بدون خلاصۀ ویرایش
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
}} | }} | ||
''' | '''رأس الحسین قاهره،''' بنابر اقوال برخی منابع سر [[امام حسین (ع)|امام حسین]] در این مکان دفن شده است. | ||
این زیارتگاه معروف به [[رأس الحسین(قاهره)|جامع سیدناالحسین]] و [[رأس الحسین(قاهره)|مسجدالامام الحسین]] از مشهورترین زیارتگاههای قاهره و [[مصر]] است. | |||
به نقل از منابع [[فاطمیان]] سر امام حسین را از دمشق که محل دفن سر دانسته شده‌بود انتقال داده به عسقلان برده و در پی حملات [[صلیبیان]] سر را به [[قاهره]] منتقل و آنجا دفن کرده‌اند. | |||
این زیارتگاه در ادوار مختلف مورد توجه بوده و بارها بازسازی شده و توسعه یافته است. از جمله در دوره‌های [[ایوبیان|ایوبی]]، [[مملوکی]] و [[عثمانی]]. | |||
در این زیارتگاه آثاری از پیامبر و نیز دو قرآن منتسب به [[امام علی(ع)|علی(ع)]] و [[عثمان بن عفان|عثمان]] نگهداری می‌شود. | |||
==زیارتگاه قاهره== | ==زیارتگاه قاهره== | ||
در برخی منابع آمده سر امام حسین(ع) در [[عسقلان]] قرار داشته و سپس به قاهره برده شده است. بدین ترتیب که خلفای فاطمی سر را از [[باب فرادیس]] دمشق به عسقلان انتقال داده تا به قاهره ببرند.<ref>تذکره الخواص، ص 265</ref> | |||
به نقل از منابع، [[طلائع بن رُزیک]]، وزیر [[فائز بنصراللّه فاطمی]] (حک : ۵۴۹-۵۵۵)، از بیم آنکه [[صلیبیان]] [[عسقلان]] را اشغال کنند سر امام حسین را به قاهره منتقل کرد. وی در باب زُوَیله قاهره مسجدی ساخت تا سر را آنجا دفن کند. اما پس از رسیدن سر به قاهره، به دستور فائز، طلائع بن رزیک سر را به حجره ای در کاخ خلفای فاطمی منتقل کرد و پس از ساختن زیارتگاه کنونی رأس الحسین در ۵۴۹، سر را در آن دفن کردند.<ref>ااروضه البهیه الزاهره فی خطط المعزیه القاهره، ص ۳۰</ref> به گفته ابن میسّر، سر را در ۵۴۸ به قاهره منتقل کردند و آن را در سرداب قصر زمرد قرار دادند و سپس نزدیک قبه دیلم دفن کردند <ref>الخطط المقریزیه، ج2، ص 204</ref>. | به نقل از منابع، [[طلائع بن رُزیک]]، وزیر [[فائز بنصراللّه فاطمی]] (حک : ۵۴۹-۵۵۵)، از بیم آنکه [[صلیبیان]] [[عسقلان]] را اشغال کنند سر امام حسین را به قاهره منتقل کرد. وی در باب زُوَیله قاهره مسجدی ساخت تا سر را آنجا دفن کند. اما پس از رسیدن سر به قاهره، به دستور فائز، طلائع بن رزیک سر را به حجره ای در کاخ خلفای فاطمی منتقل کرد و پس از ساختن زیارتگاه کنونی رأس الحسین در ۵۴۹، سر را در آن دفن کردند.<ref>ااروضه البهیه الزاهره فی خطط المعزیه القاهره، ص ۳۰</ref> به گفته ابن میسّر، سر را در ۵۴۸ به قاهره منتقل کردند و آن را در سرداب قصر زمرد قرار دادند و سپس نزدیک قبه دیلم دفن کردند <ref>الخطط المقریزیه، ج2، ص 204</ref>. | ||
| خط ۶۴: | خط ۷۲: | ||
==ساخت مدرسه در محل زیارتگاه== | ==ساخت مدرسه در محل زیارتگاه== | ||
در قرن هفتم، سلطان ملک ناصربن قلاوون در کنار این مشهد، مدرسه ای برای تدریس فقه اهل سنّت بنا کرد؛ به طوری که ضریح رأس الحسین پشت محراب آن قرار داشت <ref>الخطط المقریزیه، ج ۲، ص ۲۰۵</ref>. مسجد کنونی زیارتگاه در محل این مدرسه قرار دارد.<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۴</ref> | در قرن هفتم، [[سلطان ملک ناصربن قلاوون]] در کنار این مشهد، مدرسه ای برای تدریس فقه [[اهل سنّت]] بنا کرد؛ به طوری که ضریح رأس الحسین پشت محراب آن قرار داشت <ref>الخطط المقریزیه، ج ۲، ص ۲۰۵</ref>. مسجد کنونی زیارتگاه در محل این مدرسه قرار دارد.<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۴</ref> | ||
==توسعه و بازسازی زیارتگاه== | ==توسعه و بازسازی زیارتگاه== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۸: | ||
* دوره ایوبیان و ممالیک این مشهد بسیار شهرت داشت و مسلمانان بسیاری از آن بازدید کرده و از عظمت بنای آن سخن گفته‌اند. ابن جبیر<ref>رحله ابن جبیر، ص ۳۷</ref> از قرارگرفتن سر امام درون تابوتی از نقره و پوشیده بودن سطح آن با پارچه های نفیس سخن گفته است<ref>رحله ابن بطوطه ج ۱، ص ۵۵</ref> و به رباط بزرگی با درهای نفیس، که متعلق به این مزار بوده، اشاره کرده است. | * دوره ایوبیان و ممالیک این مشهد بسیار شهرت داشت و مسلمانان بسیاری از آن بازدید کرده و از عظمت بنای آن سخن گفته‌اند. ابن جبیر<ref>رحله ابن جبیر، ص ۳۷</ref> از قرارگرفتن سر امام درون تابوتی از نقره و پوشیده بودن سطح آن با پارچه های نفیس سخن گفته است<ref>رحله ابن بطوطه ج ۱، ص ۵۵</ref> و به رباط بزرگی با درهای نفیس، که متعلق به این مزار بوده، اشاره کرده است. | ||
* دوره عثمانیان، به مسجدِ کنار مشهد بسیار توجه می‌شد و بارها اصلاح شد و ملحقاتی بر آن افزوده گردید که بیشتر آنها در کتیبه های بنا ثبت شده است<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۵ـ۸۶</ref>. | * دوره عثمانیان، به مسجدِ کنار مشهد بسیار توجه می‌شد و بارها اصلاح شد و ملحقاتی بر آن افزوده گردید که بیشتر آنها در کتیبه های بنا ثبت شده است<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۵ـ۸۶</ref>. | ||
* امیرحسن کتخدا عَزَبان جُلفی (متوفی ۱۱۲۴) بنای زیارتگاه را توسعه داد و صندوقی چوبی مزّین به صدف و نقره بر آن افزود<ref>عجائب الاثار فی التراجم و الاخبار، ج ۱، ص ۱۹۳</ref>. بار دیگر امیر عبدالرحمان کتخدا در ۱۱۷۵ بنا را توسعه داد. | * [[امیرحسن کتخدا عَزَبان جُلفی]] (متوفی ۱۱۲۴) بنای زیارتگاه را توسعه داد و صندوقی چوبی مزّین به صدف و نقره بر آن افزود<ref>عجائب الاثار فی التراجم و الاخبار، ج ۱، ص ۱۹۳</ref>. بار دیگر امیر عبدالرحمان کتخدا در ۱۱۷۵ بنا را توسعه داد. | ||
* در دوره اسماعیل پاشا (حک : ۱۲۸۰ـ۱۲۹۶)، خدیو مصر، بنا با طرح جدیدی توسعه یافت و بازسازی شد<ref>الخطط التوفیقیه الجدیده لمصر و القاهره و مدنها و بلادها، ج ۴، ص ۱۸۴</ref>. | * در دوره [[اسماعیل پاشا]] (حک : ۱۲۸۰ـ۱۲۹۶)، خدیو مصر، بنا با طرح جدیدی توسعه یافت و بازسازی شد<ref>الخطط التوفیقیه الجدیده لمصر و القاهره و مدنها و بلادها، ج ۴، ص ۱۸۴</ref>. | ||
* عبدالواحد تازی در ۱۳۰۳، محراب مسجد را با کاشی‌های مغربی آراست؛ کاشی‌هایی که روی آن آیاتی از قرآن و تاریخ کاشی کاری ثبت شده است. | * عبدالواحد تازی در ۱۳۰۳، محراب مسجد را با کاشی‌های مغربی آراست؛ کاشی‌هایی که روی آن آیاتی از [[قرآن]] و تاریخ کاشی کاری ثبت شده است. | ||
* خدیو عباس حِلمی دوم (حک : ۱۳۰۹ـ۱۳۳۳) در ۱۳۱۶ گنبد را مزیّن کرد<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۷</ref> . | * [[خدیو عباس حِلمی دوم]] (حک : ۱۳۰۹ـ۱۳۳۳) در ۱۳۱۶ گنبد را مزیّن کرد<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۷</ref> . | ||
* از ۱۳۳۱ تا ۱۳۴۲ش/ ۱۹۵۲ـ۱۹۶۳ مسجد دوباره توسعه یافت و مساحت آن از ۱۵۰۰ مترمربع به ۳۳۴۰ مترمربع افزایش یافت و منبر چوبی جدیدی با تزیینات صدف و عاج برای آن ساخته شد. | * از ۱۳۳۱ تا ۱۳۴۲ش/ ۱۹۵۲ـ۱۹۶۳ مسجد دوباره توسعه یافت و مساحت آن از ۱۵۰۰ مترمربع به ۳۳۴۰ مترمربع افزایش یافت و منبر چوبی جدیدی با تزیینات صدف و عاج برای آن ساخته شد. | ||
* اسماعیلیان بُهره در ۱۳۴۴ش/ ۱۹۶۵ ضریحی نقره ای روی مدفن سر نصب کردند <ref>مساجد مصر و اولیاؤها الصالحون، ج ۱، ص ۳۸۴ـ۳۸۵</ref> | * [[اسماعیلیان بُهره]] در ۱۳۴۴ش/ ۱۹۶۵ ضریحی نقره ای روی مدفن سر نصب کردند <ref>مساجد مصر و اولیاؤها الصالحون، ج ۱، ص ۳۸۴ـ۳۸۵</ref> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۹: | ||
==گنبد و ضریح== | ==گنبد و ضریح== | ||
اصل بنای مشهدالحسین گنبدخانه ای دارد که بنای کنونی آن از دوره عثمانی است. در ناحیه انتقال گنبد، طاق‌های نیم دایره‌ای و مقرنس‌هایی در زوایای بناست که نقوش تزیینی دارد. | اصل بنای مشهدالحسین گنبدخانه ای دارد که بنای کنونی آن از دوره عثمانی است. در ناحیه انتقال گنبد، طاق‌های نیم دایره‌ای و مقرنس‌هایی در زوایای بناست که نقوش تزیینی دارد.<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج1، ص88-91</ref> | ||
===کتیبه ها=== | ===کتیبه ها=== | ||
کتیبه بالای محراب به تاریخ ۱۱۸۷ است. دیوارهای اتاق گنبد تزیینات مرمری و صدفی از سده هشتم دارد. بخش‌های فوقانی آن از الواح چوبی مزیّن به نقوش رنگارنگ و مذهّب تشکیل شده که متعلق به قرن دوازدهم است. بخش فوقانی در ۱۳۱۶ بازسازی شد. بالای این نقوش و گرداگرد گنبد از داخل، | کتیبه بالای محراب به تاریخ ۱۱۸۷ است. دیوارهای اتاق گنبد تزیینات مرمری و صدفی از سده هشتم دارد. بخش‌های فوقانی آن از الواح چوبی مزیّن به نقوش رنگارنگ و مذهّب تشکیل شده که متعلق به قرن دوازدهم است. بخش فوقانی در ۱۳۱۶ بازسازی شد. بالای این نقوش و گرداگرد گنبد از داخل، کتیبه‌هایی مذهّب به خط ثلث، حاوی قصیده ای از [[ابن جابر اندلسی]]، شاعر قرن هشتم، و اشعاری منسوب به امام حسین و سوره فتح است. این اتاق محرابی قدیمی با دو ستون سنگی مزین در دو طرف دارد و بالای آن، قصیده ای به تاریخ ۱۱۸۷ با آب طلا نوشته شده است. <ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۸ـ۹۱</ref> | ||
===ضریح و صندوق چوبی=== | ===ضریح و صندوق چوبی=== | ||
گنبدخانه چهار ورودی در اضلاع مختلف دارد که روی آنها اذکار و اشعاری نوشته شده است. در میان اتاق، ضریح نقره ای قرار دارد . | گنبدخانه چهار ورودی در اضلاع مختلف دارد که روی آنها اذکار و اشعاری نوشته شده است. در میان اتاق، ضریح نقره ای قرار دارد .<ref>مساجد مصر و اولیاؤها الصالحون، ج1، ص 386-389</ref> | ||
در سرداب گنبدخانه، صندوق چوبی نفیسی به طول ۸۵/ ۱ متر و عرض 1/32 متر و ارتفاع1/35 متر قرار دارد. سطح این صندوق پوشیده از کتیبه‌هایی به خط نسخ و کوفی ساده و مورّق (برگ دار) با نقوش و تزیینات هندسی و گیاهی است. این صندوق، با توجه به وجود نمونه ای مشابه (در قبر شافعی به تاریخ ۵۷۴)، از آثار دوره صلاح الدین ایوبی (حک : ۵۶۴ـ۵۸۹) دانسته شده است. صندوق در دهه ۱۳۲۰ش/ ۱۹۴۰ مرمت گردید و به موزه آثار عربی منتقل شد<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۸ـ۹۱</ref> | در سرداب گنبدخانه، صندوق چوبی نفیسی به طول ۸۵/ ۱ متر و عرض 1/32 متر و ارتفاع1/35 متر قرار دارد. سطح این صندوق پوشیده از کتیبه‌هایی به خط نسخ و کوفی ساده و مورّق (برگ دار) با نقوش و تزیینات هندسی و گیاهی است. این صندوق، با توجه به وجود نمونه ای مشابه (در قبر شافعی به تاریخ ۵۷۴)، از آثار دوره صلاح الدین ایوبی (حک : ۵۶۴ـ۵۸۹) دانسته شده است. صندوق در دهه ۱۳۲۰ش/ ۱۹۴۰ مرمت گردید و به موزه آثار عربی منتقل شد<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۸۸ـ۹۱</ref> | ||
| خط ۹۵: | خط ۱۰۳: | ||
===باب الحسین=== | ===باب الحسین=== | ||
از دوره فاطمیان (حکـ : ۲۹۷ـ۵۶۷)، فقط سردر باب الاخضر باقی مانده است که به باب الحسین نیز شهرت داشته و در جنوب غربی گنبدخانه قرار دارد. روی سردر، مناره ای آجری به ارتفاع 17/5 متر قرار دارد که پایین آن مربع و بخش فوقانی آن هشت ضلعی است. ارتفاع بخش مربعی12/76متر و طول هر ضلع آن 2/5متر است. این مناره از دوره ایوبیان است و تزیینات گچی دارد؛ براساس دو سنگ نوشته باقیمانده بر آن، بین ۶۳۳ تا ۶۳۴ ساخته شده است. ارتفاع بدنه هشت ضلعی مناره 2/5متر است و هر ضلع آن یک پنجره بلند دارد<ref name=":0" /> | از دوره [[فاطمیان]] (حکـ : ۲۹۷ـ۵۶۷)، فقط سردر باب الاخضر باقی مانده است که به [[رأس الحسین(قاهره)|باب الحسین]] نیز شهرت داشته و در جنوب غربی گنبدخانه قرار دارد. روی سردر، مناره ای آجری به ارتفاع 17/5 متر قرار دارد که پایین آن مربع و بخش فوقانی آن هشت ضلعی است. ارتفاع بخش مربعی12/76متر و طول هر ضلع آن 2/5متر است. این مناره از دوره ایوبیان است و تزیینات گچی دارد؛ براساس دو سنگ نوشته باقیمانده بر آن، بین ۶۳۳ تا ۶۳۴ ساخته شده است. ارتفاع بدنه هشت ضلعی مناره 2/5متر است و هر ضلع آن یک پنجره بلند دارد.<ref>مساجد مصر و اولیاؤها الصالحون، ج1، ص387، تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج1، ص84</ref><ref name=":0" /> | ||
===آثار پیامبر(ص) و قرآن های منسوب به علی(ع) و عثمان=== | ===آثار پیامبر(ص) و قرآن های منسوب به علی(ع) و عثمان=== | ||
در جنوب گنبدخانه، حجره‌ای به تاریخ ۱۳۱۱ قرار دارد که در آن یک سرمه دان، دو میل سرمه، دو تار ریش، قطعه ای از پیراهن و عصای منسوب به پیامبر (ص) و دو قرآن منسوب به امام علی و عثمان نگهداری می شود<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۹۱</ref> . | در جنوب گنبدخانه، حجره‌ای به تاریخ ۱۳۱۱ قرار دارد که در آن یک سرمه دان، دو میل سرمه، دو تار ریش، قطعه ای از پیراهن و عصای منسوب به [[پیامبر (ص)]] و دو قرآن منسوب به [[امام علی]] و [[عثمان بن عفان|عثمان]] نگهداری می شود<ref>تاریخ المساجد الاثریه فی القاهره، ج ۱، ص ۹۱</ref> . | ||