بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{نقل قول دوقلو | {{نقل قول دوقلو | ||
| تیتر= دعای شب عرفه به نقل از کفعمی | | تیتر= دعای شب عرفه به نقل از کفعمی | ||
| اَللّٰهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَتَهَيَّأَ وَأَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفٰادَةٍ إِلىٰ مَخْلُوقٍ، رَجٰاءَ رِفْدِهِ وَطَلَبَ نٰائِلِهِ وَجٰائِزَتِهِ، فَإِلَيْكَ يٰا رَبِّ تَعْبِيَتِي وَاسْتِعْدٰادي، رَجٰاءَ عَفْوِكَ، وَطَلَبَ نٰائِلِكَ وَجٰائِزَتِكَ، فَلاٰ تُخَيِّبْ دُعٰائِي، يٰا مَنْ لاٰ يَخِيبُ عَلَيْهِ سٰائِلٌ وَلاٰ يَنْقُصُهُ نٰائِلٌ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صٰالِحٍ عَمِلْتُهُ، وَلاٰ لِوِفٰادَةٍ إِلىٰ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، أَتَيْتُكَ مُقِرّاً عَلىٰ نَفْسِي بِالْإِسٰاءَةِ وَالظُّلْمِ، مُعْتَرِفاً بِأَنْ لاٰ حُجَّةَ لِي وَلاٰ عُذْرَ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ، الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخٰاطِئِينَ ، فَلَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلىٰ عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ | | اَللّٰهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَتَهَيَّأَ وَأَعَدَّ وَاسْتَعَدَّ لِوِفٰادَةٍ إِلىٰ مَخْلُوقٍ، رَجٰاءَ رِفْدِهِ وَطَلَبَ نٰائِلِهِ وَجٰائِزَتِهِ، فَإِلَيْكَ يٰا رَبِّ تَعْبِيَتِي وَاسْتِعْدٰادي، رَجٰاءَ عَفْوِكَ، وَطَلَبَ نٰائِلِكَ وَجٰائِزَتِكَ، فَلاٰ تُخَيِّبْ دُعٰائِي، يٰا مَنْ لاٰ يَخِيبُ عَلَيْهِ سٰائِلٌ وَلاٰ يَنْقُصُهُ نٰائِلٌ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صٰالِحٍ عَمِلْتُهُ، وَلاٰ لِوِفٰادَةٍ إِلىٰ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ، أَتَيْتُكَ مُقِرّاً عَلىٰ نَفْسِي بِالْإِسٰاءَةِ وَالظُّلْمِ، مُعْتَرِفاً بِأَنْ لاٰ حُجَّةَ لِي وَلاٰ عُذْرَ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ، الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخٰاطِئِينَ ، فَلَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلىٰ عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ | ||
| | |خدايا هركس مجهز و آماده و مهيا و مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به اميد دهش و به جستجوى جايزه و بخشش او پس اى پروردگار من آمادگى و استعداد من بسوى تو است و آرزوى عفو تو و خواهش بخشش و جايزه‌ات را دارم پس نوميدم مكن اى كسى كه هيچ خواهنده‌اى نااميد از درگاهش نرود و هيچ گيرندۀ عطايى از (كرمش) نكاهد و من به اعتماد عمل صالحى كه كرده باشم بدرگاهت نيامده و نه به مخلوقى واردشده‌ام كه ازاو اميدى داشته باشم بلكه بدرگاه تو آمده‌ام در حاليكه اقرار دارم كه بخود بدى و ستم كرده و معترفم كه هيچ دليل و عذرى هم بر اين بدى و ستم نداشته‌ام، آمده‌ام به اميد آن عفو عظيم تو كه بدان از خطاكاران درگذرى و توقف طولانى آنها بر جرم بزرگ بازت نداشت از اينكه باز بدانها مهر ورزى | ||
| فَيٰا مَنْ رَحْمَتُهُ وٰاسِعَةٌ وَعَفْوُهُ عَظِيمٌ، يٰا عَظِيمُ يٰا عَظِيمُ يٰا عَظِيمُ، لاٰ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلّاٰ حِلْمُكَ، وَلاٰ يُنْجِي مِنْ سَخَطِكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ، فَهَبْ لِي يٰا إِلٰهِي فَرَجاً بالقُدْرَةِ الَّتِي تُحْيِي بِهٰا مَيْتَ الْبِلاٰدِ، وَلاٰ تُهْلِكْنِي غَمّاً حَتّىٰ تَسْتَجِيبَ لِي، وَتُعَرِّفَنِي الْإِجٰابَةَ فِي دُعٰائي، وَأَذِقْنِي طَعْمَ الْعٰافِيَةِ إِلىٰ مُنْتَهىٰ أَجَلِي، وَلاٰ تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي، وَلاٰ تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ، وَلاٰ تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي | |||
|اى كسى‌كه رحمتش وسيع و گذشتش بزرگ است اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ خشم تو را جز بردباريت جلوگيرى نكند و از غضب تو جز زارى به درگاهت چيزى نجات‌نبخشد پس اى‌معبود من بدان قدرتى‌كه سرزمينهاى مرده را بدان وسيله زنده مى‌گردانى گشايشى برمن بخش و مرا به حال اندوه هلاكم مكن تا دعايم را مستجاب كنى و اجابت دعايم را به من بنمايانى و طعم تندرستى را تا پايان عمر به من بچشان و گرفتار شماتت دشمنم مكن و او را بر من مسلط مگردان و بر گردنم سوارش منما | |||
| اللّٰهُمَّ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي، وَإِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي، وَإِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ، وَلاٰ فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وَإِنَّمٰا يَعْجَلُ مَنْ يَخٰافُ الْفَوْتَ، وَإِنَّمٰا يَحْتٰاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ، وَقَدْ تَعٰالَيْتَ يٰا إِلٰهِي عَنْ ذٰلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً. اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ فَأَعِذْنِي، وَأَسْتَجِيرُ بِكَ فَأَجِرْنِي، وَأَسْتَرْزِقُكَ فَارْزُقْنِي، وَأَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ فَاكْفِنِي، وَأَسْتَنْصِرُكَ عَلىٰ عَدُوِّي فَانْصُرْنِي، وَأَسْتَعِينُ بِكَ فَأَعِنِّي، وَأَسْتَغْفِرُكَ يٰا إِلٰهِي فَاغْفِرْ لِي، آمِينَ آمِينَ آمِينَ. | |||
|خدايا اگر تو مرا پست كنى پس كيست كه (بتواند) بلندم كند و اگر تو بلندم كنى پس كيست كه (بتواند) پستم كند و اگر هلاكم كنى پس كيست كه دربارۀ اين بنده‌ات متعرض تو شود يا از وضع او از تو پرسش كند ولى به‌طور مسلم اين را دانسته‌ام كه در حكم تو ستمى نيست و نه در انتقام تو شتابى است زيرا كسى شتاب (در انتقام) كند كه بترسد (فرصت) از دست برود و شخص ناتوان نيازمند به ستم مى‌باشد و درصورتى‌كه اى معبود من تو از اينگونه مطالب بسيار برتر و بزرگترى خدايا به تو پناه آرم پس ياريم ده و از تو امان خواهم پس امانم ده و از تو روزى طلبم پس روزيم ده و بر تو توكل كنم پس كفايتم فرما و براى پيروزى بر دشمنم از تو يارى خواهم پس ياريم ده و از تو كمك خواهم پس كمكم ده و از تو آمرزش طلبم اى معبود من پس بيامرزم آمين، آمين، آمين. | |||
}} | }} | ||
{{سخ}} | {{سخ}} | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = | | پیش از لینک = کتاب‌های: | ||
| منبع = ادعیه و زیارات مدینه منوره و مکه مکرمه (ویژه تمتع) | | منبع = {{سخ}}• ادعیه و زیارات مدینه منوره و مکه مکرمه (ویژه تمتع) | ||
| پس از لینک = مرکز تحقیقات حج، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۱ش | | پس از لینک = مرکز تحقیقات حج، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۱ش. {{سخ}}• [https://noorlib.ir/book/view/3976 ادعیه و آداب مکه مکرمه]، مرکز تحقیقات حج، تهران، نشر مشعر، ۱۳۸۶ش | ||
| لینک = https://noorlib.ir/book/view/19734 | | لینک = https://noorlib.ir/book/view/19734 | ||
}} | }} | ||