایی که به عنوان محل توقف سر و نه دفن شهرت دارد مشهدالنقطه در شهر حلب است. به نقل از منابع هنگام عبور سر از کوه جوشن قطره ای خون از آن به روی سنگی چکید و اهالی آن سنگ را نگاه داشته و در زمان سیف الدوله حمدانی زیارت گاهی در آن جا ساخته شد<ref>مزارات، ص 234</ref>.

زیارتگاه دیگری نیز در حلب هست به نام مشهد السقط یا مشهد الدکه، که  گفته شده یکی از همسران باردار امام حسین  فرزندش را محسن  نام گذاشته بودند در این محل از دست می دهد<ref>الاشارات، ص 4، نفس المهموم، ص 390</ref>. این زیارتگاه نیز با فاصله ای از مشهد النقطه در دامنه کوه جوشن قرار دارد.

عسقلان از شهرهای شام در نزدیکی غزه و دریای مدیترانه است. یکی از اقوال مشهور درباره مقام دفن رأس الحسین این است که سر مقدس در عسقلان قرار داشته و سپس به قاهره برده شده است.

سبط جوزی قدیمی ترین مورخی است که به این موضوع پرداخته و می گوید خلفای فاطمی سر را از باب فرادیس دمشق به عسقلان انتقال داده تا به قاهره ببرند.<ref>تذکره الخواص، ص265</ref>

از طرفی حضور سر در عسقلان محل تردید است. چنانچه بزرگان شیعه هیچ گاه ازعسقلان به عنوان مدفن رأس الحسین یاد نکرده‌اند و نیز این شهر در مسیر حرکت اسرا از کربلا تا دمشق قرار نداشته است.

مهم‌‌ترین و مشهورترین مکانی که امروزه به عنوان رأس الحسین زیارت می‌شود، مشهدالرأس قاهره است.  

در منابع تاریخی مصر آمده سر امام حسین را یکی از خلفای فاطمی از عسقلان به قاهره منتقل کرده است.<ref>الاشارات، ص 32، الروضه البهیه، ص30، تذکره الخواص، ص 265، معجم البلدان، ج5، ص 166</ref> چنان که روز آن را نیز هشتم جمادی الاخر سال 548 ق ذکر کرده اند.<ref>نهایه الارب، ج20، ص 4778، خطط مقریزی، ص311</ref>

عده ای نیز معتقدند سری که از عسقلان منتقل شده سر یکی از شهدای کربلا و نه سر امام (ع) بوده است.<ref>مزارات، ص 272</ref>

شهرهای دیگری نیز در مسیر از کربلا تا شام بود که گویا محل توقف سر مقدس بوده و بعدها بنای یادبودی بر آن ساخته شده است.