بدون خلاصۀ ویرایش
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
===حماة=== | ===حماة=== | ||
{{اصلی|زیارتگاه رأس الحسین(حماة)}} | {{اصلی|زیارتگاه رأس الحسین(حماة)}} | ||
اين زيارتگاه مسجدي است که نزد اهالي حماه به [[جامع حسنين|جامع (مسجد) حسنين]] شناخته ميشود و تحريف نام قبلي آن يعني «[[جامع الحسين]]» است که در اسناد دادگاه شرعي [[حماه]]، به اين نام ياد شده است.[1] | اين زيارتگاه مسجدي است که نزد اهالي حماه به [[جامع حسنين|جامع (مسجد) حسنين]] شناخته ميشود و تحريف نام قبلي آن يعني «[[جامع الحسين]]» است که در اسناد دادگاه شرعي [[حماه]]، به اين نام ياد شده است.<ref>الحوليات الاثرية العربية السورية، «مآثر نورالدين محمود زنکي العمرانية في حماة»، کامل شحادة، المجلد 20، ص 95.</ref>[1] | ||
در منابع آمده اين مسجد محل قرار دادن سر امام حسين(ع) در مسير آن از کربلا تا دمشق بودهاست. | در منابع آمده اين مسجد محل قرار دادن سر امام حسين(ع) در مسير آن از کربلا تا دمشق بودهاست. ابنشهرآشوب، در جاييکه از مناقب [[امام حسین (ع)|امام حسين(ع)]] سخن ميگويد، از حماة در کنار سایر زیارتگاههای رأس الحسین نام بردهاست.<ref>مناقب آل ابيطالب، ج 4، صص 89 و 90.</ref> | ||
===مسجد اموی=== | ===مسجد اموی=== | ||
{{اصلی|زیارتگاه رأس الحسین(مسجد اموی)}} | {{اصلی|زیارتگاه رأس الحسین(مسجد اموی)}} | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
در گوشه شمال شرقي اتاق، جايگاه سر امام حسين(ع) قرار دارد که با پارچه پوشانيده شده است و بر آن يک ضريح نقرهاي به طول 5/1، عرض 1 و ارتفاع 2 متر روي پايهاي از سنگ مرمر، وجود دارد. | در گوشه شمال شرقي اتاق، جايگاه سر امام حسين(ع) قرار دارد که با پارچه پوشانيده شده است و بر آن يک ضريح نقرهاي به طول 5/1، عرض 1 و ارتفاع 2 متر روي پايهاي از سنگ مرمر، وجود دارد. | ||
اين ضريح در سال 1414 ه .ق، به کوشش «محمد برهانالدين»، داعي مطلق [[فرقه اسماعيليان]] بهره هند، نصب شده است. شکل ظاهري آن از معماري اسلامي [[هند]] الگو گرفته است. سطح آن نيز به شکل گياهان و کتيبههايي به خط کوفي که بيشتر شامل اشعار عربي است، مزيّن شده است. | اين ضريح در سال 1414 ه .ق، به کوشش «محمد برهانالدين»، داعي مطلق [[فرقه اسماعيليان]] بهره هند، نصب شده است. شکل ظاهري آن از معماري اسلامي [[هند]] الگو گرفته است. سطح آن نيز به شکل گياهان و کتيبههايي به خط کوفي که بيشتر شامل اشعار عربي است، مزيّن شده است.<ref>دائرة المعارف الحسينية ـ تاريخ المراقد الحسين و أهلبيته و أنصاره، محمد صادق محمد (الکرباسي)، ج 6، صص 270 ـ 292.</ref> | ||
===معرة النعمان=== | ===معرة النعمان=== | ||
{{اصلی| زیارتگاه رأس الحسین(معرة النعمان)}} | {{اصلی| زیارتگاه رأس الحسین(معرة النعمان)}} | ||
در مسجد جامع معرة النعمان، جايگاهي وجود دارد که اهالي، آن را از نقاط محل قرار دادن سر امام حسين(ع) در مسير انتقال آن به دمشق ميدانند. | در مسجد جامع معرة النعمان، جايگاهي وجود دارد که اهالي، آن را از نقاط محل قرار دادن سر امام حسين(ع) در مسير انتقال آن به دمشق ميدانند. | ||
جايگاه منسوب به سر امام حسين(ع)، در سمت شرقي ديوار جنوبي صحن، ميان ورودي هفتم و هشتم شبستان مسجد، براساس شمارش آنها از سمت غرب، قرار دارد. اين جايگاه شامل طاقچه کوچکي است که زير آن، يک حوض سنگي وجود دارد. | جايگاه منسوب به سر امام حسين(ع)، در سمت شرقي ديوار جنوبي صحن، ميان ورودي هفتم و هشتم شبستان مسجد، براساس شمارش آنها از سمت غرب، قرار دارد. اين جايگاه شامل طاقچه کوچکي است که زير آن، يک حوض سنگي وجود دارد<ref>تاريخ معرةالنعمان، ج 1، ص 342.</ref>. | ||
===مسکنه=== | ===مسکنه=== | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
===حمص=== | ===حمص=== | ||
از جمله زيارتگاههاي مرتبط با سر امام حسين در سوريه، که امروزه از بين رفته است، زيارتگاه رأس الحسين شهر [[حمص]] بوده است. | از جمله زيارتگاههاي مرتبط با سر امام حسين در سوريه، که امروزه از بين رفته است، زيارتگاه رأس الحسين شهر [[حمص]] بوده است. ابنشهرآشوب ضمن نام بردن از زيارتگاههاي رأسالحسين در شهرهاي مختلف، از شهر حمص، نیز نام بردهاست.<ref>مناقب آل ابيطالب، ج 4، صص 89 و 90.</ref> | ||
اين زيارتگاه در شرق مسجد «الدمل» در خيابان «ابوالهول»، در بافت قديمي شهر قرار داشته، و در دوره اخير به «زاويه حسنويه» شناخته ميشده است. محل آن امروزه زميني به مساحت بيشتر از سه هزار مترمربع است که پشت خانهها و مغازهها قرار گرفته است. اين زمين از اوقاف خاندان «سباعي» بوده و در حال حاضر در دست خاندان «مهباني» است. | |||
براساس اقوال رايج ميان اهالي حمص، زاويه حسنويه جايگاهي براي سر امام حسين در مسير عبور آن بوده است. سپس اين محل به مسجد علي و حسين شهرت يافت.<ref>حمص دراسة وثائقية، نعيم سليم الزهراوي، ج 5، صص 69 و 70.</ref> | |||
[[فاطميان]] در زمان تصرف شام، در اين مسجد نماز ميخواندند. اين مسجد داراي مناره بلندي بود که در گذر زمان، رأس آن فرو ريخت و از آن پس به مناره شکسته شهرت يافت.<ref>تاريخ حمص، خوري عيسي اسعد، ج 2، ص 179</ref> | |||
شهرداري حمص، براي تعريض خيابان، اين مناره را از بين برد و امروزه مقابل آن، مسجد جديدي به نام مسجد حسنين وجود دارد. | هنوز در حمص، بقاياي منارهاي ساخته دست بکجور، که در سال 367ه .ق حمص را تصرف کرد، باقي مانده است و روي آن کتيبهاي درخور توجه از نظر معماري وجود دارد.<ref>خطط الشام، محمد کردعلي، ج 6، ص 59.</ref> | ||
شهرداري حمص، براي تعريض خيابان، اين مناره را از بين برد و امروزه مقابل آن، مسجد جديدي به نام مسجد حسنين وجود دارد.<ref>حمص دراسة وثائقية، ج 5، ص 69.</ref> | |||
===تل عاس=== | ===تل عاس=== | ||
زيارتگاه رأسالحسين(ع) ديگري، نزديک روستاي «تل عاس»، در جنوب غربي شهرک خان شيخون، ميان راه حماه و معرةالنعمان وجود داشته، که بهاءالدين روّاس رفاعي در سفرنامه خود از آن ياد کرده است.[6] «کامل شحاده» نيز براساس شکل معماري آن، قدمت آن را از دوره ايوبي دانسته است.[7] | زيارتگاه رأسالحسين(ع) ديگري، نزديک روستاي «تل عاس»، در جنوب غربي شهرک خان شيخون، ميان راه حماه و معرةالنعمان وجود داشته، که بهاءالدين روّاس رفاعي در سفرنامه خود از آن ياد کرده است.<ref>بوارق الحقائق، ص 88</ref>[6] «کامل شحاده» نيز براساس شکل معماري آن، قدمت آن را از دوره ايوبي دانسته است.<ref>«مآثر نورالدين محمود زنکي العمرانية في حماة»، ص 98.</ref>[7] | ||
===فوعه=== | ===فوعه=== | ||
در وقفنامه [[دوره مملوکي]] مدرسه سلطان ناصر حسن در قاهره،که در بخشي از آن اوقاف اين مدرسه در فوعه آمده، به زيارتگاهي به نام «مشهد الحسين» اشاره شده است. | در وقفنامه [[دوره مملوکي]] مدرسه سلطان ناصر حسن در قاهره،که در بخشي از آن اوقاف اين مدرسه در فوعه آمده، به زيارتگاهي به نام «مشهد الحسين» اشاره شده است.<ref>کتاب وقف السلطان الناصر حسن بن محمد بن قلاوون علي مدرسته بالرميلة، ص 122</ref>البته امروزه زيارتگاهي به اين نام در فوعه وجود ندارد. اما ميان باغهاي زيتون جنوب غربي آن، ويرانههاي تاريخي به چشم ميخورد که نزد اهالي منطقه به «مشهد» شهرت دارد و شايد همان «مشهد الحسين» مذکور در وقفنامه دوره مملوکي بوده است.<ref>ولاية الفوعة، ص 75</ref> | ||
===دیرالزور=== | ===دیرالزور=== | ||
ميرزا علي اصفهاني در مسير سفر [[حج]] خود در سال 1331 ه .ق وارد شهر [[ديرالزور]] شده، و به وجود محلي منتسب به رأسالحسين در مسجد جامع اين شهر موسوم به «[[مسجد عمری|مسجد عمري]]» اشاره کرده و گفته است، برخی ایرانیان آن را زیارت می کدند و اذعان می کردند بوی معطری از این مکان بهمشام میرسد. | ميرزا علي اصفهاني در مسير سفر [[حج]] خود در سال 1331 ه .ق وارد شهر [[ديرالزور]] شده، و به وجود محلي منتسب به رأسالحسين در مسجد جامع اين شهر موسوم به «[[مسجد عمری|مسجد عمري]]» اشاره کرده و گفته است، برخی ایرانیان آن را زیارت می کدند و اذعان می کردند بوی معطری از این مکان بهمشام میرسد.<ref>به سوي امالقري، «سفرنامه حج»، ميرزا علي اصفهاني، ص 171</ref> | ||
===رقه=== | ===رقه=== | ||
زيارتگاهي در شهر [[رقّه]] که تنها در منابع قرون اوليه هجري از آن سخن به ميان آمده است و بنابر قولي، محل دفن سر امام حسين به شمار ميآمده است. اين قول تنها از «عبدالله بن عمر ورّاق» در کتاب مقتل وي روايت شده که گفته است، یزید به اتنقام سر عثمان، سر را نزد آل ابی معیط که در رقه ساکن بودند فرستاد و آنها سر را در خانه خود دفن کردند و این خانه بعدها در محدوده مسجد قرارگرفت. | زيارتگاهي در شهر [[رقّه]] که تنها در منابع قرون اوليه هجري از آن سخن به ميان آمده است و بنابر قولي، محل دفن سر امام حسين به شمار ميآمده است. اين قول تنها از «عبدالله بن عمر ورّاق» در کتاب مقتل وي روايت شده که گفته است، یزید به اتنقام سر عثمان، سر را نزد آل ابی معیط که در رقه ساکن بودند فرستاد و آنها سر را در خانه خود دفن کردند و این خانه بعدها در محدوده مسجد قرارگرفت.<ref>تذکرة الخواص، يوسف بن قُزُغلي (سبط ابن الجوزي)، ص 239</ref> | ||
محل اين زيارتگاه، مسجد جامع رقّه کهن بوده است که در دوره اخير، به نام [[مسجد مُنيطر]] شناخته ميشده است. اما در چند دهه اخير تخريب، و بهجاي آن يک مدرسه جديد ساخته شده است. | محل اين زيارتگاه، مسجد جامع رقّه کهن بوده است که در دوره اخير، به نام [[مسجد مُنيطر]] شناخته ميشده است. اما در چند دهه اخير تخريب، و بهجاي آن يک مدرسه جديد ساخته شده است.<ref>آثار پیامبر و زیارتگاه های اهل بیت در سوریه، ص 180</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |